Om te voorkomen dat Laurent zegt wat ie wil, betaalt de regering hem zwijggeld in de vorm van een dotatie

Te snel rijden, rijden zonder gordel, forse uitspraken in de pers, het boeken van onwettige beroepskosten, onaangekondigde ontmoetingen met de Congolese president, de premier van Sri Lanka en Angolese diplomaten… prins Laurent heeft zijn status van koninklijke rebel de voorbije jaren alle eer aangedaan. Met woorden én daden heeft Prins Polemiek menig premier de kast opgejaagd. Het matje waarop Laurent de voorbije jaren moest komen, mag ondertussen echt wel naar het containerpark.

Yves Lambrix

Zijn bezoek aan een verjaardagsfeestje op de Chinese ambassade midden juli was voor premier Michel het incident te veel, want dat gebeurde zonder toestemming van de regering. Onder het motto ‘wie niet horen wil, moet voelen’ komt de federale regering nu met een sanctie. Als de Kamer die goedkeurt – wat te verwachten valt – moet Laurent het volgend jaar met 266.900 euro stellen, of 15 procent minder dan voorzien. Zijn uitje naar de Chinese ambassade zal Laurent dus 47.100 euro kosten. Zelfs in koninklijke middens is dit meer dan een aardig zakcentje. We begrijpen dus dat prins Laurent not amused zal zijn. Hieruit afleiden dat de zelfverklaarde Calimero van ons koningshuis voor­taan in het gareel zal lopen, getuigt van flink wat naïviteit.

Net zoals in heel wat parlementaire monarchieën wordt ook hier de koninklijke dotatie best beperkt tot de koning(in), de kroonprins(es) en het gepensioneerde vorstenpaar. Dit impliceert dat alle andere leden van de koninklijke familie voor hun inkomen zouden gaan werken. Maar biedt dat een oplossing voor het probleem Laurent? We betwijfelen het. Als de regering zou beslissen dat Laurent moet gaan werken voor de kost, wordt hij een vrij man die, net zoals alle andere Belgen, mag doen en laten wat hij wil en, niet onbelangrijk, mag zeggen wat hij wil. De prins kennende, zal hij dat ook doen. Met alle gevolgen van dien: de dag dat Laurent als werkende vrije man bijvoorbeeld zal zeggen dat de regering het slecht doet of dat zijn broer wereldvreemd is, zal het kot te klein zijn. Want hoe je het draait of keert, Laurent blijft de broer van onze koning. Zijn woorden zullen dus altijd relevant blijven.

Om dat te voorkomen biedt men Laurent zwijggeld aan, in de vorm van een dotatie. De stilzwijgende afspraak is dat hij in ruil zo weinig mogelijk doet en zegt. Door die dotatie te aanvaarden, stemt prins Laurent daarin toe, met erg wisselend succes. Als dierenvriend weet prins Laurent dat je met geld een heel mooie hond kan kopen, maar niet het kwispelen van zijn staart. Wat deze en de volgende regeringen ook doen, ze zullen Laurent moeten uitzweten. Er zijn ergere dingen in het leven.

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer