Zuhal Demir reageerde afgelopen week ook op de kandidatuur van de chassidische jood Aron Berger bij CD&V Antwerpen. In een reactie bij de VRT sprak ze van ‘een nederlaag voor vrouwenrechten’. ‘Wat in Antwerpen gebeurt, is een keuze van CD&V Antwerpen. Ikzelf zou niet blij zijn om in een partij te zitten waar die ongelijkheid tussen man en vrouw in de etalage wordt gezet.’ Daarmee verwees Demir naar het feit dat Berger om geloofsredenen weigert vrouwen de hand te schudden.

De kandidatuur van Berger draaide uit op een identiteitscrisis bij CD&V. Het werd een fiasco voor de partij in het algemeen en de Antwerpse tak, met op kop lijsttrekker Kris Peeters, in het bijzonder. In een weekendinterview in De Standaard blikt CD&V-voorzitter Wouter Beke terug op het voorval.

‘Politieke spelletjes’

Hij haalt daarbij ook Demir aan. Beke: ‘De Antwerpse burgemeester maakt van joodse scholen geen probleem. Maar als Genkse ouders een islamschool willen oprichten, dan schreeuwt zijn partijgenote Zuhal Demir moord en brand. Voor alle duidelijkheid: ik vind zo’n islamschool ook niet noodzakelijk bevorderlijk voor de integratie. Maar hier worden politieke spelletjes gespeeld. In tegenstelling tot haar voorzitter fulmineerde ze ook tegen een kandidaat van de joodse gemeenschap.’

Op Facebook antwoordt de staatssecretaris. ‘Collega Kris Peeters en CD&V-voorzitter Wouter Beke vonden het nodig om de aandacht te verleggen door een aanval te lanceren in de weekendkranten. Beide heren zijn duidelijk boos dat ik reageerde op de kandidatuur van Aaron Berger bij CD&V Antwerpen.’

‘Elementaire vrouwenrechten’

‘Als staatssecretaris voor Gelijke Kansen, had ik de plicht om te reageren (...). Niet omwille van de man persoonlijk. En al zeker niet omwille van politieke spelletjes. Maar wel omdat zijn kandidatuur een houding ten opzichte van vrouwen normaliseert die onaanvaardbaar is in Vlaanderen. In één zaak heeft Kris Peeters gelijk: dit gaat om zoveel meer dan het weigeren van een handdruk. Het gaat om elementaire vrouwenrechten.’

‘Het staat mensen vrij om te kiezen voor een bepaalde levensstijl. Maar het is de plicht van een overheid om vrouwen te ondersteunen in de gelijke kansen die ze hebben in onze samenleving. Onderwijs is het sterkste wapen dat we daarbij hebben. Daar kunnen meisjes proeven van de gelijkheid tussen man en vrouw die we moeten verdedigen.’

‘Daarom, meneer Beke, ben ik tegen islamscholen die hun orders uit Turkije halen en tegen joodse scholen die gelijkheid niet centraal stellen.’