Verijdelde veldslag in Borgerhout: “Tsjetsjenen deinzen nergens voor terug”

De verijdelde veldslag tussen Marokkaanse jongeren en Tsjetsjeense groepen in Borgerhout lijkt de loodzware reputatie dat Tsjetsjenen onbevreesde vechtersbazen zijn nog maar eens te bevestigen. Tsjetsjenen uit Antwerpen-Noord, Linkeroever, Kiel, Mechelen en zelfs Brussel stonden zaterdag op het punt om Borgerhout binnen te trekken en de Marokkanen ‘op hun eigen terrein’ een lesje te leren.

Een eerdere confrontatie op het Terloplein was op een overwinning van de Marokkanen uitgedraaid, en die vernedering móést worden rechtgezet. “Tsjetsjenen zijn inderdaad bijzonder eergevoelig”, zegt Artur Issaev, de eerste Tsjetsjeens migrant die het in Vlaanderen tot gemeenteraadslid schopte. Artur kwam in 2000 als 11-jarige jongen aan in België, op de vlucht voor de verschrikkelijke oorlog in zijn thuisland. “Het is onaanvaardbaar dat jongeren met stokken, bijlen en zwaarden de straat op gaan om te vechten. Ik ben erg geschrokken van het nieuws. Tien of vijftien jaar geleden was er heel veel criminaliteit in de gemeenschap, maar ik heb de indruk dat het nu veel beter gaat. De huidige generatie jongeren studeert steeds vaker en integreert zich in de samenleving. Maar het is waar: een Tsjetsjeen provoceren kan gevaarlijk zijn. We zijn een ambitieus en trots volk en soms zijn we iets té hevig.”

België populair

België is samen met Oostenrijk het populairste land voor Tsjetsjeense vluchtelingen, die zich vooral vestigen in Antwerpen, Oostende, Kortrijk, Gent, Luik, Verviers, Aarlen en Brussel. Het overgrote deel van de Tsjetsjenen is gematigd moslim, maar een harde kern is aanhanger van het wahabitische salafisme. Hoeveel Tsjetsjenen er precies in Antwerpen wonen, is niet duidelijk omdat er geen cijfers beschikbaar zijn. Tsjetsjenië wordt immers niet als nationaliteit geregistreerd. “Ik schat dat er in Antwerpen minstens duizend Tsjetsjenen wonen”, zegt Artur Issaev. “Dat aantal stijgt snel door het hoge geboortecijfer.”

Extreem gewelddadig

Tsjetsjeense criminelen staan bekend om hun extreme gewelddadigheid die ze gebruiken voor overvallen en afpersingen. “De Tsjetsjeense gemeenschap, het blijft een moeilijk verhaal”, zegt criminoloog professor Brice De Ruyver. “Het is een gesloten gemeenschap die zeer eergevoelig is en die uit een echte geweldcultuur komt. Tsjetsjenen zijn survivors: door de oorlog hebben ze geleerd dat je voor je plaats in de samenleving moet vechten. Voor politie en gerecht is het zeer moeilijk om op die criminelen in te werken, omdat ze vooral binnen hun eigen gemeenschap actief zijn. Ik wil best geloven dat er een zekere evolutie is, maar er is toch nog altijd veel criminaliteit binnen de Tsjetsjeense gemeenschap.”

Heel af en toe laten de Tsjetsjenen zich zien aan de buitenwereld, zoals destijds met de raid op Carré Beach in Oostende. “Dat ging met een ongekende driestheid”, aldus De Ruyver. “Dat men nu de confrontatie aangaat met Marokkaanse jongeren in Borgerhout, zal zeker te maken hebben met eergevoel. Maar het zou me ook niet verbazen dat het om territoriumgedrag gaat en om een deel van de illegale economie. Die jongeren zien natuurlijk dat hun Marokkaanse leeftijdgenoten goed verdienen met drugscriminaliteit en ze willen een deel van de koek in handen krijgen. Dat doen ze geweld.”

Ook bij de politiediensten heeft men gezien dat de Tsjetsjenen zich proberen binnen te werken in de lucratieve drugshandel. “Tsjetsjenen worden er vaak bijgehaald om de vuile klussen op te lossen. Als er iemand afgeranseld of neergeschoten moet worden, dan kiest men voor Tsjetsjenen, want die deinzen nergens voor terug. Zo werd drugshandelaar Jimmy H. enkele jaren geleden onder vuur genomen door een gevreesde Tsjetsjeense crimineel die Maier genoemd wordt”, vertelt een bron. “Diezelfde Maier heeft ondertussen zijn plekje in het cocaïnecircuit in de haven veroverd.”