De politie werd op 12 augustus 2014 naar het Sint-Vincentiusziekenhuis geroepen voor een geval van kindermishandeling. Het driejarig (stief)zoontje van de beklaagden was met een dubbele armbreuk opgenomen. Het kind vertelde het verplegend personeel dat de vriend van zijn mama hem tegen de muur had geduwd en dat hij hem soms pijn deed aan zijn ‘plasser’. Bij het jongetje werden ook kneuzingen aan het geslachtsorgaan en het rectum vastgesteld.

De beklaagden werden over de verwondingen aan de tand gevoeld. De armbreuk was volgens hen te wijten aan een val in hun appartement. De kneuzingen had hij mogelijk opgelopen, toen zijn oudere broer van het stapelbed op hem was gesprongen. De broer ontkende dat hij dat gedaan had. Sterker nog: de jongen had aan zijn papa verteld dat mama hem gevraagd had om de schuld op zich te nemen.

Kniestoot

De rechtbank geloofde het verhaal van de beklaagden niet. Ze hadden ook geen uitleg voor een oudere armbreuk die bij het jongetje werd vastgesteld. Volgens de artsen in het ziekenhuis en de wetsdokter wijst alles in de richting van een ‘battered child’.

Ook het zevenjarige broertje van het slachtoffer werd door zijn stiefvader mishandeld. De beklaagde had hem aan zijn polsen omhoog getrokken en een kniestoot in de buik gegeven, omdat hij zijn bordje niet had leeggegeten.

De moeder wist van de slagen, maar had niets ondernomen om haar vriend te stoppen. De beklaagden hadden ook geen medische hulp gezocht na de eerste armbreuk van de kleuter en werden beiden veroordeeld voor schuldig verzuim. De beklaagden lieten verstek gaan op hun proces en de rechtbank beval de onmiddellijke aanhouding van de stiefvader.