Het kan en mag niet fout gaan tegen Panama

Met ambitie kan het twee kanten uit, het kan vriezen en het kan dooien. In het vochtig-tropische Sotsji is vriezen geen optie. Tegen Panama mag en kan het onmogelijk fout gaan.

Oké, België heeft zich op eerdere World Cups al wel eens verslikt in zogeheten zwakke tegenstanders die net iets sterker bleken dan verwacht, maar deze namiddag krijgen de Rode Duivels gewoon een extra oefenpartij cadeau van de FIFA.

Zo’n World Cup lijkt in niks op een ideaal examenrooster. Het liefste begin je met een paar zware vakken, dan een paar lichte, dan weer ietsje zwaarder om dan uit te bollen met wat bijvakken. Als de World Cup de humaniora is, dan begint die met het examen zedenleer (of godsdienst of islam of…), dan aardrijkskunde, dan Nederlands, Frans, Engels, fysica, chemie om te eindigen met wiskunde. De World Cup is een beklimming van de Mount Everest, zonder extra zuurstof in the death zone.

Roberto Martínez en zijn videomannen zullen ongetwijfeld hebben gestudeerd op het examen Panama, maar dat was niet nodig. België heeft zoveel kwaliteiten, is eerder al zo sterk gebleken tegen een zwakkere tegenstander, dat het deze klus makkelijk moet klaren. De ploeg straalt rust uit, dat zei althans Dries Mertens, en er is geen reden om dat in twijfel te trekken. De bondscoach lijkt ook op zijn gemak en zelfs de media geloven dat het toernooi pas zaterdag echt begint.

Furieuze Rode Duivels

Groep G, met naast de Rode Duivels en Panama ook nog Tunesië en Engeland, gaat als voorlaatste van start. Morgen is het dan de beurt aan groep H en ook morgen spelen de Russen alweer hun tweede wedstrijd. Die hebben vier dagen voorsprong, maar daar worden ze nog geen wereldkampioen mee.

De wereldkampioen hoeft niet sterk te starten, het mag, maar het is geen noodzaak. De wereldkampioen en elk team dat het tot de laatste vier wil schoppen – wat de ambitie is van de Rode Duivels – groeit in het toernooi. Meestal zit daar een mindere wedstrijd tussen, soms zelfs verlies, af en toe valt zelfs een sleutelpion uit, maar ook af en toe wordt een andere sterkhouder ontdekt en gaandeweg formeert zich een onverzettelijk blok. Eens dat er staat, heb je geluk nodig om het nog verder te schoppen. Of een superster.

Sterren genoeg, maar het is een raadsel hoever België is in dat proces. Daarvoor waren de oefenpartijtjes tegen Portugal, Egypte en Costa Rica geen goede graadmeter. Ook deze extra oefenpartij tegen Panama zal ons niks wijzer maken over de staat van paraatheid van de Rode Duivels tegen stugge en/of meer getalenteerde tegenstanders als Tunesië (zaterdag) en Engeland (donderdag 28 juni). Daarna begint het voor echt en dan zijn we al begin juli.

Of de driemansdefensie zonder Thomas Vermaelen en Vincent Kompany stevig genoeg is, daar hebben we bijvoorbeeld het raden naar. Of de balans op het middenveld goed zit, wie zal het zeggen? Of Romelu Lukaku spitsengeluk, dan wel -ongeluk over zich zal afroepen, nog zo’n open vraag.

Bange Panamezen

Verwacht vanavond alvast een furieus België dat al te lang opgesloten heeft gezeten in hun golfclub in het Moskouse voorgeborchte, afgewisseld met PlayStation, UNO-kaarten, wedstrijden kijken en saaie busritjes naar het trainingscentrum in het allesbehalve inspirerende Dedovsk. Verwacht bij 2-0 dat de boeken dicht gaan.

Dat hopen althans de Panamezen want die doen het echt in de broek voor hun eerste World Cup-wedstrijd in de geschiedenis van het land. Zaterdag liep de Panamese tv een stukje mee op zoek naar het bijveldje naast het Olympisch stadion waar de Belgen hun training hielden. “België is sterk, te sterk, maar wij gaan tot de laatste snik vechten. Of het zal volstaan? Dat hopen we, maar ik ben een beetje bang voor een afgang”, zei de Panamese Filip Joos die in het shirt van Las Canaleros – de Kanaaljongens – zijn stand-up deed.

Die andere bijnaam van het team laten ze voor de gelegenheid achterwege. La Marea Roja of de Rode Zee kan misschien nog net voor een wedstrijdje tegen de tweede garnituur van hun continentale bond CONCACAF, maar voor een groep met onder meer België en Engeland is bescheidenheid gepast.

Dat Panama zich plaatste dankzij een onwaarschijnlijk scenario – een doelpunt dat er geen was en ideale uitslagen in de andere wedstrijden – zegt niet alles. Op het WK van 2014 hadden ze er al bij moeten zijn, maar ze gaven toen in blessuretijd een 2-1-voorsprong tegen de VS uit handen, waardoor Mexico alsnog naar de World Cup kon gaan. Het kleine landje – twee keer groter in oppervlakte maar drie keer minder inwoners dan België – was niet te troosten. In oktober vorig jaar viel alles in de juiste plooi en dat het gehate/bewonderde VS niet naar de World Cup gaat, was een extra zoete triomf.

Maar, dé vraag nu: kunnen ze voetballen, die Panamezen, en in het verlengde daarvan, kunnen ze een bedreiging vormen? Vorig jaar nog kregen ze een 4-0 om de oren in en tegen de VS, vooraleer met 2-1 te winnen van een al gekwalificeerd Costa Rica met die gelijkmaker van Gabriel Torres die niet over lijn was.

“Voetballen kunnen we”, gaf bondscoach Hernan ‘Bolillo’ Gomez al aan. “Maar fysiek zullen we tekortschieten tegen grote ploegen als Engeland en België.” Bolillo betekent matrak en dat moet letterlijk worden genomen: de laatste zes maanden heeft de coach, die WK-ervaring heeft met Colombia in 1998 en Ecuador in 2002 – telkens eruit na de eerste ronde – zijn selectie vooral fysiek voorbereid. Sterkhouder Erick Davis die bij DAC 1904 Dunajská Streda in Slowakije zijn boterham verdient, weet wat de valkuilen zijn: “Kleine teams als wij kunnen voor verrassingen zorgen, maar evengoed kunnen we een onwaarschijnlijk pak slaag krijgen. Tegen België moeten we oppassen.”

Panama zal het in een 4-4-2 willen oplossen, nadat een driemansdefensie in maart in en tegen Zwitserland op een hoopje werd gespeeld (4-0 verlies). Als het even moet, is een 5-4-1 ook een optie, om in eerste instantie de nul te houden en als dat niet lukt, niet af te gaan als een gieter. Blas Pérez moet voorin voor de zeldzame tegenprikken zorgen, maar de man is al 37.

Heel goed mogelijk dat de Rode Duivels een monsterscore laten optekenen tegen Los Canaleros. En daar moeten we dan geen grote conclusies uit trekken. Ook mogelijk dat het een magere overwinning wordt en dat de Panamezen zelfs een keertje gevaarlijk dicht bij Courtois zijn geweest. Ook daar, best geen conclusies uit trekken.

Een nederlaag of een gelijkspel daarentegen, moet absoluut worden vermeden. Alles kan in voetbal, en op deze – zoals op elke andere – World Cup is er altijd wel een dwerg die bovenmaats presteert, maar niet in groep G, niet Panama. Van Panama Moet Altijd Worden Gewonnen.