De gruwelijke moord op Annick Van Uytsel zindert al tien jaar na in de geesten van veel Diestenaars. Die herinnering krijgt nu ook een eeuwige verankering in het stadsbeeld. De Italiaanse landschapskunstenaar Mario Airó werkte de laatste maanden aan een tuin waar in ieder seizoen bloemen zullen bloeien en waar het licht nooit uitgaat. The Ever Blossoming Garden werd vrijdag geopend door burgemeester Jan Laurys (DDS) en schepen van Cultuur Jos Uyttebroek (SP.A)

“Men vroeg mij om een site te creëren die symbool kan staan voor het zware verlies dat Eddy en Martine moesten meemaken”, zei Airó . “Ik heb lang met de ouders gepraat en twee woorden kwamen altijd terug. Stilte en water. We hebben gekozen voor deze plaats omdat we hier het natuurlijke landschap kunnen laten samenvloeien met de installatie. Er zal op ieder moment een bloem staan voor Annick en er zal altijd licht schijnen. Het natuurlijke licht overdag wordt 's nachts vervangen door de zachte gloed van een ledlamp.

Beton

Airó kneedde de rand van de vijver en het riviertje volledig met de hand. Hij heeft ook de kunstige mozaïekjes persoonlijk in de bedding gelegd. Vader Van Uytsel week de laatste twee weken geen minuut van zijn zijde. “Het is de bedoeling om een plaats te hebben waar vriendschappen kunnen ontstaan”, zegt hij. “Voor ons persoonlijk hangt daar uiteraard de herinnering van Annick aan vast. Daarom heb ik op twee plaatsen een kleine A in het beton gegrift.”

Een duidelijk geëmotioneerde burgemeester Jan Laurys blikte terug op de dagen van het drama. “De samenhorigheid en solidariteit krijgt hier een plaats”, zei Laurys. “Dit wordt een tuin van hoop, bezinning en rust waar mensen een aanzet vinden tot positieve inzet. Annick zal hier vaak aanwezig zijn.”

Vriendschappen

Moeder Martine Vanhoudt blijft tijdens publieke evenementen vaak wat stiller op de achtergrond. Dat was vrijdag anders. Ze nam uitzonderlijk zelf het woord. “Tien jaar geleden kwam Annick niet meer thuis”, zei ze. “Nooit meer. Ik hoop dat dit een plaats wordt waar mensen kunnen dromen en bruggen bouwen. Een magische plek waar afspraken gemaakt worden en waar vriendschappen ontstaan.”

Thomas Govaerts las een van zijn laatste gedichten als stadsdichter voor en Scabszanger Guy Swinnen bracht Jody, de song die op merkwaardige wijze verwijst naar het verhaal van Annick. Kinderkoor de Disteltjes sloot de opening van The Ever Blossoming Garden af. Annick was zeventien jaar geleden zelf ook lid van dat koor. Haar herinnering werd op die manier muzikaal vastgeankerd in de fundamenten van de citadel, het monument dat al eeuwen over de stad waakt.