153 foorkramers stellen hun kraam op en maken zich klaar om vanaf 18 mei elke dag duizenden bezoekers te ontvangen op de Sinksenfoor aan Spoor Oost.

De foorkramers komen vanuit alle hoeken van het land en soms zelfs daarbuiten. Familie Delforge komt uit Charleroi en heeft verschillende oliebolkramen uitgestrekt over de gigantische site van de Sinksenfoor. “Wij komen al zeker veertig jaar naar Antwerpen”, vertelt Hotye Delforge (55). “We keren nu terug van kermissen in Aalst, Brugge, Kortrijk en Gent. Zondagnacht gaan we nog onze laatste chalet afbreken in Brugge en brengen die naar hier. We zijn een volledige dag bezig met ons kraam af te breken. En zeker drie dagen om alles terug op te zetten.”

“We kunnen pas relaxen…” Hotye onderbreekt al lachend zijn eigen zin en kan zich duidelijk niet meteen het volgende rustpunt voor de geest halen. “Omdat we elke dag open zijn, is het hier ook wel intensief.”

“De zeven weken dat we hier staan, is ongeveer de langste periode dat we op eenzelfde plek blijven. Je mag het hier aan elke foorkramer vragen, de echte zullen allemaal hetzelfde zeggen: ‘Wij zijn steeds heel blij om hier aan te komen, maar even blij om weer te vertrekken.’ Een nieuwe plaats met een nieuwe wind is altijd een leuke uitdaging voor ons.”

Stabiliteit

Bij Richard Lapere (19) worden de grove middelen bovengehaald en vijzen acht werkmannen een gigantische achtbaan in elkaar. Een grote kraan zwiert de stukken metaal van de ene kant naar de andere.

De jonge Richard nam de touwtjes van zijn vader ongeveer drie jaar geleden over, toen hij nog maar net 16 was. “We leren van elkaar. Er zijn zeker mannen op het veld die beter op de hoogte zijn van alles. Zij wijzen mij op dingen die verbeterd moeten worden, maar evengoed doe ik dat ook bij hen. Je leert deze stiel door te kijken, kijken en nog eens kijken en uiteindelijk te doen.”

“Je leert deze stiel door te kijken, kijken en nog eens kijken en uiteindelijk te doen”

Richard Lapere

19-jarige foorkramer

De rollercoaster is dan misschien al twintig jaar oud (en dus ouder dan Richard zelf), maar Richard bestempelt deze nog steeds als ‘de nieuwe’. “Mijn vader heeft er nog een van zeker vijftig jaar oud. Dit metaal heeft enorm veel kwaliteit en verslijt gewoon niet. Dat maken ze gewoon ook niet meer. Daarom moeten we er enorm veel zorg voor dragen, dan kan het zeker nog lang meegaan. Want dit is echt de laatste van zijn soort.”

Wanneer de rollercoaster opgesteld staat, moet Richard met zijn team elke dag alles controleren en ondergaat de rollercoaster om de zoveel tijd een grondige poetsbeurt. “Je moet goed controleren dat de vijzen niet te vast zitten, want dan wordt het metaal geforceerd en kan het kapot springen omdat het onder te veel druk staat. Anderzijds mag het natuurlijk ook niet te los zitten.”

Familie

Tussen de kranen, caravans en geraamtes springt er toch al een fleurig kraam in het oog: het eendjeskraam van de echte Antwerpse foorfamilie, zoals Hotye hen beschrijft. Dochter Julie Dotremont (20) houdt het stoeltje van haar moeder vast terwijl die in de hoogte de prijzen weer op hun plaats hangt.

“Het duurt zeker twee dagen om alles weer mooi te zetten”, geeft Vincianne Put (49) toe. “Wij hebben in totaal drie kramen die paraat moeten staan en eentje staat nog opgesteld op de Bist in Wilrijk. Die markt duurt nog tot woensdag. Dan hebben we nog enkele dagen om alles naar hier te verhuizen en weer te organiseren. Tegen dan moeten de twee andere kramen piekfijn in orde zijn.”

Net zoals bij familie Delforge zie je de verschillende generaties druk in de weer. “Voor zover we weten, zijn we altijd al een kermisfamilie geweest. Zelfs mijn overgrootmoeder had een kraam. Ik heb zelf van alles gehad: een hamburgerkraam, een kindermolen, jetonspelen.”

“Voor zover we weten, zijn we altijd al een kermisfamilie geweest. Zelfs mijn overgrootmoeder had een kraam. Ik heb zelf van alles gehad: een hamburgerkraam, een kindermolen, jetonspelen”

Vincianne Put

Foorkramer

Naast het feit dat volledige families in het foorleven rollen, zijn ook de mensen op de site allemaal familie van elkaar. “Soms probeert er iemand een nieuw kraam uit, maar we zien steeds dezelfde, vertrouwde gezichten. We gaan samen op restaurant, helpen elkaar tijdens het opstellen van de caravans en geven extra aanwijzingen. Maar ook tijdens moeilijke momenten kan je altijd bij elkaar terecht.”

Vincianne heeft het ook niet altijd gemakkelijk gehad. Haar zoon had een ernstig ongeval en is intensief aan het revalideren. “Dat heeft ons doen beslissen om al onze kramen te verkopen. Bij dit eendjeskraam kan ik op het einde van de dag gewoon het luik naar beneden doen en naar hem toe gaan.”

Ook tijdens deze zware momenten is ze blij dat ze met de andere kramers zo goed overeenkomt. “Vanaf het moment dat je het fleurige kraam binnenstapt, moet je een klik maken en tover je een glimlach op je gezicht. Maar evengoed gaat het er achter de schermen niet altijd even vrolijk aan toe.”

“Maar je moet gewoon door, net zoals de meisjes van K3”, pikt dochter Julie in. “En we doen het ook heel graag, maar het is niet altijd gemakkelijk.”

“Ik kan geen enkel deel van de job opsommen dat ik niet graag doe. Het plezier van de mensen, de herkenbare gezichten van jouw collega’s en de vertrouwde Antwerpse klanten”, somt Vincianne op.

De kermis zal elke dag open zijn. Op maandag, dinsdag en donderdag van 16 tot 24 uur. Woensdag, zaterdag en zondag gaan de deuren al open om 14 uur. Vrijdag kan je blijven genieten tot 1 uur en zaterdag tot 2 uur.