Graspop 2018: headbangen tussen traditie en vernieuwing

Ozzy Osbourne (69) nam gisteren uitgebreid afscheid van de fans op Graspop. Na Black Sabbath houdt de bekende Britse metalpionier er aan het slot van deze tour ook mee op als soloartiest. Het harde rockgenre is stilaan toe aan een nieuwe lichting, als je ziet dat er bij Judas Priest (ook zo'n iconische naam) nog maar twee originele bandleden overblijven. Hun gitarist Glenn Tipton (70) heeft de ziekte van Parkinson en moet afhaken.

Wie die nieuwe garde dan wel is? Het is een debat dat de ronde doet bij nonkel metal. Met Volbeat had Graspop zaterdag al zo'n jonge hoofdact op de Main Stage staan. Meer zelfs, de band bracht een ander publiek naar de Stenehei in Dessel. Jongere en meer vrouwelijke fans, en bovenal een groep festivalgangers die niet het obligate metaluniform (ravenzwart als hoofdkleur) droeg. Een nieuwe generatie, die het samenhorigheidsgevoel van Graspop ontdekte en vaststelde dat er heus geen menselijke offers aan Satan plaatsvinden. Michael Poulsen (de Deense frontman van Volbeat) is er 43 en voegt graag een vleugje country en rockabilly toe aan de metalscene.

De band van het moment

Als Guns N' Roses – de headliner donderdag – erin slaagt om na de reünietour niet als nostalgie-act te blijven overleven, is ook hen nog een toekomst weggelegd. Axl Rose is nog altijd 'maar' 56. Verder is er consensus dat Ghost dé band van het moment is. De Zweedse rockgroep wordt wel eens gekscherend 'het Abba van de metal' genoemd. Dat komt vooral door hun catchy songs, die popelementen en toetsen kruisen met uiterst meezingbare refreinen. "Ghost heeft de theatraliteit van een hoofdact", weet comedian en Diablo Blvd-zanger Alex Agnew. "De zanger speelt het personage van de anti-paus (Cardinal Copia) en zijn bandleden verschuilen zich achter duivelsmaskers. Dat kun je perfect 's avonds laat uitspelen."

Ghost trok heel wat fans die niet de jaarlijkse bedevaart naar Graspop maken. Schrijver en metalhead Tom Naegels ziet er een kans in om de affiche nog breder open te trekken: "Waarom Muse hier niet als headliner neerpoten? Dat gaat er volgens mij in als zoete koek. Iedereen zal inzien dat Muse eigenlijk erg metal is." De poses, de vurige gitaar van Matt Bellamy en de ronkende baspartijen zouden volgens hem goed tot hun recht komen aan de Stenehei. 

Stef Maes van het gespecialiseerde metalmagazine Rock Tribune bekijkt het anders. Volgens hem evolueren we stilaan naar een Graspop zonder echte hoofdacts. "Mensen komen alsmaar meer voor de festivalbeleving op zich", ziet hij. "Het zijn niet langer de namen die het publiek moeten trekken. Het is het gevoel dat overheerst. Een bekende nu-metalband als Limp Bizkit stond zondag al om half zes geprogrammeerd. Kijk naar de massa die dan al meedeed, en je weet dat niet alleen de groepen 's avonds laat moeten scoren."

Dromen van Metallica

Door de betrokkenheid van Herman Schueremans en het internationale Live Nation kunnen nu sowieso meer en grotere namen neergezet worden op Graspop. Vorig jaar was er in Dessel geen doorkomen meer aan tijdens Rammstein. Het is al lang de grote droom van de programmator om hier ooit Metallica neer te zetten. Maar meestal kiest die band voor het grotere Rock Werchter.

De organisatoren maken zich intussen weinig zorgen, en kijken jaar na jaar wat er zich aandient. Ze mochten alvast – voor het eerst ooit –  vier dagen lang het bordje 'uitverkocht' ophangen. In totaal zakten maar liefst 200.000 fans af naar Dessel. De lange wachtrijen op de eerste festivaldag waren het enige minpunt van het lange metalweekend. Voor het overige kon Graspop die extra vierde dag én de grote massa goed aan. Het was – zeker bij de hoofdacts – druk op de wei. Maar het systeem met de alternerende hoofdpodia (die naast elkaar staan opgesteld en constant afwisselen) bleef goed werken.

Uitstekende vernieuwing was de Metal Dome, op een plek dicht bij de hoofdingang. Een grote tent die als een gotische kathedraal was ingericht. Door zijn lage plafond voelde het als een knusse indoor-arena aan, en de programmatie was er smetteloos. Fans konden er uitstekende, recente groepen als Zeal & Ardor ontdekken (ook Slash is fan, zagen we aan het band-shirt dat hij droeg). De reünie van Pist*On was de moeite. Het Duitse Kadavar surfte mee op een golf van energie, en het concert van de Amerikaanse sludge-metalband Baroness zaterdagavond was haast buitenaards. De frontman en zanger kon er niet bij dat fans zelfs ritmisch begonnen te klappen toen hij – godbetert – zijn gitaar aan het stemmen was. Graspop 2018 haalde duidelijk het beste naar boven in bands, zeker wanneer de interactie mooi was en het energiepeil maar bleef aanhouden. Tienduizenden metalfans kruisen nu al met een grote grijns (en een duivelstekentje) de volgende editie aan in hun agenda.