Lobbyisten van Huawei doen hun verhaal na corruptieonderzoek: "Had snel door dat het niet klopte" 

Een achtergrond in de telecomsector en een stevig contactenboek: het profiel van de 2 lobbyisten die we spreken, oogt gelijkaardig. John* stond vroeger aan het hoofd van een telecom-regulator in Centraal-Europa. Als leidinggevende van die overheidsinstantie moest hij toezien op de concurrentie op de telecommarkt. Later startte hij z’n eigen consultancybedrijf.

De andere, we noemen hem Gert*, leidde jarenlang de communicatiedienst bij een groter telecombedrijf in België. “Ik werd gecontacteerd toen Huawei vreesde dat Proximus voor een concurrent van hen zou kiezen bij de uitrol van het 5G-netwerk”, zegt hij. 

In oktober 2020 kondigde Proximus aan dat het zou samenwerken met het Finse Nokia en het Zweedse Ericsson. “En met mijn achtergrond binnen de telecomsector, kwamen ze bij mij uit. Ik heb wel een netwerk binnen politieke milieus.” 

Als lobbyist kreeg Gert een lijst met Belgische politici die hij moest benaderen voor Huawei. Onze redactie kon ook enkele mails aan politici inkijken, en een brief van Huawei aan toenmalig minister van Telecom voor Open VLD, Philippe De Backer. Daarin bepleit Huawei dat het bedrijf genoeg garanties biedt rond cybersecurity. 

“Huawei lag in die tijd zwaar onder vuur vanuit de VS”, zeggen Gert en John allebei. In de eerste ambtstermijn van Trump als Amerikaans president, in mei 2019, was Huawei al op een zwarte lijst gezet, waardoor het niet meer zomaar met Amerikaanse telecomspelers kon samenwerken. “En Huawei wilde koste wat het kost vermijden dat Europa even ver zou gaan.” 

“Ik merkte dat de manager bij Huawei die instond voor België, onder zware druk stond”, zegt Gert. “Zijn Chinese leidinggevenden begrepen niet waarom ook België zich ook zo negatief opstelde ten aanzien van Huawei.”

Gert merkt naar eigen zeggen snel dat zijn werkwijze niet zal stroken met die van Huawei. “Ik kreeg door dat ze 4 of 5 lobbyisten dezelfde lijst hadden gegeven van Belgische politici die we moesten aanspreken. Dat ging om meetings organiseren. Van voordelen was er bij ons geen sprake.” 

“Van mijn kennissen kreeg ik dan het signaal dat ze soms al 2 of 3 keer door lobbyisten van Huawei waren gecontacteerd. Dat wekt natuurlijk argwaan. Blijkbaar was er een soort idee binnen Huawei dat ze lobbyisten wilden testen. De eerste die zou binnen geraken bij een politicus, daarmee zouden ze verder werken.” 

“Toen kreeg ik ook te horen dat Staatsveiligheid onderzoek deed naar Huawei”, zegt Gert. “Ik heb hun rapport nooit zelf gezien, maar ik wist toen wel dat ik me niet meer met hen moest inlaten. Je verbindt je naam ook aan zo’n bedrijf, en ik wilde mijn imago niet besmeuren.” 

De getuigenis van Gert wijst er ook op dat Staatsveiligheid mogelijk al veel langer werkte aan een onderzoek rond Huawei, in 2020. In 2023 berichtte nieuwssite Politico dat de Belgische Staatsveiligheid ex-lobbyisten van het bedrijf verhoorde. Toen de Staatsveiligheid daarbij lucht kreeg van strafbare feiten, werd het federaal parket ingeschakeld. 

Een andere ervaring heeft John, die tussen 2019 en begin 2022 als lobbyist voor Huawei werkte. “Mijn opdracht was om de contacten tussen Huawei en de telecom-regulatoren te verzorgen”, zegt hij. Als voormalig hoofd van een van die telecom-regulatoren was hij daar natuurlijk uitermate voor geschikt. 

“Ik had nauwe contacten met mijn collega’s vanuit mijn periode als hoofd van de telecomregulator in mijn land”, zegt John. “Daarnaast legde ik wel eens contacten tussen Huawei en een Europees Parlementslid.”

Zelf ziet John geen spanning tussen zijn eerdere rol binnen een controlerende overheidsinstantie en zijn latere functie als lobbyist. “Voor dat soort opdrachten moet je altijd een afkoelingsperiode respecteren tussen de 2 jobs. Bij mij was dat enkele maanden, dat heb ik dan ook gerespecteerd.”  

“Er is altijd overlap tussen industrie en regulatoren. Ook bij Ericsson in Zweden zie je dat voormalige topfiguren binnen de telecomsector later binnen de overheid gaan werken. Dat brengt ook expertise binnen”, zegt John.

John merkte naar eigen zeggen niets van voordelen die nu onderzocht worden door het federaal parket in België. “Er waren meetings en soms was daar eten bij, maar van tickets voor voetbalmatchen heb ik niets gemerkt. Ook als regulator heb ik nooit voordelen van Huawei aangeboden gekregen”, zegt hij. 

Het parket vermoedt dat Huawei ook kosten voor conferenties van Europese medewerkers op zich nam, wat de omkoping minder makkelijk traceerbaar zou maken. “Ik heb alleszins nooit betalingen moeten regelen voor optredens op conferenties. Hun betalingen aan mij waren overigens ook altijd marktconform.”

John zegt dan ook dat hij stomverbaasd is over het onderzoek naar Huawei. “Ik herinner me nog een zakenreis naar China. We hebben daar Chinese politici ontmoet, maar ook de Europese ambassadeur in China. Toen, in 2019, gaf die nog het signaal: ‘De Chinese overheid zou nooit het risico willen lopen om de reputatie van Huawei te schaden door spionageopdrachten via het bedrijf’.” 

Van die reputatie schiet, zeker sinds het nieuwe onderzoek van het federaal parket publiek werd, nagenoeg niets meer over.

 *We gebruiken niet de echte naam van de getuigen in dit stuk en vermelden geen details die naar hen terug kunnen leiden. Hun naam is bekend bij de redactie.