Daar komt de bruid: Pimpernieuw meet Molse mascottes Joske en Margriet buitenmaatse trouwkledij aan

De gemeente Mol beschikt over verschillende stijlvolle kledingzaken, maar voor het huwelijk van mascottes Joske en Margriet klopte het gemeentebestuur aan bij upcycling-atelier Pimpernieuw. Deze organisatie werkt uitsluitend met vrijwilligers met een afstand tot de arbeidsmarkt. Wat volgde was een rollercoaster aan emoties met een sterk staaltje teamwork.

“We kregen van het gemeentebestuur de vraag om de trouwkostuums te ontwerpen”, zegt teamleider Anne. “Onze vrijwilligers hebben allemaal een passie voor handwerk, maar het huwelijk van de Mollekes was een grote uitdaging. De pakken hebben buitensporige maten, wat voor veel stress gezorgd heeft, omdat we geen bestaand patroon konden gebruiken.”

Om het basispatroon uit te werken, kon Pimpelnieuw een beroep doen op de expertise van Anastacia. “Pas toen Anastacia de opdracht zag zitten, hebben we met z’n allen toegezegd, omdat zij beschikt over een grote kennis van handwerk. Het was niet evident om zonder patroon iets te verwezenlijken, maar tegelijk zijn we er ook een sterker team door geworden”, zegt Anita.

“Het was niet evident om zonder patroon iets te verwezenlijken, maar tegelijk zijn we er ook een sterker team door geworden”

Anita

Pimpernieuw

Anne zorgt voor de dagelijkse leiding van het atelier. “Mensen zien mij als het aanspreekpunt omdat ik al het langst deel uitmaak van Pimpernieuw. De groep had echt iemand nodig die de leiding nam, maar ik vond dat ontzettend moeilijk, waardoor er best wel wat chaos was. Ik sta liever tussen de mensen.”

De voorbije weken was het alle hens aan dek in het atelier van Pimpernieuw. “We zaten echt in tijdnood, omdat we tegelijk ook werden gevraagd om voor foodfestival Hapke Mol een outfit te ontwerpen”, zegt Anne.

“Voor de vrijwilligers was het niet evident om onder stress te werken. “Niet iedereen die bij Pimpernieuw aan de slag is, heeft dezelfde mentale veerkracht. De druk die bij de voorbereidingen kwam kijken, was niet vanzelfsprekend”, zegt Nancy. “Normaal gesproken neem ik graag verantwoordelijkheid, maar door de tijdsdruk werd het me soms wat teveel.”

Drie teams

In totaal werkten drie afzonderlijke teams aan de outfit van de Mollekes. “Vooral de communicatie vergde de nodige uitdaging, omdat de teams elkaar nooit tegenkwamen. Iedereen werkte door elkaar heen. We hebben geleerd dat we in de toekomst beter moeten communiceren en ook de taken beter moeten verdelen”, zegt Maria. “We zijn allemaal perfectionisten, waardoor de druk alleen maar toeneemt, maar we kiezen bewust voor hoge kwaliteit.”

Naast de communicatie vergde ook de stofkeuze de nodige inspanningen. “We zijn een upcycling atelier, wat betekent dat we uitsluitend werken met herbruikbare materialen. Je moet rekening houden met de beschikbare hoeveelheid stof en de manier waarop we ze kunnen gebruiken. Daarnaast moest de stof er feestelijk uitzien.”

Ondanks alle uitdagingen zorgde het project toch voor een mooie dynamiek. “Pimpernieuw heeft ertoe geleid dat ik uit mijn schulp ben gekropen en de stap durfde te zetten om te solliciteren”, zegt Anita. “Intussen ben ik weer halve dagen aan de slag. Nu ik opnieuw onder de mensen kom, zou ik dat niet meer willen missen.”

Een statement dat ook Maria onderschrijft. “Iedereen heeft wel iets, maar bij Pimpernieuw voelde ik me meteen thuis. Je kan hier volledig jezelf zijn en iedereen steunt elkaar. We zijn allemaal verschillend en hebben elk onze eigen kwaliteiten.”

Nu iedereen de feestelijke pakken gezien heeft, dromen de vrijwilligers van Pimpernieuw van een vervolg. “Het is best jammer dat de outfits maar één keer gedragen worden, maar we zijn enorm trots op het resultaat. Het zijn echte museumstukken. Nu het gemeentehuis vernieuwd is, dromen we stiekem van onze eigen expo”, lacht Nancy. “We hebben al veel verschillende creaties ontworpen die gezien mogen worden. Het is voor ons een grote eer dat we die pakken mochten maken.”