Ad fundum! Een studentenlint staat goed op uw cv

© rr

Studenten met ervaring in studentenraden of presidia mogen vaker op gesprek bij werkgevers, wijst een studie van de UGent en de KU Leuven uit. Hoe gaan de studentenraden en presidia om met de eeuwige cv-jager?

Simon Grymonprez

Ja, wie actief is in een studentenraad of presidium heeft statistisch gezien een stapje voor wanneer zij of hij de arbeidsmarkt betreedt. Uit onderzoek van de UGent en de KU Leuven blijkt dat zijn kansen op een uitnodiging voor een jobinterview met acht procent stijgt tegenover kandidaten die dat niet op hun cv kunnen zetten. Hetzelfde geldt trouwens voor studenten die een graad halen: ook zij mogen in dezelfde mate meer op gesprek. De populaire studentenleuze dat ‘het toch niet uitmaakt hoeveel ik haal, de arbeidsmarkt kijkt daar niet naar’ verdient dus nuancering. Wie én een graad haalt én een duidelijk studentenengagement kan voorleggen, wordt zelfs 13 procent vaker uitgenodigd.

De onderzoekers, onder leiding van Stijn Baert (UGent) en Dieter Verhaest (KU Leuven), onderzochten de reacties op 2.800 fictieve sollicitaties op echte Vlaamse vacatures. Verhaest verklaart de resultaten aan de hand van de ‘signaaltheorie’: ‘Wie hoge punten behaalt, wordt mogelijk gezien als slimmer, gemotiveerder en gemakkelijker op te leiden. Gewezen studentenleiders worden volgens de wetenschappelijke literatuur dan weer beter ingeschat inzake communicatievaardigheden, creativiteit, time-management en sociale vaardigheden.’

De studie werd uitgevoerd bij fictieve afgestudeerden. Hoelang en hoeveel het effect nog doorwerkt, is onbekend. Stijn Baert vermoedt dat als studentenleiderschap zou leiden tot studieduurverlenging, ‘de positieve impact dan minder waarschijnlijk is’. Wie een mooi engagement op zijn of haar cv ziet staan maar een jaar langer studeert dan voorzien, zou het voordeel kwijt zijn. Dit blijft slechts een hypothese, want dit scenario werd door de onderzoekers niet onderzocht.

De studentenraad of presidium als toegangspoort tot de arbeidsmarkt. Hoe gaan zij om met de cv-jagers, de studenten die hun cv willen aandikken met een postje in de Raad van Bestuur of als vicepreses in een presidium?

Stevig engagement

‘Ze bestaan zeker,’ zegt Bram Van Baelen, ex-voorzitter van de Leuvense studentenkoepel (Loko) en voorzitter van de Raad van Bestuur, ‘maar ik wil hun aantal ook relativeren. De engagementen zijn vaak erg zwaar. Studenten die louter voor hun cv komen vallen snel door de mand, omdat ze niet zoveel tijd en energie willen stoppen in hun engagement. Mensen moet het in de eerste plaats voor hun idealen doen’, zegt Van Baelen. ‘De rest is mooi meegenomen.’

Iemand die een functie uitoefent met het oog op zijn of haar cv doet dat natuurlijk niet altijd slecht. Studenten wijzen erop dat iemand én cv-jager én een gemotiveerde, capabele bestuurder kan zijn. Bovendien houdt iedereen het cv wel ergens in het achterhoofd. Het onderscheid tussen ‘in het achterhoofd’ en ‘primaire reden’ kan ook erg flou zijn. In zekere zin zijn we dus allen cv-jagers.

Kun en wil je als organisatie die echte cv-jagers tegenhouden? ‘Je bent er als organisatie wel gevoelig voor’, zegt Van Baelen. ‘Als zo iemand hier binnenstapt, kun je die moeilijk weigeren omdat hij of zij aan zijn of haar cv wil werken. Je kunt er wel een hartig gesprek mee hebben of eens verduidelijken dat het gaat om een stevig engagement.’

Dat bevestigt huidig voorzitter Kenny Van Minsel: ‘Wij letten er op tijdens gesprekken. Afgelopen maanden hadden we iemand van wie ik een sterk vermoeden had dat hij ergens in een Raad van Bestuur wou zitten om zijn cv op te vullen. Maar die haal je er snel uit, de façade wordt vlug doorprikt. Hij besefte dat het ging om meer dan louter een vergadering bijwonen.’

‘Hoge piefen’

Bert Dobbelaere schreef in studentenblad Schamper ooit dat ‘de verdenking dat studentenvertegenwoordigers cv-jagers zijn, aangezwengeld wordt door de soms gebrekkige werking op facultair niveau, waar ze hier en daar hun mandaat niet eens uitvoeren. En het verwijt dat onze vertegenwoordigers willen netwerken met belangrijke mensen, jah, dat spreekt voor zich: studentenvertegenwoordigers bevinden zich op machtige plaatsen, ze gaan om met hoge piefen en hebben het daar goed naar hun zin. Ze steken dat zelden onder stoelen of banken.’ Schamper zelf schrijft in zijn online wervingtekst dat ‘werken voor Schamper gewoon vréé wijs is en je heel wat bijleert. Maar wees gewaarschuwd: cv-jagers zoeken beter een stage ergens anders.’

Als de cv-jagers de arbeidsmarkt betreden, zegt Bram Van Baelen, zullen ze wel door de mand vallen eenmaal ze worden uitgenodigd op gesprek. ‘Als ze zich niet ten volle hebben ingezet, hebben ze ook de skills en vaardigheden niet geleerd die je anders wel had gehad. Dat zal de werkgever wel merken.’