Geen Belgische Tour-triomf op nationale feestdag: Stuyven doet met straffe solo gooi naar winst, Fraile verpest de pret op steile slotklim

Een rustige aanloop naar een korte maar erg pittige slotklim. Zo hadden de meeste renners deze veertiende etappe wellicht ingeprent. Wel, die kalme aanzet mocht meteen de prullenmand in. Quick.Step en BMC vonden in de strakke wind een bondgenoot en trokken vanaf kilometer één waaiers. Onder meer Bardet, Valverde en Landa lieten zich ringeloren, maar wisten na de korte paniekaanval toch weer aan te sluiten.

Intussen had zich een groepje van zeven renners afgezonderd. Thomas De Gendt – alweer hij – kreeg het gezelschap van bollentrui Julian Alaphilippe, Omar Fraile, Andrey Amador, Anthony Perez, Lilian Calmejane en Jerome Cousin. Liefst 25 renners met daarbij landgenoten Van Avermaet, Gilbert, Stuyven, Lampaert, Vermote en groene trui Peter Sagan vonden enkele kilometers later de aansluiting. Een kopgroep van 32 avonturiers, dus.

Team Sky liet snel begaan. Caruso was vooraan de beste geklasseerde ondernemer maar met een achterstand van bijna veertig minuten in het algemene klassement vormde hij geen bedreiging. Zo lag de situatie voor de ganse dag vast – de kopgroep fietste een maximale voorgift van negen minuten bij elkaar. De winnaar zat dus vooraan, een strijd op twee fronten in het verschiet.

De Côte du Grand Châtaignier van vierde categorie was slechts een niemendalletje, de Col de la Croix de Berthel was daarentegen andere koek. Zo spatte onder impuls van Gorka Izagirre op vijftig kilometer van de meet de kopgroep uit elkaar. Stuyven en Slagter volgden in zijn zog, met z’n drietjes namen ze vervolgens de Col du Pont Sans Eau voor hun rekening.

Mondjesmaat bouwde het trio een voorgift van anderhalve minuut uit, tot Izagirre verhaal ging halen bij Slagter. De Spanjaard vond dat de Nederlander zich te veel verstopte. Stuyven rook zijn kans en schudde een flinke versnelling uit de pedalen. Hij harkte een minuut bij elkaar, Izagirre en Slagter werden opgepeuzeld door een sterk uitgedunde achtervolgende groep. Eén tegen allen, dus.

In dalende lijn ging het vervolgens naar de erg steile slotklim de Côte de la Croix Neuve of beter gekend onder de naam Montée Jalabert. Drie kilometer klimmen met een gemiddelde stijging van tien procent, met pieken tot 18 procent. Een ijzersterke Stuyven mocht de onderneming met een voorsprong van één minuut en veertig seconden aanvatten, maar één man verpeste toch nog het feestje.

Omar Fraile liet met een snedige demarrage alleman achter, ging op en over onze landgenoot en daalde in de laatste kilometer naar de bloemen. Ook Alaphilippe greep de Leuvenaar nog bij de lurven en werd in een sprintje tweede, een beresterke Stuyven moest zich tevreden stellen met een derde stek. Heel bitter.  

Negentien minuten later begonnen ook de favorieten voor de eindzege aan de laatste hindernis van de dag. Gele trui Thomas, Froome en Dumoulin bleven ondanks enkele schuchtere pogingen echter netjes bij elkaar. Enkel Roglic - vierde in het klassement - wist een bonus van zeven seconden bij elkaar te sprokkelen. Quintana en Bardet moesten dan weer twintig tellen toegeven. Een maat voor niets, dus. 

Morgen biedt de vijftiende etappe de vluchters opnieuw kansen. De tocht van Millau naar Carcassonne is 181,5 kilometer lang. Onderweg moet er in volgorde één col van derde, één van tweede en één van eerste beklommen worden. Na de top van de Pic de Nore (12,3 km aan 6,3%) is het nog 41,5 kilometer dalen naar de aankomst. 

"Dit jaar werd ik voor het allereerst geselecteerd voor de Tour de France. Dat was al een overwinning op zich en ik was de eerste dagen echt onder de indruk over de grootsheid van deze koers", aldus Fraile na zijn zege. "Jakob Fuglsang is onze leider en normaal doe ik mijn werk voor de ploeg, maar vandaag kreeg ik carte blanche, want dit was een rit die me moest liggen."

Stuyven begon met 1:35 bonus aan de slotklim. Na een aanval van De Gendt, besloot ook Fraile niet te lang te wachten en plaatste hij zijn offensief. "Ik wist dat Jasper al veel energie had verspild. Het was niet makkelijk voor hem met die tegenwind en indien de kloof niet te groot was, had ik kansen. Hij was gelukkig niet te ver, ik zag hem stilvallen en op 600 meter van de top had ik hem te pakken. Geweldig. Dit is de grootste overwinning van mijn carrière. Een renner als ik kan niet echt van veel meer dromen en morgen rijd ik gewoon weer in dienst van Fuglsang."