Nieuwe waarnemend procureur over problemen in Brussel: “Dit is geen parket in crisis, maar we moeten moeilijke keuzes maken”

De nieuwbakken procureur zit een maand in het zadel en toeval of niet: de laatste weken lijkt het – hout vasthouden – ‘rustiger’ in onze hoofdstad. Marie-Rose Broucker volgt Tim Dewolf op, de vorige waarnemend procureur van Brussel. Dewolf besliste begin dit jaar om de fakkel door te geven. Zijn opvolgster wacht geen makkelijke opdracht: Brussel haalde de afgelopen maanden meermaals de krantenkoppen met de drugsoorlog die uit de hand lijkt te lopen.

Mevrouw de procureur, de drugsafrekeningen volgen mekaar op. Is het parket in Brussel in crisis?

“Dat zou ik niet durven te zeggen. We hebben heel veel gemotiveerde mensen en gemotiveerde magistraten. En we doen ons best. Iedereen is heel hard in de weer om het beste van zichzelf te geven. Maar de werkdruk is hoog en het weegt soms zwaar allemaal, dat kunnen we zeker niet ontkennen.”

Hoe erg is het dan wel gesteld?

“Wel, onze middelen zijn beperkt, en dat probleem is genoegzaam bekend. We zouden 124 magistraten moeten hebben, we tellen er 103. En door lange afwezigheid, zwangerschap of andere oorzaken zijn er vandaag amper 93 magistraten aanwezig op de vloer. Dat betekent dat we met de middelen die voorhanden zijn prioriteiten moeten stellen en dat zijn pijnlijke keuzes. Vorig jaar hebben we al een heel deel crisismaatregelen uitgevaardigd. Dat was ook heel moeilijk. Eén van de maatregelen was dat we op bepaalde zittingen van de politierechtbank niet aanwezig konden zijn. En sommige criminaliteit hebben we ook veel sneller zonder gevolg geklasseerd. Anderzijds bleven de drugsproblemen waar hier zoveel om te doen is altijd een prioritair fenomeen, zoals wij dat noemen.”

LEES OOK. Parket Brussel vervolgt niet langer alle strafbare feiten door nijpend personeelstekort

Het lijkt er toch enigszins op dat er straffeloosheid heerst?

“Ik kan dat gevoel begrijpen. Maar er is geen volledige straffeloosheid in Brussel. Het is bijvoorbeeld niet omdat mensen die via de snelrechtprocedure worden gedagvaard in afwachting van hun verschijning voor de rechtbank worden vrijgelaten, dat we geen gevolg geven. We hebben wekelijks vier of vijf zittingen snelrecht voor zaken in drugs, intrafamiliaal geweld, geweld tegen politie en gauwdiefstallen.”

“Anderzijds klopt het dat soms een eerste feit niet meteen vervolgd wordt. Maar voor een tweede of derde feit zal er wél een strafrechtelijke reactie komen. Want we zijn inderdaad gewoon niet in de mogelijkheid om aan alles gevolg te geven, met deze capaciteit. We moeten steeds kijken hoeveel middelen we hebben en hoe we die efficiënt kunnen inzetten op prioritaire zaken. En dat is een heel moeilijk ding.”

De perceptie is nu dat je in Brussel op elk moment kan getroffen worden door een kogel. Vindt u ook dat Brussel veiliger moet?

“Het is eigenlijk niet aan mij om me daarover uit te spreken. Wij komen als parket tussen wanneer er een misdrijf is gepleegd en proberen strafrechtelijk te reageren wanneer we vinden dat het nodig is. We doen dit proportioneel. De mensen zijn gemotiveerd en doen heel hard hun best, maar nogmaals: we moeten keuzes maken. En alle diensten kampen overigens met een gebrek aan middelen. Maar de toestand nu is beter dan een jaar geleden. Ik ben hoopvol.”

Hoe zijn we in die situatie verzeild geraakt? Dat gebeurde niet van de ene dag op de andere.

“Kijk, mensen die uitvallen wegens een te hoge werkdruk komen we in elke organisatie tegen. En de werkdruk, die is nu eenmaal hoog bij ons. We hebben een tekort aan personeel. We hebben keuzes moeten maken die zeer moeilijk zijn. En uiteraard kan dat gaan wegen op mensen. Langs de andere kant zijn we ook geconfronteerd geweest met gemotiveerde magistraten die hun carrière elders wilden voortzetten. Ook dat is een natuurlijke gang van zaken, maar als dit allemaal samenkomt heb je een probleem. We kunnen ook niet onmiddellijk mensen aanwerven, want de procedure duurt zeer lang. Vacatures moeten worden opgesteld en dan duurt het nog minstens zes maanden vooraleer die versterking er effectief komt. Onlangs hebben we nog vijftien juristen kunnen rekruteren. Zoals gezegd: er is beterschap.”

LEES OOK. Deze vrouw moet in Brussel de strijd aangaan met de drugsmaffia

Uw voorganger is teruggetreden. Hij was niet benoemd, u bent dat ook niet. Maakt dat de zaken niet nog moeilijker?

“Daar spreek ik mij nu niet over uit. Mijn missie is nu de leiding van het parket waarnemen en daar ga ik me de komende tijd op concentreren.”

Wat hebt u eigenlijk tot hiertoe gedaan in het leven?

“Ik ben in 2012 begonnen als gerechtelijk stagiair en in 2014 ben ik benoemd bij het parket. Ik heb altijd binnen justitie gewerkt, onder meer op de dienst inbeslagnames (het centraal punt voor inbeslagneming en verbeurdverklaring en de dienst voor het strafrechtelijk beleid, red). Ik vind het een heel boeiende job. We kunnen wegen op zaken. We kunnen het onderzoek zelf voeren. Ik vind mijn job echt een nuttige job, met impact, met maatschappelijk belang. Zowel op het veiligheidsgevoel van de mensen in de stad als ten aanzien van slachtoffers.”