Ach, blijf vanaf uw vakantieadres toch ansichtkaarten sturen
De Duitse Bild-Zeitung bracht kort geleden het bericht dat bijna 50 procent van de Duitse toeristen van plan is ansichtkaarten te versturen vanaf het vakantieadres.
Dit hoge aantal is een verrassing voor wie de laatste jaren aan een schamele oogst van ansichtkaarten gewend is geraakt. Zouden na vijf magere jaren nu vijf vette jaren in aantocht zijn?
In ieder geval is het zaak nu over de mogelijke meerwaarde van de ansichtkaart na te denken.
Wie de tent opzet op Terschelling of de Andes gaat beklimmen en naar Lima vliegt, wil het thuisfront van de gebeurtenissen op de hoogte houden. Dat gebeurt via de i-Pad, via WeChat, Facetime of Skype.
De omgeving waarin de toerist verkeert, kan niet duidelijker en fraaier in beeld komen. Technisch is het mogelijk foto’s of filmpjes naar familieleden en vrienden over de hele wereld te sturen.
Een dergelijke zending draagt de schijn van een persoonlijk bericht, maar is in werkelijkheid voor een brede openbaarheid bestemd.
Een gesprek voeren met de thuisblijvers kan ook, inclusief beelden over en weer. Die gesprekken zijn wel persoonlijk en exclusief.
geruststelling
Het eerste doel van een gesprekscontact tussen uit en thuis vormen de geruststelling dat de vakantiebestemming veilig is bereikt, en de constatering dat de zon daar heerlijk schijnt.
Bij het contact via de moderne sociale media lijkt het om normale communicatie te gaan. Zo lijkt het, maar zo is het niet. De positie van de gesprekspartners is ongelijk. De functie van de ontvangende partij is die van applausmachine.
De vakantiegangers willen bewondering oogsten voor hun keuze van vakantieoord. Zij zitten niet te wachten op chagrijnig commentaar van de betweterige familieleden in Purmerend.
gelukwensen
Dit is de crux. De berichtgeving naar de thuisblijvers is niet primair gericht op geruststellende informatie, maar op gelukwensen met het gekozen vakantie doel. Wie foto’s en filmpjes stuurt, wil zichzelf zien door de ogen van de emotioneel geraakte, misschien wel jaloerse familie thuis. Met het rondtetteren van alle heerlijkheden verheerlijkt de zender zichzelf door middel van de ontvanger.
creatieve inbreng
Werkt dit bij de ansichtkaart niet op dezelfde manier?
Mogelijk is dat ten dele het geval.
Het grote verschil ligt echter in de tijd tussen het ervaren van de vakantieomgeving en het neerschrijven van een persoonlijke boodschap op de achterkant van de afbeelding die aan deze kaart haar naam gaf – de Ansicht.
Er wordt hoe dan ook – met een korte of een langere tekst – een creatieve inbreng van de afzender verwacht. Je kunt een grappig voorval weergeven of iets over de sfeer in Bangkok of Hongkong vertellen. Het is jouw tekst, die met een pen is geschreven, en geen glad product dat door een technisch hoogstaande elektronicafirma is gefabriceerd. Jijzelf bent de machine.
postzegel
Een bijkomende eigenschap van ansichtkaarten uit het buitenland is dat ze gesierd worden met een onbekende – wellicht exotische – postzegel. Wat is er fijner dan de over een lange afstand vervoerde ansichtkaarten bij jou op de deurmat te zien liggen?
Van het lezen kun je een aangenaam ritueel maken. Je hoeft niet meteen te lezen, maar een soort voorvreugde inbouwen.
Bij Facetime en aanverwante communicatievormen moet je stante pede reageren, alles uit je handen laten vallen en emotioneel een salto mortale maken.
De tijdens de negentiende eeuw opgekomen ansichtkaart verdient een renaissance.
De ansichtkaart is een bron van vreugde, nu en later, wanneer de ontvangen kaarten veilig in een album zijn opgeborgen. <
