Het voorspel van rit drie in de Ronde van Italië was aanvankelijk saai. Het peloton had er duidelijk geen zin in en beperkte zich tot een slentertocht richting Fossano. Tot er na de tussenspurt plots een kopgroep ontstond met daarbij alle sprinters, vergezeld van enkele knechten. In het peloton werd naar elkaar gekeken, de ploegen van de spurters hielden zich uiteraard afzijdig.

Polti-Kometa en later ook Movistar en Bahrain probeerden dan maar de situatie op te lossen, vooraan wilden uiteraard ook niet alle spurters te diep in het krachtenarsenaal tasten, temeer daar de Intergiro er zat aan te komen. Die werd gewonnen door Jonathan Milan. Hamvraag: zouden de spurters ook na de Intergiro nog doortrekken. Het antwoord was positief. Alpecin-Deceuninck had vier man in de kopgroep, waaronder hun spurter Kaden Groves. Zij twijfelden niet maar ook in het peloton zaten ze niet meer stil.

Volgende hamvraag: wie zou als eerste opgeven, de bizarre kopgroep of het peloton? In het peloton kwam het tot een scheur waarbij Cian Uijtdebroeks zich liet verrassen. En zo kregen we een koers op meerdere fronten: de kopgroep versus het eerste peloton, het eerste peloton versus de rest. Wat volgde was een fraai intermezzo dat eindigde op veertig kilometer van de finish tot alle groepjes samenliepen en we opnieuw een ‘normaal’ wedstrijdverloop kregen.

Lepe Pogacar

De finale beloofde bijkomend spektakel. Er lag immers een korte beklimming van anderhalve kilometer aan vijf procent. Te zwaar voor de echte spurters? En hoe zou de meerderheid onder hen de eerder geleverde inspanningen verteerd hebben? Een helling van anderhalve kilometer in volle finale zou voor heel wat spurters scherprechter spelen. Honoré demarreerde, Pogacar volgde en even later kwam ook Geraint Thomas aansluiten. Zou het toch weer niet zo zijn? Lidl-Trek moest vol aan de bak om de meubelen te redden. Pas op driehonderd meter van de finish was Pogacar eraan voor de moeite.

We kregen een prangende spurt, waarin de Italiaanse bonk Jonathan Milan hard aanzette. Tim Merlier moest van ver komen, maar met enkele krachtige halen en een goed getimede jump klopte hij Milan nog op de streep. Onze landgenoot schiet zo meteen raak bij de eerste sprinterskans in deze Giro. Milan en Biniam Girmay vervolledigden het podium. Jenthe Biermans eindigde knap vierde.