Jacques Borlée, coach van de Belgian Tornados, heeft het wel voor de Japanse aanpak: “De ontvangst was buitengewoon. Japanners hebben de nogal opmerkelijke gave om alles op te lossen, ook al zijn ze een klein beetje te rigide.”

Ook bij zoon Jonathan valt er geen slecht woord te rapen over de Japanners: “Ze gaan hier goed zorg voor ons dragen, ze houden rekening met onze vragen. Het is een zeer mooie plaats. Het comfort, het eten, alles is perfect.”

De atleten hebben een hele week lang uitgebreid de sportinfrastructuur uitgetest. Die is in orde. Jacques Borlée: “Uitstekend, ik denk dat Mito een goede keuze is. We hebben aan de verantwoordelijke van het Olympisch comité alles kunnen voorleggen wat er verbeterd moet worden, dat gaat dan om kleine technische dingen, zo ontbreekt er hier en daar iets in de nieuwe, met zeer goede toestellen ingerichte, fitnesszaal. Ook hebben we bekeken hoe we zullen omgaan met de warmte. Het wordt 35 à 40 graden. We gaan toch moeten zien hoe we niet stikken van de hitte.”

“Piste is enorm goed”

Jonathan Sacoor vult aan: “Er is een overdekte piste, zodat we gelukkig niet in de zon moeten trainen. De piste is enorm goed. Het is een zeer goede plek om ons voor te bereiden op de komende Olympische Spelen. Het is alleen een beetje jammer dat we zo ver van het centrum zitten.” Mito ligt op meer dan honderd kilometer ten noordoosten van het centrum van Tokio. “Ook al zijn we atleten, we hangen ook graag de toerist uit, maar die afstand tot het centrum zal met voorbedachten rade zijn”, grapt de 19-jarige atleet.

De trainer van Sacoor, Jacques Borlée, vindt de ligging perfect: “We zitten niet te ver van het Olympisch dorp - op één à anderhalf uur - dus we gaan zelfs kunnen deelnemen aan de openingsceremonie, dat is toch een groot moment. Daar waren we vroeger nooit bij omdat we te ver zaten.”

Het is een voordeel vindt Jacques Borlée, dat zijn atleten alle faciliteiten ruim een jaar vóór de Spelen al ontdekt hebben: “Voor het team is het belangrijk om er één jaar op voorhand al geweest te zijn, hier in de sfeer van de Olympische Spelen, en zo kunnen ze zien hoe de Japanners zich voorbereiden en waar we gaan terechtkomen wanneer we ons gaan voorbereiden om grote dingen te bereiken volgend jaar,” aldus een ambitieuze Jacques Borlée.

WK als hoofddoel

Bij de eerste tien eindigen en op die manier het WK in Doha halen is het eerste doel van de Belgian Tornados op de World Relays in Yokohama. Het tweede doel is mikken op een medaille. “Als wij lopen, is het toch om mee te strijden voor die eerste plaatsen, want ook zonder Kevin zijn we nog altijd een enorm sterk team”, zegt Jonathan Sacoor vol vertrouwen de dag voor het WK estafette begint in Japan.

Jacques Borlée legt uit wat er op het spel staat dit weekend in Yokohama: “Een finaleplaats halen, betekent niet alleen een WK-ticket maar ook een quasi zekerheid dat we de Olympische Spelen van Tokio halen. Het is ons eerste doel, maar niet ons enige doel. Als we de finale halen, gaan we proberen om daar iets interessants te doen, want de atleten zijn in vorm. Wat belangrijk is, is dat elke atleet zichzelf overstijgt, in staat is het maximum te geven, daarna zien we wel. Zelfs zonder Kevin hebben we een heel erg mooie ploeg.”

Wie kan profiteren van de afwezigheid van de kapitein Kevin Borlée is Robin Vanderbemden. Zonder forfait van Kevin Borlée zou hij waarschijnlijk alleen in actie gekomen zijn tijdens de gemengde estafette. Nu zal hij in die competitie niet in actie treden (Julien Watrin zal daar samen met Jonathan Sacoor of Jonathan Borlée het mannelijke duo vormen), maar is hij wel de tweede loper in de reeks van de Belgian Tornados. Ook hij deelt de ambitie van zijn teamgenoten: “Als we de finale halen, is het niet om achtste te worden, zelfs niet om vierde te worden. Er is altijd een mogelijkheid om een grootse wedstrijd te lopen, maar dat is allemaal bonus. Het hoofddoel is de kwalificatie voor Doha.”

Gedwongen wissels bij de Cheetahs

De Belgian Cheetahs hadden met loopsters als Justien Grillet (24), Margo Van Puyvelde (23) en Cynthia Bolingo (26) al een jonge gemiddelde leeftijd, maar doordat zij allen door blessures moesten afhaken, krijgen noodgedwongen de welpjes al een titularisrol op de World Relays: Liefde Schoemaker (16), Lucie Ferauge (19) en Paulien Couckuyt (21).

De blessures van Grillet en Van Puyvelde waren al een tijdje bekend - ze reisden niet mee naar Japan - het afhaken van Cynthia Bolingo woensdag kwam onverwacht. De coach van de Cheetahs, Carole Bam, vertelt hoe de ploeg op dat slechte nieuws gereageerd heeft. “We hadden helemaal niet verwacht dat Cynthia Bollingo niet zou kunnen lopen. Ze is toch de locomotief van de groep. We dachten eerst dat haar blessure wel zou overgaan, maar dan heeft ze toch forfait moeten geven. De meisjes waren ontgoocheld, maar in één minuut tijd hebben ze zich erover gezet. ‘We gaan het doen’, zeggen ze. We moeten de jonge meisjes wel goed omringen. We zagen al op stage in Mito dat ze toch een beetje onder de indruk zijn. Jacques Borlée en ik hebben hen nu wel op hun gemak gesteld denk ik.”

Het is een kans voor de jongeren om zich te tonen, ook voor de zestienjarige Liefde Schoemaker: “Ik was echt naar hier gekomen met het idee dat ik reserveloper was, maar nu Cynthia geblesseerd is, krijg ik ook mijn kans om te lopen.”

Zij zal samen met Camille Laus, Julien Watrin en Jonathan Sacoor of Jonathan Borlée deel uitmaken van de gemengde estafetteploeg. Voor de 4x400m reeks van de Cheetahs is dit de opstelling: Camille Laus start, Hanne Claes loopt als tweede, Paulien Couckuyt als derde en Lucie Ferauge is de slotloopster.

Om hun ticket voor het WK in Doha te halen, moeten de Cheetahs binnen de top tien eindigen, ofwel door de A-finale te halen, ofwel door eerste of tweede te worden in de B-finale. Carole Bam: “Het doel is altijd hetzelfde gebleven, bij de eerste tien eindigen, met Cynthia en Margo zou dat een beetje makkelijker geweest zijn, maar ik heb een zeer gemotiveerde, jonge ploeg, een team voor de toekomst.”