Geen enkel festival kan tippen aan de kostprijs van een vierdagenticket voor Open’er in Polen

Dankzij uitgebreide festivalbijlagen beseffen we binnenkort weer wat beter hoe het écht met ons gaat. Alleen een welvarend volk dat weinig tekortkomt, heeft voldoende tijd (en zin) om bijna dagelijks een festival te organiseren. In elke Vlaamse gemeente zorgt minstens één enthousiaste vzw tijdens de zomermaanden voor een podium met artiesten, bands en dj’s. Er bestaan feestelijkheden in alle maten en vormen.

Soms gaat er veel aandacht naar de line-up, bij anderen staat de kwaliteit van de foodtrucks bovenaan het prioriteitenlijstje. Festivalbezoekers bepalen zelf hoeveel ze willen uitgeven op het terrein. Niemand is verplicht om prijzige gin-tonics met zeldzame botani­cals te slurpen of 300 bonnetjes te verspillen in een lauwe-cavabar. Culinaire tenten waarin een zogenaamde sterrenchef iets pretentieus in elkaar flanst, horen niet thuis op een cool festival.

De prijs-kwaliteitsverhouding van onze festivals is fair. De grote (dure) festivals plaatsen telkens weer indrukwekkende (dure) namen op hun affiche. Anderen investeren in vuurwerk en populaire johnny’s uit Ibiza. Wie (uit pure onwetendheid) toch graag nog wat doorzeurt over de kostprijs van tickets of drankbonnetjes, informeert best eerst even naar het prijskaartje van gelijkaardige Britse of Amerikaanse evenementen. Onze line-ups, algemene organisatie én het sanitair op de ­camping moeten zelden onderdoen voor ‘het buitenland’.

Kan het echt niet goedkoper? Toch wel. Niemand kan tippen aan de kostprijs van een vierdagenticket voor Open’er in Polen: 496 zloty (115 euro), inclusief camping.

Dat festival, dat al twee keer een Major European Festival Award won, zorgt elk jaar voor een spectaculaire en eclectische affiche. Tussen 4 en 7 juli kun je er dit jaar naar Arctic Monkeys, Gorillaz, Massive Attack en Depeche Mode, maar ook Bruno Mars en de Poolse popgod Dawid Podsiadlo. Die laatste won in 2012 het Poolse X-Factor en mag zich sindsdien een superster noemen in eigen land. Daar wil je bij zijn. Op de catwalk van de fashion stage ervaar je hedendaagse Poolse mode en het museum schetst een ruw beeld van de hedendaagse Poolse kunst. Een totaalervaring!

Vanuit Eindhoven vlieg je voor geen geld naar het nabijgelegen Gdańsk. Een bus brengt je rechtstreeks naar het ­festivalterrein op de oude vlieghaven van Gdynia-Kosakowo.

Overdag hang je wat rond op het strand van Gdynia. Wie graag de torpedobootjager Blyskawica bezoekt, hoeft zich niet in te houden. Als de zon in de zee zakt, verzamelt iedereen voor het podium. Dat klinkt allemaal heel ­aantrekkelijk.

Polen maakt al veertien jaar deel uit van de Europese Unie, maar we kennen het land nauwelijks. De jonge bevolking bewijst graag dat ze meer zijn dan Chopin, pleisterwerk en Auschwitz. Het gemiddelde netto-inkomen van een Pool bedraagt een vierde van dat van ons. Het klinkt zeer onsympathiek, maar daar profiteer je als festivaltoerist van mee.

Goedkope doch kwaliteitsvolle gearomatiseerde Poolse wodka levert daags nadien niet altijd hoofdpijn op. Ik raad Zubrówka aan. Een wodka, op smaak gebracht met speciaal ‘bizongras’. Deze vegetatie tref je enkel aan in het Nationaal Park Bialowieza in Oost-Polen, waar de Europese bizons nog steeds rustig chillaxen. Zijn er eigenlijk nadelen?

Ja. De start van de zomer vieren we het liefst met onze vrienden. Die kom je niet tegen in Polen. Hetzelfde geldt voor beloftevolle Belgische bands. En dan zwijg ik nog over het bier en de lint­bebouwing op weg naar het terrein. Daarom blijven we liever thuis.

Voor een groot festival moet je ­sparen. Net zoals voor een reis, een auto of een jetski. Dat hoort erbij. Wie een beetje uitkijkt, hoeft echter geen orgaan te verkopen om enkele onvergetelijke zomerdagen te beleven op een Belgisch festival.

Wie echt krap bij kas zit, kan altijd terecht op de gratis Walburgconcerten in Sint-Niklaas. Met een beetje geluk staan Coco Jr. en Jean Bosco Safari weer op de affiche!