LEES MEER.Anderlecht beëindigt samenwerking met Luc Devroe: “Bij deze club heb je geen vijf jaar tijd”

Luc Devroe loopt nog steeds met krukken na zijn scooterongeval. Met zijn goeie vriend Johan Plancke reed hij gisterochtend nietsvermoedend naar Anderlecht. Marc Coucke arriveerde pas in de namiddag en niet veel later kreeg Devroe te horen dat het zijn laatste werkdag was geweest.

Eigenlijk straf van Coucke. Toen de miljardair vorig jaar Anderlecht kocht, was Luc Devroe één van de allereersten die hij op de hoogte bracht en in vertrouwen nam. Ze hadden succes geboekt bij Oostende en zijn sportief directeur moest nu de kern van Anderlecht doorlichten. Twee handen op één buik.

Dante

Maar er kwamen al snel barstjes in de relatie tijdens de eerste transferperiode. Anderlecht verjongde zijn kern zoals afgesproken en liet spelers met erg zware contracten vertrekken. Plots stelde Devroe echter een gebrek aan leiderschap vast, vooral in de defensie. Daarom werd in samenspraak met makelaar Didier Frenay het voorstel op tafel gelegd om de Braziliaan Dante Bonfin te halen. Jawel, ex-Charleroi en -Standard, maar ook zes jaar bij Bayern München en 13-voudig Braziliaans international.

Dante kon weg bij het Franse Nice en was betaalbaar. Bovendien kon hij de jonkies sturen en de druk (van de media en de fans) op zijn schouders nemen.

Devroe kreeg een njet. Met zijn 34 jaar was Dante te oud en had hij geen latere doorverkoopwaarde meer. Coucke wilde liever een jongere speler en drukte door voor de Gambiaan Buba Sanneh. Daar maakte de voorzitter persoonlijk een prestigetransfer van door maar liefst 8 miljoen te betalen. Devroe wilde dat niet betalen en voorlopig brak de Gambiaan nog geen potten.

En zo waren er veel discussie bij Anderlecht deze zomer. Natuurlijk deed de sportief directeur ook slechte transfers. Zo is Abazaj een mislukking en weegt Makarenko te licht – dat is te veel KV Oostendeniveau –, maar misschien had Devroe wat meer tijd moeten krijgen. Het was zijn eerste mercato in Brussel en transfers doen voor Anderlecht is niet zo evident. Bovendien zijn ze niet allemaal slecht. Hij haalde ook doelman Thomas Didillon, spits Landry Dimata en linkerflank Elias Cobbaut. En hoewel die laatste lang geblesseerd was, zijn die toch alle drie lovend onthaald.

Voor Devroe was het voortdurend zoeken naar evenwicht tussen hemzelf, Hein Vanhaezebrouck die ook spelers wou en Marc Coucke. Daarbij kwam ook nog eens dat Coucke de verkoop van Oostende moest regelen en dat daarom Knowledge Musona en Antonio Milic van bij de kustploeg gehaald moesten worden. Oké, Devroe zag zeker wel wat in Milic, maar die transfers waren ook gedwongen keuzes.

Op Waregem

En toch krijgt Luc Devroe nu voor alles de rekening gepresenteerd. Hij voelde voor het eerst nattigheid op 17 oktober toen Anderlecht op bezoek ging bij Zulte Waregem en Coucke de misnoegde fans toesprak op de parking. “We hadden véél meer verwacht van de transfers”, klonk het. Devroe voelde zich zwaar in de wind gezet. Dat gevoel werd alleen nog maar sterker toen hij na de Europese uitschakeling werd opzijgeschoven en Michael Verschueren alle macht kreeg.

Daarom is het ontslag misschien erg genadeloos, maar bij een bedrijfsleider is nu eenmaal geen plaats voor sentiment. Marc Coucke zou zelfs afscheid nemen van zijn eigen schaduw als die hem niet kan volgen in zijn ambities.

Luc Devroe verliet Anderlecht gistermiddag om 15.45 uur met Johan Plancke. De vraag is of die laatste wel kan blijven bij RSCA. Plancke werd binnengehaald door Devroe als assistent, maar wordt nu geroemd om zijn administratief werk. Wie anders zal het doen? Hij kan dus wellicht blijven. Voor Devroe is er geen weg terug.