Op Trumps rekening gebeuren rare dingen. En Deutsche Bank weet ervan

De transacties, waarbij een paar keer de opgedoekte stichting van Donald J. Trump betrokken was, deden alarmbellen afgaan in het computersysteem dat ontworpen is om verboden activiteiten op te sporen. Dat vertellen vijf mensen die voor de bank werken of gewerkt hebben. Toezichthouders binnen de bank onderzochten de transacties en stelden zogenaamde ‘rapporten inzake verdachte activiteiten’ op, die volgens hen naar een departement van het Amerikaanse ministerie van Financiën gestuurd moesten worden dat zich bezighoudt met financiële misdrijven. Leidinggevenden bij Deutsche Bank, dat miljarden dollars aan bedrijven van Trump en Kushner leende, legden het advies echter naast zich neer.

Wat de transacties juist behelsden, is niet duidelijk. Minstens een aantal ervan hadden te maken met geldstromen van en naar buitenlandse rechtspersonen of mensen die volgens werknemers van de bank verdacht waren. 

Vastgoedontwikkelaars zoals Trump en Kushner doen vaak grote cashdeals, ook met mensen buiten de Verenigde Staten die het voorwerp kunnen zijn van een onderzoek inzake witwassen. Als werknemers alarm slaan, hoeft dat niet noodzakelijk te betekenen dat er ook iets mis is. Het gebeurt dat banken ervoor kiezen verdachte activiteiten niet te rapporteren omdat ze vinden dat het wantrouwen van hun personeel niet gerechtvaardigd is.

Maar voormalige werknemers van Deutsche Bank zeggen dat de beslissing om de transacties van Trump en Kushner niet aan te geven gewoon een weerspiegeling was van de algehele lakse houding van de bank omtrent de witwaswetten. Volgens de getuigen, die allemaal op hun anonimiteit stonden om te kunnen blijven werken in de sector, bestaat er bij leidinggevenden in de bank een patroon om gegronde rapporten te verwerpen, om zo de relatie met lucratieve cliënten niet in gevaar te brengen.

“Je legt ze van alles voor, je hangt er een aanbeveling aan vast en er gebeurt niets”, zegt Tammy McFadden, een voormalige specialist witwaspraktijken bij Deutsche Bank die een paar van de transacties onderzocht. “Dat is de aanpak bij Deutsche Bank. Ze hebben de neiging alles onder de mat te vegen.”

Volgens McFadden werd ze vorig jaar aan de kant geschoven nadat ze gewezen had op de praktijken van de bank. Sindsdien heeft ze klachten ingediend bij de Securities and Exchange Commission en andere regulatoren over de manier waarop de bank omgaat met antiwitwaswetgeving.

Kerrie McHugh, een woordvoerder van Deutsche Bank, zegt dat het bedrijf zijn inspanningen heeft opgevoerd om de strijd met financiële criminaliteit aan te gaan. Volgens haar heeft een effectief antiwitwasprogramma nood aan geavanceerde technologie om transacties te screenen en aan goed opgeleid personeel om de waarschuwingen van de technologie efficiënt en grondig te analyseren.

“Op geen enkel moment werden onderzoekers van het bedrijf verhinderd activiteiten die als mogelijk verdacht werden gesignaleerd te onderzoeken”, zegt ze. “Ook is elke suggestie dat mensen opzijgeschoven of ontslagen werden om wantrouwen jegens klanten de kop in te drukken categorisch fout.”

Amanda Miller, een woordvoerder van de Trump Organization, het koepelbedrijf waaronder veel zakenbelangen van de familie Trump vallen, zegt: “We zijn niet op de hoogte van mogelijke als verdacht gesignaleerde transacties via Deutsche Bank.” Ze zegt erbij dat de Trump Organization op dit moment geen operationele rekeningen bij Deutsche Bank heeft. Ze antwoordt niet op de vraag of andere entiteiten van Trump wel een rekening bij Deutsche Bank hebben.

Karen Zabarsky, een woordvoerder van Kushner Companies, zegt: “Alle aantijgingen omtrent de relatie tussen Deutsche Bank en Kushner Companies en witwaspraktijken zijn compleet verzonnen en totaal fout. The New York Times blijft maar puntjes creëren die niet met elkaar te verbinden zijn.”

Gecompliceerde relatie

De beslissing van Deutsche Bank om de transacties niet aan te geven is de recentste wending in de lange, gecompliceerde relatie van Trump met de Duitse bank – de enige mainstream financiële instelling die steevast zaken wil doen met de vastgoedontwikkelaar.

Autoriteiten binnen het Congres en de federale overheid onderzoeken die relatie en hebben bankdocumenten opgevraagd die betrekking hebben op de president, zijn familie en hun bedrijven. Dagvaardingen van twee commissies van het Huis zijn op zoek naar onder meer documenten over verdachte activiteiten op persoonlijke en zakelijke bankrekeningen van Trump sinds 2010, blijkt uit een kopie van een dagvaarding die deel uitmaakt van het dossier bij het federale gerecht.

In april spanden Trump en zijn familie een rechtszaak aan tegen Deutsche Bank, om te vermijden dat de bank zou ingaan op de dagvaardingen van het Congres. Volgens de advocaten van de president zijn de dagvaardingen politiek gemotiveerd.

Rapporteringen over verdachte activiteiten vormen de kern van pogingen van de federale overheid om financiële misdrijven zoals witwassen op het spoor te komen. Maar de regels voor de rapportering geven banken een zekere marge om te beslissen welke transacties precies voorgelegd worden aan het Financial Crimes Enforcement Network van het ministerie van Financiën.

Kredietverstrekkers hanteren een gelaagde aanpak om ongeoorloofde praktijken te detecteren. De eerste stap bestaat erin dat duizenden transacties met computerprogramma’s gefilterd worden. Transacties die potentieel verdacht zijn, worden vervolgens overgemaakt aan werknemers in het middenkader, die ze gedetailleerd onderzoeken. Zij kunnen beslissen om een rapport inzake verdachte activiteit op te stellen, maar het finale besluit om het rapport ook over te maken aan het ministerie van Financiën wordt vaak genomen door hooggeplaatste mensen bij de bank.

In de zomer van 2016 sloeg de software van Deutsche Bank alarm over een reeks transacties waarbij het vastgoedbedrijf van Kushner, die nu een topadviseur in het Witte Huis is, betrokken was. McFadden, die al lang als witwasspecialist voor het kantoor in Jacksonville van Deutsche Bank werkte, zegt dat ze de transacties onderzocht en tot het besluit kwam dat er geld uitgewisseld was tussen Kushner Companies en Russische individuen. Ze concludeerde dat de transacties gerapporteerd moesten worden aan de overheid, gedeeltelijk omdat federale regulatoren Deutsche Bank – dat voor miljarden dollars voor Russen had witgewassen – verplicht hadden zijn toezicht op potentieel illegale transacties te verscherpen.

McFadden stelde een rapport inzake verdachte activiteiten op en voegde een kleine hoeveelheid documenten toe om haar beslissing te staven. Zo’n rapport zou, zoals gebruikelijk was, onderzocht worden door een team witwasexperts dat geen banden heeft met de afdeling van de bank waarbinnen de transacties plaatsvonden – in dit geval de afdeling private banking –, stellen McFadden en twee voormalige managers bij Deutsche Bank.

Bij dit rapport gebeurde dat niet. Het ging naar managers in New York die voor de private bank werkten, die diensten levert aan de ultrarijken. Zij oordeelden dat het wantrouwen van McFadden niet gegrond was en besloten het rapport niet over te maken aan de overheid, zeggen de werknemers. Volgens McFadden en sommigen van haar collega’s werd het rapport ingehouden om de hechte relatie van de afdeling private banking met Kushner niet in gevaar te brengen.

Nadat Trump tot president verkozen werd, werden transacties van hem en zijn bedrijven onderzocht door de Special Investigations Unit van de bank, een team dat zich bezighoudt met financiële misdrijven. Dat team, dat opereert vanuit Jacksonville, stelde tal van rapporten inzake verdachte activiteiten op waarbij diverse vennootschappen die eigendom zijn van Trump of die hij controleert betrokken waren. Dat stellen drie voormalige werknemers van Deutsche Bank die de rapporten lazen via een intern computersysteem.

Sommige rapporten hadden betrekking op ‘limited liability companies’ (vennootschappen met beperkte hoofdelijke aansprakelijkheid) van Trump. Minstens één had te maken met transacties waarbij de Donald J. Trump Foundation betrokken was, stellen twee medewerkers.

Deutsche Bank besloot de rapporten uiteindelijk niet in te dienen bij het ministerie van Financiën, volgens drie voormalige werknemers. Ze zeggen ook dat het ongebruikelijk was voor de bank om een reeks rapporten over een grote klant terzijde te schuiven.

300 miljoen schulden

Trumps relatie met Deutsche Bank gaat twintig jaar terug. In een periode waarin de meeste banken op Wall Street hun handen van Trump af trokken vanwege zijn herhaaldelijke faillissementen, leende Deutsche Bank Trump en zijn bedrijven in totaal meer dan 2,5 miljard dollar. Projecten die de afdeling private banking financierden waren onder meer het golfresort Doral bij Miami en zijn transformatie van de Old Post Office Building in Washington tot een luxehotel.

Toen Trump president werd, stond hij voor 300 miljoen dollar (ongeveer 270 miljoen euro) in het krijt bij Deutsche Bank. Het maakte de Duitse instelling tot de grootste schuldeiser van Trump – waardoor hun lot met elkaar verbonden was. Hooggeplaatsten in de bank waren er beducht voor de president te ergeren als ze het hard speelden – bijvoorbeeld bij het terugvorderen van een lening. Anderzijds, als de bank liet betijen, dan zou de perceptie kunnen ontstaan dat ze geld verdiende aan haar relatie met Trump, die met zijn regering verantwoordelijk is voor de regulering en het toezicht op de bank.

In de voorbije jaren hebben de Verenigde Staten en Europese autoriteiten sancties tegen Deutsche Bank uitgevaardigd omdat ze klanten, zoals rijke Russen, hielp geld wit te wassen en zaken te doen in landen zoals Iran, in weerwil van de Amerikaanse boycot. De bank heeft honderden miljoenen dollar aan boetes betaald en kreeg het bevel van de Amerikaanse centrale bank om meer te doen tegen illegale activiteiten.

Op twee campussen in Jacksonville handelen duizenden werknemers van Deutsche Bank transacties af voor klanten. Volgens zes mensen die nog voor de bank werken of dat ooit deden, is daar van alles mis mee. Volgens hen worden medewerkers die witwaspraktijken moeten onderzoeken onder druk gezet om razendsnel in te schatten of transacties verdacht zijn. Op die manier worden vaak fouten gemaakt en worden verdachte transacties soms niet aangegeven.

Twee voormalige medewerkers zeggen dat ze alarm hadden geslagen over transacties waarbij bedrijven van vooraanstaande Russen betrokken waren, maar dat managers bij de bank hen hadden bevolen geen rapport inzake verdachte transacties op te stellen. De werknemers hadden de indruk dat de bank belangrijke klanten liever niet tegen zich in het harnas joeg.

Ontslag

Verscheidene werknemers zeggen dat ze klacht indienden bij Joshua Blazer, het hoofd van de afdeling financiële misdrijven in Jacksonville, tegen de aanpak van witwaspraktijken door de bank, en dat hun vervolgens een negatieve houding werd aangewreven. Eén werknemer zegt dat hij vorige zomer ontslag nam omdat hij zich niet kon vinden in de ethiek van de bank.

Blazer, die in 2017 aangeworven werd door Deutsche Bank om de fraudeaanpak van de bank te verscherpen, wenste geen commentaar te geven. Het was McFaddens taak bij Deutsche Bank om klanten en transacties van de afdeling private banking onder de loep te nemen, de afdeling die geld had geleend aan Trump. Ze begon in 2008 voor de bank te werken, nadat ze (ook in Jacksonville) voor Bank of America had gewerkt. Ze had die laatste bank in 2005 verlaten en had later een proces aangespannen wegens rassendiscriminatie en onreglementair ontslag. Volgens gerechtsdocumenten werd het proces minnelijk geschikt in het jaar waarin ze voor Deutsche Bank begon te werken, waar ze verscheidene onderscheidingen kreeg voor haar geleverde werk.

McFadden zegt dat ze rond de tijd toen ze alarm sloeg over de transacties van Kushner Companies ook klaagde over de manier waarop de bank de rekeningen van prominente klanten onderzocht, zoals mensen met een belangrijk publiek ambt. Van zulke klanten – politiek kwetsbare personen – wordt aangenomen dat ze een verhoogd risico op corruptie lopen. Hun rekeningen worden extra in de gaten gehouden.

McFadden zegt dat ze haar oversten erop wees dat tientallen politiek kwetsbare klanten van de afdeling private banking, onder wie Trump en leden van zijn familie, die extra aandacht niet kregen. Haar oversten maanden haar aan daarover geen vragen te stellen, zeggen zij en de twee voormalige managers.

Nadat ze met haar klacht naar de personeelsdienst was getrokken, werd McFadden overgeplaatst naar een andere afdeling. In april 2018 werd ze ontslagen. Volgens de bank verwerkte ze te weinig transacties. McFadden bestrijdt dat. Volgens haar verminderden haar oversten het aantal transacties dat ze moest onderzoeken nadat ze haar bezwaren geformuleerd had. Zij en twee voormalige managers zeggen dat ze haar ontslag beschouwen als vergelding. “Ze probeerden me de mond te snoeren”, zegt ze. “Maar ik heb vrede met mezelf, omdat ik weet dat ik het juiste deed.”

© The New York Times