D.C. leerde Hardy al eind jaren 80 kennen. Het kwam toen al snel tot een seksuele relatie. Iets later was er sprake van seksfeestjes, maar na een drietal jaar werd het contact plots afgebroken.

Het was pas in april 2013 dat Hardy weer contact opnam. ‘Hij vertelde me dat hij de ziekte van Parkinson had, en hulp nodig had’, aldus de vrouw. ‘Ik ging voor hem naar de winkel, maar al snel kwam het toen opnieuw tot een seksuele verhouding. In het begin wekelijks, tot dagelijks op het einde.’

Met een lint of een sjaaltje werd de vrouw toen regelmatig gewurgd, ook op haar eigen vraag. ‘Maar met al die sm-praktijken ben ik nooit op de proppen gekomen’, aldus de vrouw. ‘Het was het initiatief van Hardy, maar ik ging wel akkoord. Als er dingen waren die ik niet wilde, dan heb ik dat wel gezegd. Hij reageerde daar toen kwaad op. Hij heeft me een keer heel hard geslagen omdat ik een sms-bericht had gelezen dat ik niet had mogen lezen.’

De voorzitter wilde van de vrouw weten of ze nooit bang was geweest van Hardy. ‘Ja, eigenlijk wel’, reageerde ze. ‘Maar ik wist dat hij hulp nodig had - dat was mijn zwakke plek.’ De getuigenis verliep overigens heel moeizaam.

Complot?

Vrijdagochtend was eerst een vriendin van Hardy op de getuigenbank komen zitten. Zij vertelde er dat Hardy haar recent nog vanuit de gevangenis gebeld had, om hem tijdens haar getuigenis niet in een slecht daglicht te stellen. De moordenaar had het telefoonnummer van de 55-jarige Els H. in het dossier teruggevonden.

Eenmaal schreef hij Els ook een brief, waarin Hardy sprak over een complot tussen een goede vriend van hem en zijn ‘seksslavin’. ‘Die zouden hem door het lint hebben doen gaan om zijn vermogen in te pikken’, schreef Hardy in die brief.

Maar die beschuldiging sloeg de vriend in kwestie in de wind. Volgens François V. maken de feiten waarvoor Hardy in het Tongerse assisenhof terechtstaat, niet deel uit van complot ‘Het was altijd de schuld van iemand anders’, zei de man vrijdag.

In de eerste jaren van hun vriendschap waren er enkele keren seksfeestjes. Daar was ook D.C. op aanwezig. ‘Ik heb haar daarvoor nooit afkerig geweten’, zei François. ‘Zij bepaalde niet wat er ging gebeuren, zij onderging het. Maar het ging wel om het plezier van zowel Hardy als D.C.’.

Autootje

Tot slot kwam vrijdag op het assisenproces ook een 43-jarige hoofdinspecteur van de lokale politie in Mechelen aan het woord. Hij vertelde hoe Hardy hem op een vreemde wijze bekende dat hij de moord op een vrouw in Zemst gepleegd had. Het ging over de 52-jarige Linda Doms.

‘Hardy zei dat hij me dringend iets moest vertellen. Hij had iets heel ergs gedaan. Hij kwam zenuwachtig over. Ik liet hem binnen met zijn telegeleide auto. Hij wilde me die voor mijn kinderen geven, want hij zou toch vijftien jaar de bak invliegen’, getuigde de politieman, die het autootje achteraf op de griffie heeft neergelegd.