De papegaai van De Pauw, de hond van de Zwarte Panter,...: maak kennis met deze Antwerpse ‘buurtdieren’

1. Romeo, de papegaai

De 9-jarige blauwgele ara is dé attractie van dierenzaak De Pauw. “Het is echt onze mascotte,” vertelt Kelly Andreasen van De Pauw. “Hij heeft zijn eigen Facebookpagina en mensen komen speciaal voor hem naar de winkel. Sommigen komen Romeo zelfs elke week een stuk fruit geven.” Romeo kan niet vliegen, maar wel praten al had hij daar tijdens ons bezoek - natuurlijk - weinig zin in. “Jammer, want hij kent veel woorden. Hij houdt ook van muziek met een stevige beat. Dan zit hij enthousiast te shaken.” De papegaai is een beetje een bandiet: “Je moet goed opletten als je voederzaad aan het uitscheppen bent want voor je het weet zit hij met zijn kop in de zak.” Elke vrijdag mag Romeo uit zijn kooi en vertoeft dan in een winkelkarretje, inclusief eten, speelgoed en een badje. Een gelukkige vogel dus die volop geniet van alle aandacht. En dat zal nog wel even zo blijven - ara’s kunnen tot 80 jaar oud worden.

2. Fleur van De Zwarte Panter

Adriaan Raemdonck, uitbater van galerie De Zwarte Panter, kan zich geen leven zonder zijn Fleur voorstellen. “Ik kom van den buiten en heb altijd dieren om me heen gehad. Maar Fleur is speciaal. Ze is ontzettend trouw en lief. Ik werk in de kunstwereld en leid dus een hectisch leven met veel emoties. En dan is het fijn om thuis te komen bij Fleur, die altijd goed gezind is en blij om je te zien. Het is een rustpunt en een ware vriend.”

De sheltie shetland sheepdog telt twaalf lentes en is een “echte fiere dame”. Ook jeugdsentiment speelt een rol. “Ik ben zoals veel mensen opgegroeid met Willy Vandersteen en ze doet me altijd aan Bessy denken. Het is een kinderdroom die op latere leeftijd is uitgekomen.” Aan de ingang van de galerij staat zelfs een levensgroot beeld van Fleur en Adriaan, gemaakt door Frans Heirbaut, die ook Jan Decleir en Fred Bervoets vereeuwigde. “Het is een prachtig werk waar toeristen uit de hele wereld, van Japan tot Mexico, naar komen kijken. Het is een van de meest gefotografeerde beelden in de stad.” Maar het allerbelangrijkste: “Dankzij Fleur ben ik nooit alleen.”

3. Vrolijke Orry

Op het terras van de Antwerpse Brouw Compagnie -bekend van het Seefbier- treffen we Thierry Lavender, zijn vriendin Rose en Orry, hun podenco (een soort windhond). “Ik was met mijn dochter, die al lang een hondje wilde, op reis in Spanje en in een dorpje gaven ze puppy’s weg. Toen heb ik toegegeven”, vertelt Thierry.

Orry leerde al gauw zonder leiband lopen, te wachten voor auto’s en zelfs zijn gevoeg niet op straat te doen. “Nu loopt ze overal op het Eilandje en in de haven rond, tot Merksem en het Noordkasteel toe.” Op die laatste plek, waar Thierry ook café Le Tour uitbaat, redde Orry het leven van zijn baasje. “Ik lag er te slapen en iemand had een wegwerpbarbecue niet goed gedoofd. De brand was snel geblust, maar zonder haar aanhoudende geblaf was het veel slechter afgelopen.” Iedereen kent Orry en zij iedereen. “Mensen vragen altijd eerst hoe het met haar gaat en ze gaat soms zelfs op huisbezoek bij onze vrienden. Orry weet echt wie waar woont en dan blijft ze voor de deur staan tot iemand komt opendoen.”

4. De viervoeter van 700 miljoen

Paul Meyer was het kopstuk van de Bende van 700 miljoen, legendarische drugsmokkelaars die uiteindelijk in Thailand werden opgepakt. Daarna bracht Meyer een hele tijd door in een Belgische cel. “Ik kwam net uit de gevangenis en was alleen. Ik heb altijd honden gehad en wilde graag weer een kameraadje. Via Shin, een Belgische organisatie die in Spanje mishandelde honden opvangt en elders een thuis geeft, vond ik Keppetje.” De 3-jarige Jack Russell heeft een Facebookpagina. “Toen ik pas vrij was wilde ik om begrijpelijke redenen geen eigen profiel aanmaken. Maar waarom geen van mijn hond?” Ook in het echte leven is hij populair, vooral op het Zuid; zo zitten acteurs Matteo Simoni en Axel Daeseleire in de fanclub en hij zat zelfs op de boot van Gert Verhulst. “Keppetje is dan ook uniek. Hij was meteen op zijn gemak, gaat echt overal mee naartoe, is altijd vrolijk en blaft nooit.”

En waar komt de naam vandaan? “Hij werd samen met wel twintig andere adoptiedieren naar Zaventem gevlogen, waar iedereen een beetje nerveus was. Een van de begeleiders zei toen ‘keppetje’ - of zoiets - en ik ging ervan uit dat dat zijn naam was. Maar voor hetzelfde geld vroeg ze of ik een kopje koffie wilde,” grinnikt Paul. Of misschien was de begeleider eigenlijk een West-Vlaming? In dat dialect betekent ‘keppetje’ ‘schatje’.

5. Jean-Luc en Celie, de kippen van ’t Theaterplein

Deze kip en haan hebben hun hok in Le Pain Quotidien aan de Graanmarkt, maar lopen de hele dag los over het Theaterplein. Echt vrije uitloop dus. “Ze zijn zeker niet van ons. We hebben in november de zaak overgenomen van brasserie De Markt en toen liepen die kippen hier al jaren rond. Iedereen op het plein zorgt er voor”, vertelt manager Sofie De Vooght. Jean-Luc en Celie (heeft u hem?) krijgen overal eten en sommige mensen kopen zelfs speciaal voer voor hen in De Pauw. “Echt zot. Ook bij onze klanten, zeker de kinderen, zijn ze heel populair.” Nog een tip: Jean-Luc en Celie komen zowat elke dag rond 14u ‘lunchen’ op het terras van de zaak.