“Linda haar leven is voorbij, bij mij voelt het ook zo”
Linda Doms roddelde nooit over Renaud Hardy of liet zich nooit laatdunkend uit over zijn ziekte. Dat zeiden enkele goede kennissen van de 52-jarige vrouw uit Hofstade. Nochtans was dat één van de redenen waarom hij haar vermoordde, had Hardy eerder getuigd.
Twee getuigen, Doms’ huisbaas en een buur, daagden vrijdagochtend niet op. Hun verklaringen werden voorgelezen. Erik V., met wie Linda Doms lang een relatie had, getuigde wel moedig. Hij omschreef Linda Doms als een prachtige, krachtige vrouw. “Heel levenslustig”, klonk het emotioneel. Hij vertelde over haar werk in een school waar ze gehandicapte kinderen begeleidde. “Ze deed dat heel graag en had er veel voor over.” Hun samenwonen eindigde in de maanden na het overlijden van de twee ouders van Linda. “Ze had ruimte nodig voor de verwerking”, aldus V. “We hielden wel nog contact en op het laatst kwam ik nog twee tot drie keer per week bij haar.”
Linda had aan V. wel verteld dat ze contact had met Hardy. “Hij viel te pas en te onpas binnen en ze kreeg hem zeer moeilijk buiten, naar de politie gaan wilde ze hem niet aandoen. Ze had me ook verteld dat ze een relatie met hem gehad had maar dat die beëindigd was omdat ze zich gebruikt voelde.”
Op de vraag over de impact van de feiten op zijn leven antwoordde V.: “Linda haar leven is voorbij, bij mij voelt het ook zo.” Tegen hem had Doms nooit over het schietincident geroddeld en spotte ze ook niet met zijn ziekte. “Door haar eigen ziekte (de ziekte van Lyme, red.) had ze net meer medelijden met hem”, aldus Erik V. De man barstte geregeld in huilen uit.
“Alleen maar goeds”
Ook een collega van Linda Doms, Coralie L., kon zich niet voorstellen dat ze ooit de spot met iemand zou drijven achter diens rug. “Als ze over iemand zou praten, zou het zijn om er goeds over te zeggen. Ze vond Hardy een interessante persoon omdat ze naar hem opkeek omwille van de manier waarop hij omging met zijn ziekte. Hij vroeg vaak om haar een massage te geven omdat haar nek vast zat. Hij probeerde vaak meer te bekomen: haar borsten aanraken en zo. Maar dat was niet iets wat zij wilde. Als ze ‘neen’ zei, merkte ze wel aan zijn lichaamshouding dat hij geënerveerd raakte.”
L. was de laatste persoon (behalve Hardy) die Linda Doms in leven zag. Ze had haar geholpen om een kast in elkaar te zetten, omdat Doms daar door haar ziekte te zwak voor was. Linda Doms had haar ook aangeboden om te blijven slapen, maar omdat ze nog een aantal spullen van thuis nodig had, is ze daar niet op ingegaan.
