Als het collectief moeilijker loopt, kan Anderlecht altijd op zijn individuele klasse rekenen. Bij de eerste treffer leverde Sven Kums een heerlijke assist voor Massimo Bruno. Kums speelde overigens een uitstekende wedstrijd. Ook bij de tweede goal teerde Anderlecht op individuele klasse, dit keer van Onyekuru en de geprikkelde invaller Sofiane Hanni. Na de wedstrijd verwees hij naar het gefluit van de supporters dat hem soms te beurt valt. Onyekuru gaf vanaf links de bal aan Hanni en dook in de diepte. Met een uitstekende assist bereikte Hanni de Nigeriaan. Een assist die qua esthetiek kon wedijveren met die van Kums. En zo won Anderlecht met niet zoveel overschot. Paars-wit domineerde weliswaar het balbezit, maar er zat veel afval in het spel en Moeskroen was op de tegenaanval meer dan eens gevaarlijk. Voornamelijk in de tweede helft drong de thuisploeg een paar keer gevaarlijk aan. Het was ook vroeg in de tweede helft dat de thuisploeg op gelijke hoogte kwam. Een voorzet van Mohamed werd maar half weggewerkt door Trebel en zo legde die de bal panklaar voor Govea, van wie geweten is dat hij een uitstekende trap heeft: 1-1. Vanhaezebrouck bracht met Hanni en Beric twee verse offensieve krachten in, want de drie punten waren een must. De klasse van Hanni en Onyekuru maakte uiteindelijk het verschil.

Het drukke programma drijft trainer Hein Vanhaezebrouck tot rotatie, maar het elftal dat tussen de lijnen stond had duidelijk een tekort aan automatismen. De misverstanden met en rond Stanciu waren niet bij te houden. De Roemeen kreeg eindelijk nog eens de kans waar hij zo lang al naar vroeg, maar kon niet overtuigen. Hanni deed dat als vervanger voor Trebel wel.

Het belangrijkste is dat Anderlecht op snelheid blijft in de competitie. Vijftien op vijftien buitenshuis is een indrukwekkend bilan. Moeskroen wacht al bijna twee maanden op een zege en zakt zo langzaam weg in het klassement.