“Als je Brailsford zou betrappen met je vrouw, zou hij je laten geloven dat het jouw idee was”: Wiggins schopt om zich heen in nieuw boek (en niet alleen zijn ex-baas krijgt ervan langs)

Bradley Wiggins ging door het oog van de storm, toen een Britse parlementaire onderzoekscommissie in maart 2018 concludeerde dat hij zijn Tourzege van 2012 aan het oneigenlijke gebruik van het astmamiddel Triamcinolon te danken had.

Dat, zegt Wiggins, heeft zijn leven op zijn kop gezet. Zijn kinderen moesten veranderen van school en zijn vrouw Cath, die lijdt aan een bipolaire stoornis, ging er ­bijna onderdoor. “Ze denkt dat mensen haar nu de hele tijd aanstaren en ze schaamt zich dood. Ik had beter iemand kunnen vermoorden. Dan had ik nog een fair proces gekregen.”

Maar dat wil niet zeggen dat ­Wiggins voor de rest van zijn ­leven onder een steen gaat kruipen. Wiggins heeft zelfs een boek geschreven. Het heet ‘Icons’ en het gaat over de helden die de jonge Wiggins hebben geïnspireerd en geobsedeerd tot hij uiteindelijk zelf wielrenner werd. Er gaat een Britse promotietour met de publicatie van zijn boek gepaard, en daar trekt Wiggins van leer.

Wiggins ging met Mark Cavendish naar de Spelen. “Het wringt altijd een beetje tussen ons”, zegt Wiggins, “omdat ik hem zeg hoe het is. Ik lik zijn kont niet, in ­tegenstelling tot vele anderen.”

Na de Zesdaagse van Gent 2016, waar Wiggins een ploeg vormde met Cavendish, spraken ze achttien maanden niet. “Cavendish draagt een uurwerk van 300.000 pond (343.000 euro, red.) en hij rijdt voor een ploeg (Dimension Data, red.) die elke dag 10 fietsen schenkt aan ­Afrika. Ik zei hem: ‘Waarom verkoop je niet gewoon je uurwerk, dan kan je heel Afrika kopen.”

Dat Cavendish erg kleine handjes heeft, zegt Wiggins ook nog. “Kan je je dan voorstellen hoe moeilijk dat is wanneer je in een ploegkoers moet aflossen met hem?”

Hij heeft het over Chris Froome, die Wiggins in 2012 aan eindwinst in de Tour heeft geholpen. De spanning tussen de twee was te snijden. “We moeten elkaar niet. En dan? Hij haat me, maar hij is een geweldige atleet en hij zal herinnerd worden als een van de groten in deze sport.”

Ook Skymanager Dave Brailsford krijgt ervan langs. “Hij is als een herboren Messias. Ik kan niet over hem spreken zonder dat ik begin te vloeken. Als je hem zou betrappen met je eigen vrouw in je bed, zou hij je laten geloven dat het jouw idee was.”

Wiggins overwoog even om als roeier naar de Spelen van Tokio te gaan, maar dat plan is begraven: “Je zult geen roeiers zien met een ­sleeve tattoo. Je moet naar de ­juiste scholen zijn gegaan.”

Wiggins kreeg kritiek omdat hij in zijn boek Lance Armstrong opvoert als een groot jeugdidool. Maar vooral omdat hij weigert om Armstrong als een doping­zondaar te veroordelen. “Ik was 13 toen Armstrong in 1993 wereldkampioen werd. Dat heeft mijn leven veranderd. Ik dacht toen niet: Wedden dat hij later Betsy Andreu gaat schofferen. Wist ik veel.”