60% van de medewerkers ziet het daarentegen wél zitten om zijn job over een andere boeg te gooien binnen het eigen bedrijf. 80% is zelfs bereid om in een ander team te gaan werken.

1 op 5 overweegt jobaanbiedingen niet

In 2017 zat de jobmobiliteit op een historisch dieptepunt: mensen die werk hadden, gaven aan te willen blijven zitten waar ze zaten. 23% zei zelfs sowieso niet geïnteresseerd te zijn mochten ze een jobaanbieding krijgen. In 2018 is de passieve interesse toch wat gestegen: het percentage dat niet geïnteresseerd is in een jobaanbieding is van 23% gezakt naar 20,82%. In 2017 was 15% actief werkzoekend, in 2018 is er een lichte stijging tot 15,81%.

Er is ook een lichte stijging van werknemers die zeggen dat ze “sneller (dan het jaar ervoor) van werk willen veranderen”. Maar ondanks het grote aanbod van jobs, zit er ook in 2018 nog altijd maar weinig beweging in de arbeidsmarkt. “Eigenlijk stellen we andermaal vast dat de arbeidsmarkt in ons land behoorlijk op slot zit”, stelt Jobat hoofdredacteur William Visterin vast. “Belgische werknemers blijken in het algemeen nog te weinig in te willen gaan op een nieuwe jobopportuniteit. Zelfs als die misschien een eerlijke kans zou mogen kunnen krijgen.”

Onzekerheid zorgt voor koudwatervrees

Waarom is er, als de geesten van de werknemers inderdaad rijp zijn voor verandering, toch nog zoveel immobiliteit? Werknemers missen de moed om de sprong in het onbekende te wagen. Wat houdt hen tegen?

71% laat zich tegenhouden door de onzekerheid die verandering meebrengt. 59% weet niet wat hij/zij dan wel zou doen als het niet is wat ze nu doen. 53% maakte van het loon een gouden kooi: ze willen absoluut vermijden daarop te moeten inleveren. 46% mist zelfvertrouwen: ze vrezen in een andere job toch niet te zullen worden aangeworven.

60% is klaar voor een ommezwaai

Het feit dat de Belg het liefst bij zijn huidige werkgever blijft, dient weliswaar toch gerelativeerd te worden. Door wat dieper te graven, legt het onderzoek een paar heel interessante, voorzichtige bewegingen bloot die de huidige jobimmobiliteit enigszins relativeren.

Maar liefst 94% van de werknemers ziet het nut in van rematching, i.e. de kans om een andere rol op te nemen die beter aansluit bij de eigen talenten. Dat kan inhouden dat de werkgever het takenpakket aanpast of zelfs omgooit of het mogelijk maakt dat de werknemer zijn job in de onderneming combineert met een functie bij een andere organisatie. Meer dan 1 op 10 zegt daartegen geen neen. En waarom niet? Ze zien daarin een kans om zich persoonlijk te ontwikkelen (91%), ze vermoeden daardoor voor zichzelf meer kansen op de arbeidsmarkt (61%) en 37% ziet dat wel zitten omdat hij/zij op zijn/haar job is uitgekeken.

“60% van de werknemers zou de eigen loopbaan over een andere boeg willen gooien”, spreekt Tom Vlieghe, Director Acerta Consult. “Dat is frappant! Misschien nog het frappantste daaraan is dat dit percentage bij jongeren niet eens significant lager ligt dan bij oudere collega’s: meer dan de helft van de 20- à 30-jarigen is al klaar voor een ommezwaai.”

Is het veranderen van werkgever voor velen nog een brug te ver (scoort jobmobiliteit dus ook in 2018 nog altijd laag volgens de cijfers), rematching binnen de eigen organisatie is zeker een manier om weer beweging te krijgen in de arbeidsmarkt. Tom Vlieghe: “De intrinsieke motivatie is er alleszins. Ook werkgevers kunnen daar wat mee: als ze weten dat mensen iets nieuws willen, kunnen zij in hun zoektocht breder kijken, aanwerven op potentieel en motivatie en niet meer enkel ervaring proberen te kopiëren.”

>

>

>