Geen woord over Reuzegom op begrafenis student: “Gelukkig zijn er nog jongeren die niet kicken op barbaarse, vernederende praktijken”

De Michael Jackson van Edegem. Of de Antwerpse versie van Thierry Henry. De honderden mensen die vrijdagochtend in de Onze-Lieve-Vrouw-van-Lourdesbasiliek een laatste groet kwamen brengen aan Sanda kwamen tot de vaststelling dat de jonge student burgerlijk ingenieur extreem goed kon dansen. En extreem goed kon voetballen. “We hadden eigenlijk geen nieuwe spits nodig”, zei één van zijn voetbalvrienden. “Maar iemand met zo’n indrukwekkende snelheid en zo’n ontwapenende glimlach konden we gewoon niet weigeren. Een ding is zeker: dit jaar spelen we kampioen. Voor jou.”

Ook Sanda’s broer had het over de liefde voor het spelletje. En over Sanda’s ongebreidelde zin om nieuwe dingen, en bij uitbreiding de wereld, te ontdekken. “Je ging optimistisch overal voor en was ambitieus in alles wat je deed.”

Die grote ambities lagen in Leuven, waar Sanda met succes voor burgerlijk ingenieur studeerde. Alle sprekers loofden hem als een jongeman vol energie, ambitie en dromen. Een van die dromen was lid worden van studentenclub Reuzegom. Met, helaas, een studentendoop die de jonge student een week geleden fataal werd.

Geen woord over Reuzegom

Opvallend: de honderden aanwezigen kregen geen woord te horen over de verguisde club en over zij die verantwoordelijk zijn voor Sanda’s dood. Er was enkel plaats voor liefde en warme herinneringen, verteld als anekdotes door tientallen vrienden en vriendinnen. Over nachtelijk voetballen op straat, over bosklassen met kinderchampagne, over tripjes naar Spanje met de vriendinnen, voetbalwedstrijden op te vroege zondagochtenden, stiekeme worstenbroodjes in de Leuvense bibliotheek en een naakte valpartij in een fontein in Zagreb. Rode draad: dat Sanda een grappige, vriendelijke, ambitieuze twintiger was. Een allemansvriend, met de wereld aan zijn voeten.

Sanda’s vader liet een tekst voorlezen waarin dankbaarheid centraal stond voor Sanda’s vrienden die de viering hadden voorbereid. En met een subtiele sneer naar wat zijn zoon overkomen is. “Gelukkig zijn er nog jongeren die niet kicken op barbaarse, vernederende praktijken. Er is nog toekomst voor de jeugd. De hoffelijkheid en vriendelijkheid van Sanda en zijn vrienden is waar onze maatschappij vandaag naar snakt. Sanda en zijn échte vrienden zijn een voorbeeld voor onze samenleving.”

Onderzoek loopt

Tijdens de eredienst weerklonk filmmuziek en hiphop, Sanda’s favoriete muziek. En fragmenten uit De Leeuwenkoning. Tussen de honderden aanwezigen zat ook Luc Sels, rector van KULeuven. Hij gaf aan “als vader en rector” enorm bedroefd te zijn door het trieste lot van Sanda. Hij liet deze week verstaan dat Reuzegom zich eerder al niet aan de regels hield. De leden van de studentenclub, die overigens niet aanwezig waren in de basiliek, hebben Reuzegom intussen ontbonden. Beschaamd om wat gebeurd is.

“Inzicht in het onderzoek”

De twee studenten uit Hove en Zandhoven die de doop als bij wonder overleefden, dienden intussen een klacht in tegen het presidium van Reuzegom. Niet om een heksenjacht te ontketenen, zegt de vader van één van hen.

“Ik vind het logisch en verstandig dat de ouders van de twee andere jongens zich burgerlijke partij hebben gesteld”, zegt advocaat Christian Clement die optreedt voor één van de leden van Reuzegom. “Het is de enige efficiënte manier om toegang en inspraak te krijgen in het thans lopende gerechtelijke onderzoek”

“Mijn cliënt en ik hebben er akte van genomen dat samen met het dramatische heengaan van Sanda ook de club heeft opgehouden te bestaan. Wat overblijft is ongeloof, ontreddering, verdriet, vriendschap en medeleven.”