Ze keek haar ogen uit in het olympisch dorp. De 22-jarige studente farmaceutische wetenschappen aan de VU was nog nooit buiten Europa geweest en nu liep ze ineens tussen de atleten die ze alleen maar van de televisie kende. Trots vertelde ze dat Shani Davis haar gegroet had. Ze was extra vroeg naar Gangneung gegaan om te wennen aan de grootsheid van het belangrijkste wintersporttoernooi. Dat werkte. In de aanloop naar de 5 kilometer vond ze rust in de routine: naar de baan, trainen en weer naar het dorp. Volgende dag weer: naar de baan, trainen en weer naar het dorp.

Tegelijkertijd namen de verwachtingen toe bij het vedergewicht uit Beinsdorp, een vlek aan de Haarlemmermeerpolder. Het klinkende succes van haar landgenoten inspireerde haar. Misschien kon zij ook wel meedoen om de medailles. 'Vannacht heb ik nog gedroomd dat ik werd gehuldigd in het Holland House', bekende ze een beetje verlegen toen die droom werkelijkheid was geworden.

Geen profcontract

De ranke Visser leerde schaatsen bij schaatsclub Nut en Vermaak uit Leimuiden, waar Bob de Jong op een groot spandoek prijkt. Het is ook zijn club. Naast zijn beeltenis en een opsomming van zijn olympische medailles werd afgelopen maand in een hoekje van het doek ook de naam van Visser toegevoegd. Nog zonder het woord 'goud', maar dat klusje zullen de vrijwilligers in Leimuiden vast snel klaren.

Het was al vroeg duidelijk dat Visser talent had voor de langere afstanden, maar daar kan je als jonge schaatser bar weinig mee. In de jeugdcategorieën is de 3 kilometer de langste afstand en dat was voor haar nog aan de korte kant. Ze viel niet op. Jong Oranje was niet in haar geïnteresseerd, commerciële ploegen evenmin.

In Gangneung was zij de enige schaatser in de Nederlandse equipe zonder profcontract. Ze rijdt bij RTC Noord, de gewestelijke selectie van Groningen, waar ze sinds mei bij coach Remmelt Eldering traint. 'Ik ben een trainingsbeest en daar is de aanpak van Remmelt ook op gericht.'

Afbeulen

Ze mocht zich afbeulen met een groepje jongens die net wat harder rijden dan zij. Ze vindt dat heerlijk. De weg van de minste weerstand is niets voor haar. Als ze als laatste wagonnetje aan het jongenstreintje hangt, wil ze absoluut niet lossen. 'Dat heeft me echt geholpen.'

Het is een komisch gezicht als Visser en haar coach naast elkaar over de inrijbaan rijden. Eldering een beer van een vent, een rugbytype van 102 kilo, zij klein en slank, 50 kilo schoon aan de haak. Het ongelijke koppel, de reus en Klein Duimpje, schreven een olympisch sprookje. Hoe het verdergaat, is de vraag. Visser vertelt bijna verontschuldigend dat ze het liefst met Eldering wil blijven werken, maar de commerciële ploegen zullen in de rij staan voor het meisje met de rode appelwangen dat zo vederlicht en razendsnel schaatsen kan.

Het sprookje van Carlijn Achtereekte: een keer precies op tijd pieken
De eerste Nederlandse gouden medaille ging naar de volslagen onbekende Carlijn Achtereekte, die haar winnende 3.000 meter al vroeg reed. Niet Wüst, niet De Jong, niet Sáblíková... Hoe kreeg Achtereekte alles precies op het juiste moment goed? (+)

Ted-Jan Bloemen: geplaagd, gedold en weggestuurd in Nederland, maar nu voor Canada olympisch kampioen
In Nederland werd hij nooit voor vol aangezien, als Canadees won Ted-Jan Bloemen donderdag de olympische 10 kilometer.

Het goud op de 10 kilometer is Sven Kramer voorgoed ontglipt
Het was zijn laatste kans om een einde te maken aan zijn reeks olympische mislukkingen op de 10 kilometer, maar voor Sven Kramer bleek die afstand voor de vierde keer een kwelling. (+)

Marrit Leenstra eindelijk geen mevrouw vierde plaats meer: 'Zo blij, eindelijk die medaille'
Marrit Leenstra werd voor gek verklaard toen ze Nederland verruilde voor Italië. Twee jaar keihard werken later schaatste ze maandag een wrange bijnaam van zich af, door brons te veroveren op de 1.500 meter. (+)