Directeur Open Doors: Geloofsvrijheid raakt diep verlangen

Amersfoort

De 55-jarige Maarten Dees is sinds dit voorjaar directeur in Nederland van Open Doors, de organisatie die wereldwijd opkomt voor vervolgde christenen. Toch is zijn rol op de jaarlijkse Open Doorsdag, zaterdag in Utrecht, bescheiden. ‘Het toespreken van grote mensenmassa’s is niet mijn ding. Dat laat ik graag over aan Ron van der Spoel, bekend predikant die zich al jaren hartstochtelijk inzet voor vervolgde geloofsgenoten.’

De liefde voor de vervolgde kerk is Dees met de paplepel ingegoten. ‘Mijn moeder had en heeft een brede interesse voor Gods werk in deze wereld. Als Zeeuws gezin van zeven kinderen schreven we op zondagavonden kaarten voor christenen achter het IJzeren Gordijn. We kopieerden Russische letters op kaarten, want adresstickers hadden we toen nog niet.’

Dees raakte betrokken bij de vervolgde kerk door zijn toenmalige collega Tjalling Schotanus, die later directeur bij Open Doors werd. Samen maakten ze reizen naar landen waar godsdienstvrijheid onder druk stond. Dees kwam in 2004 in het bestuur van Open Doors Nederland. Vier jaar later kwam daar ook Open Doors International bij, waar Dees zes jaar lang voorzitter was, tot hij in maart dit jaar gevraagd werd directeur van het Nederlandse kantoor te worden.

‘Aanvankelijk trokken mij het avontuur en de spanning’, zegt hij, ‘maar als je vervolgde medegelovigen ontmoet, dan gebeurt er iets met je. Ik raakte diep onder de indruk van christenen die ondanks zware vervolging vasthielden aan hun geloof en getuigden van opzienbarende wonderen.’

Hij ging met andere ogen de Bijbel lezen. ‘Beeldenverering, vaak genoemd in de Bijbel, stond ver van mij af. Maar in Noord-Korea is een reusachtig plein met een groot beeld van Kim Il-sung, waarvoor iedere Noord-Koreaan moet buigen. Ik ontdekte daar ineens de satanische invloed en macht van zo’n monument. Bijbelteksten die gaan over vervolging, zijn keiharde realiteit in landen als ­Pakistan of Iran. De vervolgde kerk heeft Nederlandse christenen enorm veel te zeggen.’

snaar

De Open Doorsdag in Utrecht, waar zaterdag circa achtduizend christenen bijeenkomen, is uniek qua omvang, meent Dees. Toogdagen van zusterkantoren in Zweden, Brazilië of de driedaagse bijeenkomst Duitsland trekken lang niet zoveel publiek. ‘Nederland is de bakermat van deze organisatie. Dat speelt mee, maar ook het besef dat geloofsvrijheid fundamenteel is. Dat raakt een snaar: er is een diep verlangen om één te zijn in geloof en om trouw te zijn. Ik vind het prachtig te zien als christenen, van charismatisch tot reformatorisch, in dezelfde rij met elkaar staan te bidden en te zingen.’

Open Doors is vooral bekend door de wereldranglijst van landen waar christenvervolging het grootst is. De betekenis van dat jaarlijkse overzicht groeit, benadrukt Dees. ‘De kwaliteit en onderbouwing van de bevindingen worden steeds steviger. De lijst telt meer specifieke punten van vervolging; zijn het bijvoorbeeld alleen christenen die lijden, of gaat het om algemene onderdrukking van groepen mensen? Gerenommeerde onderzoekers toetsen de lijst kritisch.’

De lijst helpt de achterban van Open Doors zich vooral via gebed in te zetten. Soms wordt een ‘pleitbezorgingsactie’ opgezet met brieven naar ambassades, zoals onlangs voor vier Maleisische voorgangers in gevangenschap.

Die aanpak zal meer aandacht krijgen, verwacht Dees, door de groei van contacten in Washington en Straatsburg. Daarnaast zullen ook sociale media vaker ingezet worden. Open Doors in Amerika ligt op dat vlak voor op Europa, erkent hij. ‘In de VS worden bijna dagelijks berichten en filmpjes over vervolgde christenen op Facebook en Twitter gezet en wordt nauwlettend de invloed ervan gemeten. In Nederland zijn we bezig ook zo’n digitale strategie te ontwikkelen, naast het raamwerk van een magazine en ons werk richting de kerken.’

ambassadeurs

Het is een droom van Dees dat in elke kerk een ambassadeur van Open Doors actief is. ‘De wereldranglijst hangt weliswaar in veel kerkgebouwen, maar lang niet alle kerken bidden structureel voor vervolgde geloofsgenoten of organiseren nog geen Nacht van Gebed. Een ambassadeur kan gebedspunten aanreiken, predikanten op de hoogte houden of gebedsgroepen ondersteunen.’ Open Doors werkt hard aan de opbouw van zo’n ambassadeursnetwerk.

Dees hoopt dat de bezoekers van de Open Doorsdag zich laten inspireren en in beweging komen. ‘Wereldwijd is er meer werk te doen dan wij aankunnen. Open Doors is er niet om vervolging op te heffen, maar om de kerk te ondersteunen in vervolging. De nood neemt zienderogen toe. Dan moet ook het werk om de kerk overeind te houden meegroeien.’ <