Nationalisten aan de macht op Corsica - op termijn willen ze volledige onafhankelijkheid

De nationalisten haalden 56 procent, waarmee ze 41 van de 63 zetels in de Corsicaanse Assemblée binnenhaalden. De opkomst was laag: iets meer dan de helft van de Corsicanen ging naar de stembus. De verkiezingen waren nodig omdat de twee departementen van Corsica, alsmede de eilandraad, werden samengevoegd.

Winnaar Pé a Corsica ('Voor Corsica') is een coalitie tussen de partijen van Gilles Simeoni, voorstander van autonomie, en Jean-Guy Talamoni, voorstander van volledige onafhankelijkheid op termijn. Talamoni erkent dat een republiek Corsica voorlopig een utopie is, omdat het arme eiland te zeer afhankelijk is van subsidies uit Parijs.

De nationalisten willen hun stembuszege gebruiken om de juridische, fiscale en culturele autonomie van Corsica te vergroten. Daarover willen ze met de Franse regering onderhandelen. 'De Corsicanen hebben de regering massaal laten weten dat nu echt het moment gekomen is om een dialoog te openen', zei Simeoni.

De Corsicanen willen een status die vergelijkbaar is met de eilanden van Frans Polynesië of Nieuw-Caledonië, eilandengroepen in de Stille Oceaan. Maar Corsica ligt vlak bij het Franse vasteland, in een Republiek die volgens de officiële ideologie 'een en ondeelbaar is'. Daarom liggen de eisen uitermate gevoelig. De nationalisten willen dat het Corsicaans als tweede officiële taal wordt erkend. Bij een bezoek aan het eiland, tijdens zijn verkiezingscampagne, zei Emmanuel Macron resoluut: 'De Republiek heeft maar één taal: het Frans.'

Voorts willen de nationalisten een speciaal statuut voor Corsica, waardoor het pas mogelijk wordt een huis te kopen als iemand vijf jaar op het eiland woont. Volgens de Corsicaanse politici is dat nodig om speculatie te bestrijden en te voorkomen dat huizen voor gewone Corsicanen onbetaalbaar worden, omdat bemiddelde Fransen een tweede huis op het eiland kopen.

Maar in de republikeinse ideologie zijn alle Fransen gelijk voor de wet, Corsicaans of niet-Corsicaans.

Ook willen de nationalisten amnestie voor de 'politieke' gevangenen die veroordeeld zijn wegens de gewelddadige strijd voor een onafhankelijk Corsica. Onder deze gevangenen bevindt zich Yvan Colonna, veroordeeld wegens de moord op de prefect Claude Erignac, de hoogste vertegenwoordiger van de Franse staat op Corsica, die in 1998 in Ajaccio werd doodgeschoten.

41 zetels van de 63 in het Corsicaanse parlement komen in handen van de nationalisten, die streven naar meer autonomie of zelfs onafhankelijkheid.

Toen de nationalisten in 2015 de regionale verkiezingen wonnen, stelden ze dezelfde eisen. De socialistische regering van president Hollande weigerde ze in te willigen. Zondagavond bracht premier Philippe zijn 'republikeinse felicitaties' uit aan de winnaars Simeoni en Talamoni, hetgeen doet vermoeden dat hij niet van plan is te buigen.

'Parijs zal de democratie niet langer kunnen blijven ontkennen, anders zullen wij het volk moeten mobiliseren', zei de nationalist Talamoni. Het Corsicaanse nationalisme heeft aan respectabiliteit en electorale kracht gewonnen, sinds het Front de Libération Nationale Corse (FLNC) in 2014 de wapens neerlegde. De nationalisten verkondigen een ideaal van een Corsica dat zijn eigen zaken regelt, terwijl de gevestigde partijen vooral het geld uit Parijs zouden verdelen - menig Corsicaanse politicus raakte betrokken bij corruptiezaken.

Voor Jean-Guy Talamoni is Catalonië een grote bron van inspiratie. Hij is ervan overtuigd dat de Corsicanen over tien tot vijftien jaar onafhankelijkheid willen: 'De Corsicanen zijn niet meer bang voor onafhankelijkheid, omdat ze weten dat de pro-onafhankelijkheidspartijen ook democraten zijn.'