Deze Nederlander is de zakenpartner van Drake: ‘Ik ben zo druk, ik word gek.’

Achter het stuur van zijn zwarte Range Rover probeert Sabah Nissan (51) te reconstrueren welke landen hij in de afgelopen zeven dagen heeft bezocht. ‘Londen, dat is ­Engeland. Toronto, Canada dus. Spanje, België. En nu ben ik in Nederland.’

Hij wacht tot het hek voor het backstage parkeerterrein van de Ziggo Dome wordt geopend. Het is 15 april en op de stoel naast hem zit een grote Afro-Amerikaanse man, de head of security van de Canadese zanger Drake, die hier vanavond zal optreden.

‘Ik weet niet eens meer wat ik vandaag heb gedaan’, zegt de head of security. ‘Sabah haalde me vanochtend op bij het Conservatorium Hotel in Amsterdam – te laat, zoals altijd. En daarna? Business. Business. Business and then a little more business.’

Nissan is bezig met twee dingen tegelijk. Nog een keer tegen de portier bij het hek zeggen dat hij naar binnen moet. En uitleggen dat het niet makkelijk is om de tournee van zijn ­zakenpartner Drake te combineren met zijn eigen reisschema. ‘Drake heeft een klein team van veertien man en daar ben ik er een van, ik probeer naar alle concerten te gaan.’

Het hek gaat open en op het parkeerterrein achter de ­concertzaal zet Nissan zijn Range Rover naast de auto’s en vrachtwagens die bij het gevolg van Drake horen, waaronder de levensgrote replica van een gele Ferrari die een paar uur later tijdens het concert over het podium zal vliegen.

Zodra Nissan parkeert, wordt de auto belaagd door een dozijn jongemannen, de meesten hebben zwart haar en zijn gekleed in designertrainingspakken. Allemaal staan ze te wachten op hun backstagepassen en polsbandjes. En allemaal roepen ze om Sabah, de naam die je voortdurend hoort overal waar Sabah Nissan in de buurt is. Meestal in de vorm van een vraag: is Sabah er al, hoe laat komt Sabah?

Onder de wachtende jongemannen bevinden zich twee zoons van Sabah Nissan, Noah en JayJay, maar ook de rappers Boef en Ali B. ‘Boef, heb jij al?’, vraagt Nissan. ‘Met dit pasje kan je eten, drinken, poepen, alles.’ En na de distributie van de polsbandjes, tegen zijn gezelschap op de achterbank van de Range Rover: ‘Zie je het nu, zie je hoe mijn leven eruitziet? Iedereen wil iets van me, het gaat de hele dag door.’

Het is ruim twee jaar geleden dat Nissan in Amsterdam het Amstel Hotel afhuurde voor de bar mitswa van zijn zoon Noah. Dat was opvallend, ook omdat de wereldberoemde sterren Jamie Foxx en Drake optraden op het feest. Nissan liet Jamie Foxx voor één avond invliegen vanuit Tsjechië, waar hij was voor de opnamen van de film Robin Hood.

Drake was al in Amsterdam, ook toen had hij optredens in de Ziggo Dome. En net als bij zijn shows in april dit jaar had Drake in 2017 kort van tevoren zijn optredens verplaatst naar een latere datum, wat beide keren leidde tot woedende reacties van fans die soms speciaal een reis naar Amsterdam hadden geboekt voor een concert dat niet door bleek te gaan.

Daarover zei Nissan in 2017 in de Volkskrant: ‘De moeder van Drake is joods, hij is gewoon joods. Op de avond van het feest zou hij in de Ziggo Dome staan. Drake zei tegen me: Sabah, ik vind het zo mooi wat jij doet met deze bar mitswa, hoe groots jij het aanpakt, we gaan gewoon dat feest doen. Zijn optreden in de Ziggo Dome stelde hij een week uit.’ Nissan en Drake zijn zakenpartners.

Halverwege de jaren zeventig arriveerde Nissan in Amsterdam, als 8-jarige vluchteling uit het Irak waar Saddam Hussein spoedig aan de macht zou komen. Zijn vader was daar een succesvolle zakenman. Nadat hij voor de tweede keer werd gearresteerd, besloot hij te vluchten met zijn gezin. Volgens Nissan woonden er op dat moment nog maar tweehonderd joden in Irak, de rest was gevlucht of had zich bekeerd tot de islam. Zijn vader was alles kwijt, ze zijn nooit meer teruggeweest.

In Amsterdam nam zijn vader een shoarmazaak over in de Kolksteeg, bij de Dam. ‘Hij wist niets van shoarma. Ik was 14 toen ik van school ging, van de lts. Op de leerplicht werd in die tijd niet zo gelet. Mijn oom had een liquor store in Los Angeles, daar werd ik vakkenvuller en delivery boy. Twee jaar later kwam ik terug naar Nederland.’

Op 17-jarige leeftijd kocht Nissan in dezelfde Kolksteeg een coffeeshop, Betty Boop. Later opende hij er nog een, La Rocka. En op het Damrak een café waar de bediening werd verzorgd door schaarsgeklede dames, Teasers. Halverwege de jaren negentig werd Nissan door de Commissie Van Traa op ‘de lijst van 16’ geplaatst, een lijst van ondernemers met criminele activiteiten of antecedenten.

‘Hoe lang is dat geleden?’, zegt hij nu. ‘Die man kende mij niet. Van Traa wist niet hoe ik eruitzag, hij wist niets over me. Ik had een coffeeshop en dat was een grijs gebied. In Nederland is het dat nog steeds. Waar ik woon, in Canada, zijn softdrugs bijna 100 procent legaal. Van Traa is overleden bij een auto-ongeluk. Dat ik op die lijst stond, kon niet worden hersteld.

‘Het heeft me veel imagoschade gekost. Niemand wilde me financieren, ik kon niet bij banken terecht. Aan de ene kant was het power: alles wat ik kocht, moest ik helemaal zelf betalen. Aan de andere kant kon iedereen geld lenen, ­behalve ik. Zonder die lijst van Van Traa was ik miljardair geweest. Nu ben ik alleen multimiljonair. Ik kan er niets aan veranderen, het leven loopt zoals het loopt.’

Waarmee verdien je het meeste geld?

‘Real estate. Huizen kopen en bouwen en verkopen of verhuren. Op de Mauritskade in Amsterdam heb ik een pand gekocht voor 6 miljoen euro, later werd het verkocht voor 25. Op Ibiza kocht ik een hotel voor 1,7 miljoen en verkocht het voor 8,7 miljoen. Ik heb andere projecten waar ik wel meer winst mee kan maken. Het Museum Hotel aan de P.C. Hooftstraat heb ik gekocht voor 17 miljoen, dat is nu over de 100 miljoen waard.’

Waarom sta je niet in de Quote 500?

‘Daar hou ik me niet mee bezig. Mensen die echt geld ­hebben, staan niet op die lijst. Die zijn nog rijker dan de mensen die er wel in staan.’

In de zomer van 2000 was Nissan met vakantie in Miami. Op Ocean Drive, de boulevard aan het strand, zag hij een pand. ‘Een bouwval. Ik dacht: hier zit geld in en ik heb het gekocht.’ Hij verhuisde van Amsterdam naar Miami en bouwde op Ocean Drive een hotel, discotheek en grand café dat hij Teasers noemde, dezelfde naam als zijn café in Amsterdam. Het was in zijn hotel in Miami dat hiphoptycoon Sean Combs – ook wel Puff Daddy, P. Diddy of Diddy – tegen ­Nissan zei: jij moet een docusoap opnemen voor de televisie. ‘Wat de Kardashians doen. Maar ik heb geen zin in ­camera’s om me heen.’

Waarom zei hij dat?

‘Hij zag hoe druk mijn leven was. Huilen, lachen, alles. Het gaat 24 uur per dag door.’

Hoe kende je hem?

‘In Miami kreeg ik beginnende artiesten in mijn zaak. Eerst Jamie Foxx en Akon, later kwam Jay-Z erbij. Ze waren mijn klanten en het klikte. Ik ben ook een jongen van de straat.’

Een afspraak maken met Sabah Nissan: een cursus in drie delen. Of vijf delen. Eigenlijk is het een oneindige cursus. Via WhatsApp laat hij weten: vanaf het laatste weekend van maart ben ik twee weken in Nederland, hou dat weekend maar vrij. Als hij tijdens dat weekend wordt gebeld: ‘Ik ben nu in ­Engeland. Gisteren kwam ik aan in Amsterdam en ging ik meteen door naar Londen, voor de afterparty van het ­concert dat Drake hier gaf. Vanavond kom ik weer naar Nederland, bel me morgen en kom naar Vinkeveen.’ In Vinkeveen laat hij een villa bouwen met twaalf slaap­kamers, waarover later meer. De volgende middag neemt hij op bij de derde poging: ‘Ik zit nu in het Amstel Hotel voor een zakelijke bespreking, ik weet nog niet of en wanneer ik naar Vinkeveen ga.’

In de twee weken erna volgt telefonisch contact vanuit de meerdere continenten die Nissan in die periode bezoekt. ­In Nederland is hij niet. Tot 15 april, de dag dat Drake een ­concert geeft in Amsterdam. Nissan had beloofd om 6 uur ­’s avonds te verschijnen in het Amstel Hotel, zijn vaste hangout. Om 7 uur – nog geen spoor van Nissan, die ook zijn ­telefoon niet opneemt – loopt Ali B het Amstel Hotel in. Hij neemt plaats op een fauteuil in de lobby en zegt in zijn telefoon: ‘Ik zit hier met een hele ongelukkige schrijver en een fotografe.’ Gevolgd door: ‘Ik heb nog nooit zo veel joden in mijn leven gehad, ik ga mijn naam veranderen in Eli B.’ En: ‘Ja, ik regel die tafel voor je voor morgen, ik ga het zo bekijken.’

Voor de volgende avond, na het afsluitende concert van de Europese tournee van Drake, organiseert Nissan een afterparty in een Amsterdamse discotheek, waarvoor privétafels kunnen worden gereserveerd. Ook over deze afterparty later meer.

Nissan is niet iemand die excuses maakt omdat hij anderhalf uur te laat komt. Hij zegt alleen: ‘Ik ben zo druk, ik word gek. Mijn telefoon gaat de hele dag.’ Voor de deur van het Amstel Hotel, vanachter het stuur van de Range Rover wijzend op de schrijver en de fotografe: ‘Jullie gaan bij mij achterin. Ali, jij gaat mee in dat taxibusje.’

Vanuit het backstagegedeelte van de Ziggo Dome loopt Nissan de concertzaal in en een trapje op naar een vip­balkon met uitzicht op het podium, met in zijn gevolg alle jongemannen aan wie hij zojuist polsbandjes heeft uitgedeeld. Later op de avond zullen vanaf dit balkon ook kickbokser Rico Verhoeven, dj Sunnery James en voetballer Kenny Tete het concert bekijken.

Nissans oudste zoon JayJay draagt een shirt van zijn eigen kledingmerk, Believe That. Bijna een jaar eerder, in de zomer van 2018, werd het merk gelanceerd met een modeshow waarvoor een grote zaal was afgehuurd in restaurant The Harbour Club in Amsterdam-Oost. Bij die presentatie, waar ook Boef een optreden gaf, zei Nissan: ‘JayJay doet het helemaal zelf. Hij accepteert geen nee. Als hij iets in zijn hoofd heeft, moet het gebeuren.’

Op het vipbalkon van de Ziggo Dome meldt Nissan dat er vorderingen zijn met Believe That. ‘Het wordt een groot celebritymerk. Beroemde mensen gaan het dragen, zij gaan het groot maken.’

Halverwege wordt het concert van Drake onderbroken door een aantal korte optredens van Nederlandse rappers, onder wie Boef, Bizzey en Ronnie Flex. De Nederlandse ­artiesten benoemen hoe vereerd ze zijn het podium te mogen delen met een wereldberoemde ster als Drake.

‘Dat heb ik geregeld’, zegt Nissan.

Hoe dan?

‘Met love. Zo krijg je alles voor elkaar.’

Na het concert geeft Nissan in de Range Rover een opsomming van de ondernemingen waarin Drake en hij partners zijn. ‘In Toronto hebben we Pick6ix, een sportsbar. Daar gaan we nu een tweede van openen in New Jersey, het plan is dat we twintig vestigingen krijgen. Bij Niagara Falls bouwen we een hotel met 72 verdiepingen, ik weet nog niet hoe het gaat heten, ik denk aan Shangri-La.’

En verder: ‘Met DJ Khaled werk ik aan een horecaconcept in Los Angeles. En ik wil vijf boetiekhotels bouwen voor mijn kinderen. Zodat ze later allemaal een eigen hotel krijgen.’

Waar wonen je kinderen?

‘De oudste twee in Amsterdam. Dan is er nog een in Miami, daar ben ik drie of vier keer per jaar. De jongste twee wonen bij mij in Toronto.’

Hoe is het om vijf kinderen te hebben bij drie vrouwen?

‘Het liefst heb ik ze allemaal bij elkaar, maar het is wat het is. Ik ben al dertien jaar gelukkig met mijn vriendin.’

In de auto begint Nissan te bellen over morgenavond. Het programma is als volgt. Na het concert in de Ziggo Dome volgt een afterparty in de Amsterdamse discotheek Air, waarvoor kaarten worden verkocht. In de reclames wordt vermeld dat Drake het feest zal hosten. Na afloop van dit festijn, tegen die tijd zal het 2 uur ’s nachts zijn, volgt op een andere locatie de after-afterparty voor Drake en zijn entourage. Om het einde van de Europese tournee te vieren. Ook is Drakes personal assistant Angelo die nacht jarig.

Nissan had bedacht dat deze afterparty-na-de-afterparty in het Amstel Hotel moest plaatsvinden, in de Spiegelzaal, dezelfde locatie waar twee jaar eerder de bar mitswa van zijn zoon was. Het probleem is alleen: dit plan heeft hij vanavond pas bedacht en over 24 uur moet het al gebeuren, terwijl ze in het Amstel Hotel nog van niets weten.

‘Hoe ga ik ze dat uitleggen?’, vraagt Nissan. ‘We kunnen de hotelkamers boven de Spiegelzaal afhuren, anders is daar te veel lawaai. Drake wil het net zoals bij die bar mitswa, met verlichting en versiering en ballonnen. Bij het Amstel Hotel moeten ze eigenlijk blij zijn met zo’n grote artiest.’

Hij schakelt alweer over naar het volgende vraagstuk. Waar zal hij naartoe gaan na morgenavond? Na het concert zijn de verplichtingen met Drake voorlopig even voorbij en tien dagen later wil hij in Nederland zijn voor Koningsdag. Waar zal Nissan de tussenliggende periode doorbrengen? Zijn vriendin is in Toronto, maar ze heeft hem dringend verzocht om niet elke dag in een vliegtuig te stappen.

Soms rijdt Nissan vanuit Amsterdam met de auto heen en weer naar Londen, door de tunnel, omdat ze daar een restaurant hebben met de beste shoarma. ‘Misschien ga ik twee dagen naar Barcelona’, besluit hij.

Drie dagen later belt Nissan uit Marbella. Eerst gaf het Amstel Hotel toestemming voor een nachtelijk feest in hun Spiegelzaal, daarna zeiden ze op het laatste moment weer dat het niet mocht. Toen moest hij binnen een paar uur een afterparty regelen op een nieuwe locatie.

En dan is er nog de ophef die ontstond over de eerste afterparty van de avond, in discotheek Air. De goedkoopste toegangskaarten kostten 77 euro en bezoekers verwachtten een nachtconcert van Drake. Ook zouden Ronnie Flex en Boef optreden, maar die hadden allebei ruzie met hun vriendin.

‘Drake zou het feest hosten’, zegt Nissan. ‘In Amerika betekent dat: je bent aanwezig, als een gast. Hij is er geweest van half 1 ’s nachts tot 2 uur, daarna hebben we tot 4 uur een afscheidsborrel van zijn tournee gehad in hotel The Toren en om 7 uur ’s ochtends zat hij in zijn privévliegtuig op Schiphol-Oost, terug naar Toronto. Het was nooit de bedoeling dat Drake in Air zou optreden. Hij had net een concert gegeven in de Ziggo Dome, dan gaat hij toch niet nog een keer optreden? Een optreden van die man kost ­4 miljoen.’

Voor zijn aanwezigheid op deze afterparty kreeg Drake 140 duizend euro betaald. Nissan rekent voor: ‘Air had het geld kunnen terugverdienen door 1200 kaarten voor 100 euro te verkopen en 20 viptafels van 1000 euro. Alleen hadden ze maar 700 mensen binnen, van wie 200 gratis en ze verkochten nul tafels. Sowieso zou niemand hieraan verdienen. Het was meer voor promotie, van Air en de concerten van Drake. Ali B en ik hebben 70 duizend euro voorgeschoten, wij hebben allebei de helft aan Drake ­betaald. Air zou ons terugbetalen.’

Is dat al gebeurd?

‘Ik heb nog niets gezien. Dit zie ik als een verliespost. En een les. Ik kan er verder niet mee zitten, ik moet verder. Ik heb zoveel aan mijn hoofd.’

Twee dagen later zou Nissan vanuit Spanje weer naar ­Nederland komen. Het worden er vijf. De volgende halte is dan: de villa die hij laat aanleggen in Vinkeveen. Inmiddels heeft Nissan daar 12 miljoen euro in geïnvesteerd. Hij loopt tussen de bouwvakkers en zegt: ‘Een paar dagen geleden fietste ik met mijn kinderen door Málaga. Ging ik toch weer kijken naar mooie panden, ik zie toekomst daar.’

Een korte samenvatting van de rondleiding door de villa. Twaalf slaapkamers, twee keukens, twee bars, een bioscoop, een gym, een lange tafel waar 22 mensen aan kunnen eten, een atletiekbaan rond het huis, twee professionele opnamestudio’s en een zwembad waarin je van binnen naar buiten kunt zwemmen, naar de tuin aan het water.

Op de bovenste verdieping vertelt Nissan: ‘Dit wordt de master bedroom. Als Beyoncé en Jay-Z hier een concert geven, slapen ze in deze kamer, met allebei hun eigen walk-in-closet. Daar heb ik al contact over.’

Bij de glazen inpandige lift: ‘Straks staat Madonna in deze lift. Trump of Obama kunnen hier ook slapen als ze in ­Nederland zijn. De beveiliging wordt top. Nog acht weken, dan is het klaar.’

Het plan is: grote internationale artiesten bewonen deze villa als ze in Nederland zijn, in plaats van dat ze een verdieping afhuren in een vijfsterrenhotel. De villa kost 25 duizend euro per nacht. ‘In Miami huren ze een huis voor 200 duizend dollar per week, dan is dit goedkoop. Ik doe de internationale artiesten, Ali B gaat het runnen voor de Nederlandse gasten.’

Wat heb je nog met Nederland?

‘44 jaar geleden ben ik hier gekomen, daarna heb ik de helft van de tijd in Nederland gewoond en de helft in het buitenland. Canada, Amerika, Spanje. Ik denk dat Nederlands wel mijn sterkste taal is. Soms praat ik drie talen door elkaar tegen één persoon. Nederlands, Engels, Spaans, Hebreeuws, Irakees.’

Vind je zelf dat je sympathiek bent?

‘Ik zeg altijd: wie goed doet, goed ontmoet. Je hoeft niet hard te zijn. Ik hou van de hele wereld en ik hoef niet al het geld voor mezelf te houden.’

Heb je een leuk leven?

‘Ja en nee. Ik slaap twee of drie uur per nacht. Mijn hersens houden nooit op. Het is een verslaving, of een vorm van adhd, ik leef al 35 jaar zo.’

Kom je weleens tot rust?

‘Alleen op het water, op een boot in de Caraïben. Op het water zijn weinig mensen. De enige manier is een cruise, dan kun je er niet af.’

_{Overleeft een liefde ziekte, een miskraam of vreemdgaan? In Van Twee Kanten interviewt Corine Koole twee partners apart van elkaar over een heftige gebeurtenis in hun relatie.}