Een paar professoren van de VUB hebben bijna 10.000 leerkrachten een week lang laten registreren wat ze allemaal doen: voor de klas staan, zich voorbereiden, vergaderen, leerlingen begeleiden, toezicht houden, al hun taken mochten ze noteren. Het resultaat is in elk geval indrukwekkend: leerkrachten werken 48 à 49 uur per week tijdens de gewone lesweken en ook nog eens 17 uur tijdens de krokus- en de paasvakantie. Dat is veel. Zoveel dat er de komende dagen genoeg voorbeelden van het tegendeel zullen opduiken. Leerkrachten hebben namelijk hun eigen uren genoteerd. Zonder dat iemand er een rode pen kon doorhalen. Al nemen we aan dat ze niet met 10.000 tegelijk gefraudeerd hebben.

We nemen aan dat de leerkrachten niet met 10.000 tegelijk gefraudeerd hebben en dat de cijfers dus betrouwbaar zijn

Eigenlijk moeten we ook niet verrast zijn, want de uren lijken op die op van een scholier: ’s avonds nog even doorwerken en op zondagavond weer in gang schieten. En er is altijd wel een examen dat je vakantieweken verbrodt. Zelfs achteraf bekeken was dat middelbaar geen geweldig ontspannen tijd. Een onderzoek naar de werkuren van een leerling uit de derde graad zou misschien wel op hetzelfde neerkomen. Een leerkracht heeft in elk geval geen afgelijnde uren en dat maakt het lastig. Want terwijl heel wat ambtenaren en werknemers zich thuis totaal niets meer moeten aantrekken van hun werk, gaat dit niet op voor leerkrachten. Al zijn er bij die onderwijsmensen immense verschillen: sommigen werken zich de pleuris, anderen zijn zeer bedreven in het zich zo weinig mogelijk inspannen. Degenen die ingegaan zijn op de uitnodiging - bijna vijf keer meer dan verwacht - zullen ook wel de ijverige leerkrachten zijn. Of degenen die het beu zijn om altijd maar te horen dat ze nu wel zeer veel vakantie hebben. Misschien verklaart dat het succes.

Leerkrachten zijn maar zestig procent van hun tijd echt bezig met lesgeven of met hun vak, zo blijkt uit de meting. De rest gaat op aan taken die ze zelf minder leuk vinden: vooral administratie en overleg, maar ook opvang en toezicht.

De vakbonden hebben met deze studie alvast goud in handen. Ze gaan nu met minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) onderhandelen over minder in plaats van over meer werken. Nochtans mogen onze leerkrachten - volgens het Oeso-onderwijsrapport van vorige week - zeker niet klagen. Ze hebben minder lesuren dan hun collega’s uit andere landen van deze club en ze verdienen meer. Bovendien is het grootste deel van de onderwijsmensen voorlopig ook nog ingedeeld bij de zware beroepen. Met deze studie zou je die kritiek kunnen weerleggen. Toch zal dit niet gebeuren, want iedereen vindt toch van zichzelf dat hij of zij harder werkt dan de andere. Daar kan geen enkel onderzoek tegenop.