Psst: Jammer dat Coolcat weg is. Daar kon je tegen je principes ingaan
Het was een winkel die door mijn moeder het liefst gemeden werd. En dat weet ik maar al te goed, want al vanaf jonge leeftijd mocht ik met haar mee, winkel in winkel uit. De C&A (met het zwarte hobbelpaard voor de deur waar je even op mocht zitten), de Hema (waar ik snoepjes van de grond raapte bij de snoepafdeling), de V&D (waar ik altijd even in mijn eentje bij de audioapparatuur en de cd’s ging kijken).
De keiharde muziek was formeel de reden om de winkel voorbij te lopen. Maar soms doorstond mijn moeder het, omdat juist daar de spijkerbroeken hingen die wij als kinderen zo goed pasten. En ik vond het wel interessant, die muziek, dus ik liep graag mee naar binnen.
Het andere uiterste was de reformatorische Wegwijsbeurs waar mijn moeder voor veel te veel geld een kleurrijk T-shirt voor mij kocht. Dat moest toch wel van gedegen kwaliteit zijn. Maar het verschoot na één wasbeurt al van kleur, waardoor deze op het oog zo vriendelijke christen-ondernemer voor ons totaal ongeloofwaardig werd.
Het is jammer dat Coolcat uit het Nederlandse straatbeeld verdwijnt. Nu kunnen we niet meer tegen onze principes ingaan.
