De Amerikaanse Pommelien Thijs: Olivia Rodrigo bezorgt Sportpaleis vol tieners de avond van hun leven

Je eerste keer vergeet je nooit. Veel tieners maken dankzij hun idool Olivia Rodrigo kennis met de concertbunker het Sportpaleis. Hordes meisjes met veel paars en glitter dus aan de merchandising, selfies met de vriendengroep vooraf en continu oplichtende smartphoneschermen tijdens het concert. Beeldmateriaal voor vele Instagramstories en TikToks die de komende dagen zullen circuleren. Om nog maar te zwijgen over de smartphones van enthousiaste mama’s en fiere papa’s in de zaal, die overuren draaien.

Olivia Rodrigo (21), een Amerikaanse met Filipijnse roots, is hét popidool van Gen Z. (generatie geboren tussen 1997 en 2012, red.) Op haar debuutalbum ‘Sour’ - exact 3 jaar oud - heeft ze alle tienerissues van zich afgeschreven: vriendschapsblues en ‘de zwaarste break-up ooit’, vertelt ze in het Sportpaleis.

Geen verrassing dus dat elk woord 23 nummers lang vol overgave wordt meegezongen. Welke tiener herkent het gevoel uit ‘Making the bed’ niet, dat je liefst het deken over je hoofd wil trekken om volledig te verdwijnen?

Rodrigo is zowel de spreekbuis van haar tienerfans, aka ‘Livies’, als hun grote zus die hen met raad en daad bijstaat, in gevoelige teksten op stevige gitaren. Met succes, want haar albums ‘Sour’ en ‘Guts’ hebben de nummer 1 gehaald in ons land. En ze staat naast Billie Eilish en Dua Lipa, als derde vrouwelijke artiest met meerdere songs boven de 2 miljard streams.

Naast die statistieken is er de gelijkenis met onze eigen Gen Z-ster Pommelien Thijs, al is die laatste vocaal sterker. Maar: beiden zijn doorgebroken als tieners, brengen stoere nummers met kwetsbare teksten en combineren acteren met zingen. Waar Thijs is gelanceerd via '#LikeMe', is Rodrigo dankzij springplank Disney+ een popster geworden in het zog van Britney Spears en Miley Cyrus.

Na 3 seizoenen 'High School Musical: The Musical: The Series', waarvoor Rodrigo ook de soundtrack 'All I want' heeft gemaakt, is ze uit de reeks gestapt om muziek te maken. In coronajaar 2020 tekent ze een platencontract en begin 2021 scoort ze met het gevoelige ‘Drivers license’ haar eerste hit. Enkele maanden later is er ‘Good 4 u’, begin 2022 volgen 3 Grammy’s, en in 2023 het tweede album ‘Guts’, dat haar voor de tweede keer naar ons land brengt, na Vorst Nationaal in 2022.

2024 is het jaar van de popkoninginnen, met releases van Beyoncé, Taylor Swift, Dua Lipa en Billie Eilish. Rodrigo is een waardige kroonprinses die in hun voetsporen kan treden. Wat ze in amper 3 jaar tijd heeft gerealiseerd, is indrukwekkend, maar live is er nog groeimarge.

Haar zang is in het begin van de show onzuiver en onzeker, maar wordt gevoelig beter na een nummer of 4. Akkoord: Rodrigo heeft een moordend tourschema met weinig rust, maar ze is niet de popster die al zingend ingewikkelde choreografieën afwerkt.

Liever heen en weer lopen of headbangen met haar band, die volledig uit vrouwen bestaat. Rodrigo toont graag dat ze niet enkel fan is van Taylor Swift en Lorde, maar ook van Pearl Jam en The White Stripes. Haar zang wordt ook vaak overstemd door de bassen of het publiek, dat afwisselend meezingt en gilt. Oordopjes zijn een must.

Veel popshows zijn opgedeeld in hoofdstukken, afgebakend met kostuum- of decorwissels. Rodrigo heeft 4 outfits gekozen voor 4 hoofdstukken: telkens een korte short of rok met een glittertopje, doorkijkjurk of T-shirt en stoere zwarte bottines. Ook daarin zit het contrast popprinses/rockchick.

Deel 1 begint stevig met singles ‘Bad idea right?’ en ‘Vampire’ uit tweede album ‘Guts’ en het gevoelige ‘Traitor’ uit ‘Sour’. De zin "You betrayed me" en het bijhorende gevoel van verraad echoot door het Sportpaleis.

De eerste tranen vallen nog voor grote doorbraakhit ‘Drivers license’. Bij die gevoelige break-upsong zit Rodrigo aan de piano omhuld door paarse mist. Het gaspedaal wordt even gelost, en dat biedt ruimte voor oprechte emoties.

Sluitstuk van deel 1: ‘Teenage dream’, met beelden van Rodrigo als kleuter in een balletpakje, klaar voor een leven in de spotlights. Een muzikale opsteker voor alle onzekere tieners in de zaal.

"Ik heb dit vlak voor mijn 19e verjaardag geschreven, toen ik me bang voelde om op te groeien. Nu ik 21 ben, zou ik aan mijn 18-jarige ik willen zeggen: opgroeien is de max, er liggen fantastische dingen in het verschiet"

Over naar deel 2 in zwarte glitteroutfit, waar de poppunk genre Avril Lavigne de bovenhand krijgt. ‘Pretty isn’t pretty’ is een pamflet tegen onzekerheid, ook typisch aan de tienerjaren. De choreografie wordt vooral uitgevoerd door de dansers, terwijl Rodrigo met zuinige bewegingen uitstekend de camera’s bespeelt, ook liggend in ‘Making the bed’.

Het decor is op een gigantische led-muur na sober, tot dé blikvanger van de avond opduikt: een neerdalende maan tussen een sterrenhemel. Olivia Rodrigo zweeft hierop van de ene catwalk naar de andere door het Sportpaleis, tijdens de ballads ‘Logical’ en ‘Enough for you’, haar eigen favoriet van haar debuut.

Die moderne maanlanding is het ideale moment om koninklijk te zwaaien en kushandjes te strooien, al gaan enkele hoge noten zo de mist in. De daaropvolgende gitaarballade ‘Lacy’ is er wel hélemaal op.

Van gevoelige Rodrigo opnieuw over naar energieke popster, die een verjaardagskaart voor ‘Sour’ en een tekening uit het publiek in ontvangst neemt. Tot groot jolijt volgt in krakkemikkig Nederlands 'heel erg bedankt’. En dan moeten de complimenten voor de Belgische wafel die backstage wacht na de show nog komen. 10/10 voor charmes.

Voor deel 3 rekent Rodrigo op een paarse gitaar, die haar de uitstraling geeft van haar idool Taylor Swift voor het nummer ‘So American’. ‘Jealousy jealousy’ rockt daarna weer stevig.

Tijd voor een kampvuurmoment: Rodrigo brengt met haar gitariste Daisy 2 ballades zittend op de grond: break-upsong ‘Happier’ en ‘Favorite crime’. Een ingetogen moment met veel smartphonelichtjes, waarmee tal van tienerharten hoorbaar worden geheeld.

Met powerballads ‘Deja vu’ en ‘The grudge’, met gefluister à la Billie Eilish gaat het richting laatste kostuumwissel naar een kort knalrood broekpak. Een stevige gitaarsolo schudt iedereen wakker voor de apotheose. ‘Brutal’ is een pure rocksong, net als ‘Obsessed’, een nummer met een hoog Måneskin-gehalte, over geobsedeerd zijn over de ex van je ex.

Rodrigo gaat als een Avril Lavigne 2.0 met ‘All American bitch’ richting bisronde. Maar niet voor ze het hele publiek therapeutisch laat gillen over ‘iets of iemand die je kwaad maakt’. Bye bye decibelmeter.

Voor bisnummers ‘Good 4 u’ en ‘Get him back!’ – met megafoon - vervelt ze weer tot popprinses, en worden er bakken confetti de lucht in geschoten. 'Sexy and kind' is het passende opschrift op de laatste outfit. Het zijn de twee rollen waartussen Rodrigo moeiteloos schakelt binnen haar sterke popconcert, met bakken enthousiasme en veel kansen om door te groeien naar de absolute top. "Dit was amazing, en zij was insane", is een veelgehoorde reactie richting uitgang.