Moeten salariswagens verdwijnen?

Laurien Spruyt: ‘Stop meteen met die tankkaart’

“‘We vragen om salariswagens te vergroenen tegen 2025 en af te bouwen tegen 2030”, zegt Laurien Spruyt. “Gezien de uitdagingen voor het klimaat houdt de huidige aanpak geen steek meer. Maar tankkaarten moeten meteen weg.”

“Salariswagens zijn problematisch. Uitgezonderd de dienstwagens die mensen nodig hebben om hun job te doen – neem het Wit-Gele Kruis – zijn ze in de meeste gevallen een verloningsvorm voor mensen met kantoorjobs die hun wagen niet voor hun beroep nodig hebben. Het is ook een fiscale achterpoort voor werkgevers. Gezien de klimaatuitdagingen houdt dit geen steek meer. Je kunt als overheid toch niet het Klimaat­akkoord van Parijs ondertekenen én meer dieselwagens de weg op sturen?”

“Onderzoek heeft ook uitgewezen dat mensen die met salariswagens rijden bijna dubbel zoveel kilometers afleggen als mensen die privé een wagen kochten, gewoon omdat negen op de tien chauffeurs van een salariswagen ook een tankkaart krijgen.”

“Uiteraard zorgt het enorme aantal salariswagens (zo’n half miljoen, MR) er ook voor dat er lange files zijn en dat de chauffeurs niet meer gemotiveerd zijn om alternatieve vervoerswijzen te zoeken. Wie een salariswagen krijgt, wordt niet gemotiveerd om dichter bij het werk te wonen, terwijl de slechte ruimtelijke ordening al een probleem is. Werknemers zouden net aangezet moeten worden om dichter bij het werk te gaan wonen, vlak bij knooppunten voor openbaar vervoer of in de stadskern. Wie beslist afgelegen te wonen, moet volgens ons zelf instaan voor de extra mobiliteitsfactuur.”

“Met de BBL vinden we dat we de wagens als verloning zo snel mogelijk en ten laatste tegen 2030 moeten uit­faseren. We vragen ook dat het belastingvoordeel in 2023 enkel nog voor emissievrije bedrijfswagens geldt – dat wil zeggen dat ze rijden op elektriciteit of groene waterstof – zodat we het bedrijfswagenpark al vergroenen, en de meest schadelijke effecten al wegwerken. Tegelijk moet men ook stelselmatig dit belastingvoordeel uitfaseren door beetje bij beetje het voordeel van alle aard op te trekken en de aftrekbaarheid van de wagen te verlagen.”

“De kritiek dat ook de elektrische salariswagens tijdelijk gaan rijden op fossiele brandstoffen, is spijkers op laag water zoeken. Zelfs met de huidige elektriciteitsmix stoten ze in België al twee derde minder uit dan een dieselauto. Ons elektriciteitsnetwerk zal in de toekomst ook naar 100 procent hernieuwbare energie moeten evolueren. Als we de doelen van Parijs willen halen, zijn de volgende elf jaar cruciaal.”

“We geloven ook niet dat mensen die hun salariswagen zullen verliezen massaal oudere, en meer vervuilende, tweedehandswagens zullen kopen. Het is een fabeltje dat de salarisdiesels veel schoner zijn. Uit Dieselgate leerden we dat er een groot verschil is tussen de theoretische en de werkelijke uitstoot. Voorts kopen gezinnen privé kleinere, milieuvriendelijkere, wagens waarmee ze spaarzamer omgaan.”

“Als we de belastingvoordelen voor salariswagens afschaffen, komt er geld vrij voor investeringen in klokvast en kwalitatiever openbaar vervoer.”

“Een vermindering van het aantal salariswagens komt naast het klimaat ook ons milieu en onze gezondheid ten goede. Er zal minder vervuiling zijn door de schadelijke bestanddelen van dieseluitstoot. Dat is nodig, want nu verliest elke Vlaming negen gezonde levensmaanden door slechte luchtkwaliteit. En wat is er mooier dan parkeerruimte voor salariswagens in onze steden vrij te maken voor groene speelruimte voor onze kinderen?”

Kristof De Roeck: ‘Salariswagens zorgen voor snellere vergroening van het wagenpark’

“Behoud de salariswagens, maar maak ze geleidelijk aan groen. Over tien jaar heb je dan een enorme ecologische winst”, zegt de managing director van bureau All Colors of Communication.

Hij is het volstrekt oneens met de plannen van Groen. Kristof De Roeck: ‘Waarom ziet niemand de groene opportuniteiten die een salariswagen biedt?’

“Ik las het voorstel van Groen en ik dacht: daar gaan we weer. De salariswagen wordt gezien als de oorzaak van alle kwaad, terwijl het maar om een klein percentage van het hele wagenpark gaat. Maar blijkbaar is er niemand die durft te kijken naar de opportuniteiten van de salariswagen.”

“Kijk, als de overheid morgen zegt: vanaf 2022 moeten dat allemaal groene wagens zijn, dan krijg je een acceleratie-effect. Dan zal alles wat distributie en auto-import is, zich in de handen wrijven: hola, er zijn daar de komende vier jaar 500.000 groene wagens te leveren. Die gaan dus een inspanning doen om België wat hoger op hun lijst te zetten. Want een van de problemen nu is dat die auto’s gewoon niet beschikbaar zijn.”

“Als je daarmee begint in 2022, rijden er in 2026 in België al een half miljoen elektrische wagens rond, want de cyclus van een salariswagen is ongeveer vier jaar. Die wagens komen tegen dan allemaal op de tweedehandsmarkt terecht. Tegen 2030 rijden er op die manier al plusminus een miljoen elektrische wagens op de Belgische wegen. Dat is enorm veel. Als je deze weg van de geleidelijkheid volgt, klimt over enkele jaren het aandeel van groene wagens naar 7 procent. Nu is dat maar 0,3 procent.”

“Het foute aan wat Groen voorstelt, is dat ze aan het inkomen van de mensen willen zitten. Niet iedereen die een salariswagen heeft, kan per direct een andere auto kopen – behalve een tweedehandse, en dan blijven we staan waar we nu staan. Er zijn nu eenmaal weinig mensen die 40.000 euro aan een elektrische auto kunnen of willen uitgeven.”

“Voor de bedrijfswereld zijn er nu drie belangrijke vaststellingen. Eén: het prijsverschil tussen een Tesla en pakweg een Hyundai – waarmee onze mensen rijden – is niet te verantwoorden. En er zijn geen valabele alternatieven. Twee: je werknemers kunnen thuis niet allemaal voor hun deur parkeren en zitten dus met een laadprobleem, en ik denk niet dat men gaat lachen als wij als bedrijf, in het centrum van Kobbegem, plots gaan zeggen dat we vijf, tien parkeerplaatsen met laadpalen willen hebben. Drie: het bereik van zo’n auto. Werknemers willen weleens op reis gaan met hun auto en stellen dan vast dat ze er met een elektrische wagen niet raken.”

“Dat zijn de bottlenecks, waardoor bedrijven nog altijd zeggen: zou je niet overstappen naar een hybride auto of een auto met lagere CO2-emissiewaarden?

“Ik zou als bedrijfsleider niets liever doen dan zo snel mogelijk vergroenen. Ook privé streef ik ecologische duurzaamheid na, maar op een financieel aanvaardbare en verantwoorde manier. Nog niet zo lang geleden heb ik gebouwd – wel, ik ga een jaar in dat huis wonen en na dat jaar zie ik hoeveel stroom en warm water ik verbruik, en op basis daarvan beslis ik hoeveel zonnepanelen ik ga leggen. Zo bekijk ik ook het vraagstuk van de salariswagens. Er is een zekere kortzichtigheid. Iedereen denkt: ja, dit kunnen we direct doen. Niemand zegt: als we nu eens het pad der geleidelijkheid volgen?”

“Ik wil een manier van denken propageren. Ik ben de stellingenoorlog beu. Daarom wil ik mijn stem laten horen.”