Direct naar artikelinhoud
Het smartphone-interview

"Je moet het leven gewoon leven in plaats van het krampachtig vast te leggen"

Jan RosseelBeeld Bob Van Mol

Is de smartphone een spiegel? Strookt het onlineleven nog met de werkelijkheid? Matthias M.R. Declercq gaat wekelijks face to face over swipen, liken en liegen. Vandaag: virtueel verhalenverteller Jan Rosseel (38).

Hier liggen twee smartphones op tafel. Ik denk spontaan aan overspel.

“Hah, neen neen. De ene telefoon gebruik ik in Neder­land, waar ik fotografie geef aan de Academie in Den Haag. De andere gebruik ik in België.”

Het afschaffen van roaming heeft alvast één telefoon overbodig gemaakt.

“Ik weet niet goed waar ik zat met mijn gedachten toen ik een tweede telefoon kocht. Ze zijn wel politiek correct. De Neder­landse is ongeschonden en heeft zelfs een beschermplaatje. Die bolt zo goed als de Nederlandse wegen. De andere, Belgische telefoon, liet ik na één dag al vallen. Nu zitten er putten in, scheuren en scherpe randen, naar analogie met het Belgische wegennet.”

'Bandsintown is wel interessant. Ik vond Tamino in Brussel via die app'
Jan Rosseel

Ben jij een chaoot?

“Op professioneel vlak ben ik niet chaotisch. Ik houd veel bordjes draaiende: lesgever aan de academie in Den Haag, organiseren van een expo over de (on)be­trouw­baarheid van ons geheugen, workshops over fotoboeken, losse opdrachten en een gezin met twee kinderen. Maar dat lukt dus. Maar vraag me niet naar mijn paswoord van Instagram. Geen idee.”

Hoe en waar vind je rust?

“Hier (wijst naar twee apps): ’5K’ en ’10K’, twee hardloop­apps. Maar aangezien lopen in Brussel niet aan te raden is, droom ik van de OCC.”

De wat?

“Orsières-Champex-Chamonix, een ultramarathon van 53 kilometer in de Alpen.”

Waarom nog een extra bordje?

“Tja. En mijn knieën zijn al kapot. Maar er is niks zo schoon als lopen in de bergen. Zonder telefoon, zonder technologie. Gewoon lopen, aankomen in een berghut, de blaren op je voeten opensnijden, een pint drinken en slapen.”

Waarom zo extreem?

“De OCC maakt deel uit van de UTMB, de Ultra-Trail du Mont-Blanc, dat is 166 kilometer hardcore lopen in de bergen. Maar goed, die 53 kilometer is al ver genoeg. Geen idee of het gaat lukken. Maar het doel is er, en daar helpen de apps bij. Ik hoop over twee jaar mijn kans te wagen.”

Waar vind je de energie?

“Wij waren thuis met vijf. Moeder had een fulltimebaan als verpleegster in de pediatrie (de vader van Jan Rosseel werd gedood door de Bende van Nijvel, MD). Plots ging ze daarbovenop nog eens studeren ook. Dus als je gepassioneerd bent, dan vind je altijd wel ergens energie.”

Heb je nog apps die met ontspanning verbonden zijn?

“Peppa Pig, een Britse animatieserie waar mijn dochter gek op is. Gaan we op restaurant, dan geef ik haar de telefoon in handen, opdat ze zich kan bezighouden. Dan kijkt ze naar een aflevering die in het Russisch gedubd is en zegt: ‘Papa, stil, ik begrijp het anders niet.’

“Bandsintown is wel een interessante app. Ik zit vaak in het buitenland. In Tokio bijvoorbeeld, om workshops te geven, of recent nog in New York op vakantie met mijn gezin. Al naargelang je locatie geeft die app een overzicht van de concerten die er die dag gepland zijn. Het kan ook dichter bij huis. Ik vond Tamino in Brussel via Bands­in­town.

“Of Where Chefs Eat, nog zoiets. Een app die je zegt waar in de stad chefs vaak gaan eten. Handig.”

Neem je dan foto’s van je gerecht?

“Helaas wel. Ik heb een achtergrond als kok. Ik heb ook een fysiek boekje waarin ik kaartjes plak van restaurants die ik heb bezocht. Met een korte recensie bij. Maar geen rating­systeem. Ik deel geen sterren uit.”

'Mijn kinderen zijn te jong om over hun eigen privacy te waken. Dus ik gebruik geen foto’s zonder hun toestemming'
Jan Rosseels

Documenteer jij je eigen leven?

“Neen, daarvoor is het niet interessant genoeg.”

Waarom niet?

“Waarom zou ik dat wel doen? Je moet het leven gewoon leven, in plaats van het krampachtig vast te leggen. Ik ben ook geen echte straatfotograaf.”

Er staan geen foto’s van je kinderen als achtergrond. Waarom niet?

“Ik heb gelukkig nog een leven naast mijn gezin ook. En bijkomend: ze zijn te jong om over hun eigen privacy te waken. Dus ik gebruik geen foto’s zonder hun toestemming. Raak ik mijn telefoon ergens kwijt, dan ziet de eerlijke vinder niet meteen foto’s van mijn kinderen.”

Je Nederlandse telefoon licht op.

“En de boodschap is bijzonder interessant: ‘Reservekopie iPhone mislukt.’ Typisch.”