In het openingskwartier speelde de fusieclub Henis een kwartier lang van het kastje naar de muur. Een perfect gemeten voorzet van Ruben Wijgaerts belandde op de kruin van Jordi Nijs die maar had binnen te koppen. Plots zakte de pudding echter in elkaar. “We dachten misschien dat de zege al binnen was”, zei Hoeselaar Soubry. “Dit Henis zou ons niet meer bedreigen. Ons spel was te gejaagd en zat vol van onzorgvuldigheden.”

Henis nam die lakse houding als een heel vroeg sinterklaascadeau aan en knokte zich in de wedstrijd. Jan Reynders maakte de terechte gelijkmaker. “Op dat moment waren we de evenknie van hen”, oordeelde Henis-middenvelder Stijn Haesen. “Ik had ook verwacht dat we na de pauze die lijn gingen doortrekken, maar het kwam er niet meer uit. Het voetballend vermogen van die mannen kunnen we geen hele wedstrijd aan waardoor er te veel ruimte vrijkwam. Bij ons is het alles of niets tegenwoordig. Ofwel komen we op voorsprong en behouden we die, ofwel komen we op achterstand en krijgen we die niet meer weggewerkt.” Kort na rust legden Soubry en Yosuf de wedstrijd in de definitieve plooi. “Tja, de boulevards lagen helemaal open. Dan is het gemakkelijk voetballen, maar ik vond ons ook in de tweede helft heel goed combineren.” 

Oh ja, tot slot nog een bloemlezing over het vierde Beverstse doelpunt dat Niels Van Caubergh, na een uitgesponnen één-twee met Kevin Remmers, zonovergoten heerlijk vanop de rand van het strafschopgebied in de linker benedenhoek penseelde. “Het is een plezier om met zulke spelers als Niels en Aaron (Boosten, nvdr) op het veld te staan”, besloot Soubry.