Ontketende Niels Vandeputte wint in Hulst eerste Wereldbekermanche van zijn carrière: “Eén van mijn beste crossen ooit”
Er stond geen maat op Niels Vandeputte in Zeeland. Hij vertrok als eerste, en hield zijn voorsprong de volledige cross vast. In de strijd om de ereplaatsen eindigde Felipe Orts als tweede, Pim Ronhaar werd derde.
“We zijn nu nog niet bezig het feit dat ze terugkomen, maar Hulst is voor ons wel de belangrijkste dag van het weekend”. Het zijn de woorden van Jurgen Mettepenningen, ploegmanager van het Pauwels Sauzen-Bingoal, en ‘ze’ zijn natuurlijk Mathieu van der Poel en Wout van Aert. De Nederlander – die al zes keer won in Hulst - maakt zondag al zijn rentree, op Van Aert is het nog een dagje langer wachten.
Met andere woorden: het was het ideale moment voor de andere renners om nog even een zege mee te snoepen. Dan keken we vooraf vooral naar Wereldbeker-leider Michael Vanthourenhout. Hij won de laatste drie crosses en verkeert misschien wel in de vorm van zijn leven, maar kon er geen vier op vier van maken in Zeeland.
Vandeputte vanaf de start
Niels Vandeputte vertrok als beste uit de startblokken, en reed al snel een voorsprong bij elkaar op alles en iedereen. Terwijl zijn concurrenten in de achtergrond te maken kregen met valpartijen, had hij nergens last van. Bij de vrouwen soleerde Marie Schreiber eerder al naar de winst, en eenzelfde scenario leek zich ook bij de mannen af te tekenen.
Na twee rondes bedroeg de voorsprong van Vandeputte al vierentwintig seconden, en die voorsprong leek alleen maar groter te worden. De achtervolgers - Vanthourenhout zelfs tot drie maal toe - bleven maar tegen de grond gaan, terwijl de leider een foutloos begin van de koers reed.
(lees verder onder de foto)
Felipe Orts met inhaalpoging
Felipe Orts en Eli Iserbyt waren de enige twee die nog relatief in de buurt van Vandeputte - die nu af en toe toch een slippertje maakte - konden blijven. Onder hun tweetjes konden ze gaan uitvechten wie met de beste ereplaats mocht gaan lopen. Of zat er toch nog meer in?
Het was de Spanjaard die er het meeste in geloofde. Hij schudde Iserbyt af en kwam op twee rondes van het einde zelfs plots op een overbrugbare afstand van solist Vandeputtte. De wedstrijdradio maakte melding van vijftien seconden.
Even leek het echt opnieuw spannend te worden, maar Vandeputte was niet van plan om de zege door zijn vingers te laten glippen. Orts leek zichzelf vergaloppeerd te hebben in zijn spectaculaire inhaalbeweging, en kwam niet meer dichterbij in de laatste ronde. Hij moest zich tevreden stellen met de tweede plek. Ondertussen was Pim Ronhaar nog op en over Eli Iserbyt gegaan, waardoor hij zich verzekerde van een plekje op het podium.
In het klassement blijft Vanthourenhout, zevende in Hulst, leider met 124 punten achter zijn naam. Toon Aerts (Deschacht-Hens) is na zijn achtste plaats tweede (96 punten), Ronhaar staat derde (86 punten).
“Een van m’n beste crossen ooit”
Voor Vandeputte betekende het zijn eerste overwinning ooit in een Wereldbekermanche. De kers op een - nu al - heel sterk seizoen. Reed hij zijn beste cross ooit? “Misschien wel één van de beste ooit ja”, reageerde hij na afloop. “Zowel technisch als fysiek reed ik goed. Ik maakte weinig fouten op toch een verraderlijk parcours. Ik heb weinig kunnen crossen de voorbije weken, dus dit geeft veel zelfvertrouwen voor de komende periode.”
Vandeputte gaf toe dat de terugkomst van Fellipe Orts toch voor wat stress zorgde. “Ik verschoot een beetje. Mijn voorsprong was dertig seconden, maar plots zag ik hem terug. Ik werd er een beetje nerveus van en maakte enkele kleine foutjes, maar kon nadien de voorsprong toch stabiel houden.”
Onze landgenoot haalde inspiratie bij de winnares van de vrouwen, die ook wist te soleren. “Op de bus zei ik nog: ‘ik ga proberen hetzelfde te doen’. Het is ongelofelijk om op zo’n manier te winnen.”
Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.