Vitesse en Ajax houden elkaar in balans, na een seizoen vol dieptepunten

Edward Sturing, de trouwe dienaar van Vitesse, greep de microfoon na Vitesse - Ajax (2-2) om het publiek toe te spreken, dat juist in moeilijke tijden massaal naar het Gelredome was gekomen . ‘Ik wil jullie ongelooflijk bedanken. We keren terug in de eredivisie.’ Gejuich overspoelde hem.

Hoe Vitesse dat precies gaat doen, zichzelf redden van het faillissement, opstaan en doorgaan, dat weet Sturing ook niet. Maar hij gelooft heilig dat het goedkomt, dat iets of iemand het financiële gat van miljoenen euro’s zal dichten en dat de club op 15 juni een deugdelijke begroting inlevert bij de KNVB, voor een verblijf in de eerste divisie.

De andere trainer, de trouwe dienaar van Ajax John van ’t Schip, vertelde over zijn opluchting dat het seizoen voorbij is. Hoe intense gevoelens hem hadden gedragen door het seizoen en door het leven. Hoe werken bij Ajax hem hielp om het leed te verwerken na het overlijden van zijn vrouw Daniëlle, en hoe hij tijdens de rouwverwerking langzaam klom met Ajax, van plek achttien in de eredivisie naar de vijfde plaats bij de eindstreep, goed voor Europees voetbal. De doelstelling was gehaald.

Dezelfde problemen

Maar hij vertelde ook hoe hij in feite tegen dezelfde problemen aanliep als zijn ontslagen voorganger Maurice Steijn, door een onevenwichtige selectie, met tal van deels of helemaal mislukte nieuwelingen. Zij waren afkomstig uit de boedel van de alweer lang vertrokken Sven Mislintat, de meest beschreven directeur voetbalzaken in tijden, na voorganger Marc Overmars dan.

Dat was de parallel tussen de trainers: hun verleden bij de club, de overname van de baan in moeilijke tijden. De een als opvolger van de opgestapte Phillip Cocu, de ander van Steijn. Beiden blijven bij hun club. Sturing in welke rol ook, misschien als assistent van beoogd trainer John van den Brom – mits Vitesse blijft bestaan. Van ’t Schip gaat helpen met de balans in de selectie bewaken, waarover hij een gesprek voerde met technisch directeur Alex Kroes.

Van ’t Schip sprak ook na het duel over die balans, die hij in de winterstop had willen herstellen, maar toen trok Ajax alleen miljoenen uit voor de Engelsman Jordan Henderson, de soldaat van Liverpool die tijdelijk was verdwaald in de woestijn van Saoedi-Arabië en vermoedelijk alweer vertrekt uit Amsterdam.

Ajax had overigens best ervaren spelers, met Steven Bergwijn, Steven Berghuis, in zekere zin ook Kenneth Taylor, Chuba Akpom en later Jordan Henderson, maar ook zij konden weinig bijdragen aan de kwaliteit of de balans. Ze lieten zich simpel meezuigen in de draaikolk van blessures en vormloosheid.

De wedstrijd van zondag was typerend voor het seizoen, omdat Vitesse moeiteloos het veld overstak en eenvoudig tot kansen kwam. Zo ontstond een duel dat leuk was om te zien, maar waarbij je je ook afvroeg wat hier nu precies aan getraind is, wat de bedoeling eigenlijk was. Iedereen deed in feite maar wat in hem opkwam. Het zal nog een klus zijn voor de nieuwe trainer – vermoedelijk Francesco Farioli – om te hervormen.

Afgang der afgangen

En dus luidde de slotvraag wat hét dieptepunt was in een seizoen van dieptepunten, hetgeen bij Ajax niet bepaald meeviel om te kiezen. De laatste plaats? De nederlaag tegen de amateurs van Hercules in de beker, al was Van ’t Schip daar niet bij vanwege de bruiloft van zijn zoon? De bestorming van supporters van de hoofdingang van de Arena toen de eerste afgang tegen Feyenoord zich voltrok, nadat supporters met vuurwerk het einde van het duel hadden afgedwongen? Of toch gewoon de 6-0 in de Kuip, de afgang der afgangen?

En dan ging het nog niet eens over het bestuurlijke gedonder, met opgestapte rvc-leden, Kroes en zijn schorsing als algemeen directeur vanwege voorkennis bij handel in aandelen Ajax, en zijn terugkeer in een andere rol.

Vitesse kon eveneens een reeks dieptepunten opnoemen: de achttien punten in mindering vanwege financieel wanbeleid, daarmee de degradatie na 35 jaar eredivisie, de zoektocht naar geld. Zo bezien was Vitesse - Ajax de wedstrijd van de losers op de laatste dag, waarin Vitesse zelfs bijna winnaar was en verdienstelijk een punt pakte, na de gelijkmaker van Berghuis in de blessuretijd.

Ajacied Devyne Rensch legde uit waarom hij vorige week na het duel met Almere City het publiek op speciale manier bedankte. Was dat een soort afscheidsritueel? Nee, zei hij. ‘Ik vond dat ik ze na zo’n seizoen nog meer moest bedanken voor de steun.’ Een beetje zoals Sturing dat deed, toen die het prachtige teken van leven van de supporters op waarde schatte.