Opkomen tegen onrecht is een menselijke roeping, maar ik huiver bij de studentenprotesten

Het is lang geleden dat ik me zo antirevolutionair heb gevoeld als afgelopen weken van demonstraties en bezettingen. Ik doel op de acties van studenten en anderen ten gunste van de Palestijnen. Deze ongeregeldheden hebben als doel om de Nederlandse samenleving – bestuurders van universiteiten, politieke partijen en andere organisaties en anderen – wakker te schudden en in verzet te laten komen tegen een onrecht elders in de wereld. 

Opkomen tegen onrecht is een menselijke roeping. Een roeping waarvoor een samenleving ruimte moet maken en respect voor moet opbrengen. Een samenleving die het recht niet hoog houdt, kwijnt. Nu is er veel onrecht in de wereld en wat dat betreft is er geen einde aan het demonstreren daartegen. Er is Oekraïne, er is Soedan, er is Gaza, en deze lijst van conflictgebieden is helaas bijna eindeloos. Het gaat het er dan om dat wat je het zwaarst vindt ook het zwaarst laat wegen: choose your battles.

Het huidige luide opkomen juist voor de zaak van de Palestijnen raakt een gevoelige snaar in Nederland. Hier was sympathie voor de in 1948 gestichte en internationaal erkende staat Israël. Maar sinds de jaren tachtig is er ook sympathie gegroeid voo..