“Ramp voor immomarkt”: Chrysler Building verkocht voor ‘peulschil’

De ‘sky’ is dus duidelijk niet langer de ‘limit’, zelfs niet voor wereldberoemde wolkenkrabbers in een van de duurste steden ter wereld, de Big Apple. De huidige kopers zijn RFR Realty van Aby Rosen en Signa Holding, een Oostenrijkse immogigant. Zij betaalden beduidend minder dan verwacht. Dat heeft te maken met de bijzondere verkoop-lease-formule. De grond waarop de Chrysler Building staat, is immers eigendom van Cooper Union. De jaarlijkse verhuurprijs is onlangs gigantisch gestegen van 6,87 miljoen euro vorig jaar naar maar liefst 28,8 miljoen euro dit jaar. Tegen 2028 wordt dat nog opgetrokken naar 36,3 miljoen euro. De prijzen voor het leasen van kantoorruimte volgen niet in dezelfde verhouding.

De extreem lage verkoopprijs staat daar niet los van, maar is “een ramp voor de immobiliënverkoop, zelfs als je rekening houdt met dat huurgedoe van de grond”, zegt een makelaarsadvocaat die niets met het bod op de Chrysler Building te maken heeft aan de New York Post. “Het gebouw heeft zo zijn problemen, maar is verre van rampzalig. Het is niet zoals dertig jaar geleden, toen het binnenin een echte knoeiboel was”.

De wolkenkrabber is 319 meter hoog, telt 77 verdiepingen en heeft een oppervlakte van zo’n 111.480 m², waarvan bijna 20 procent leegstaat. De nieuwe eigenaars zullen dus ook stevig moeten investeren - naar schatting een goeie 175 miljoen euro - om de leegstaande kantoren op te krikken naar de moderne normen van de 21ste eeuw en weer aantrekkelijk te maken voor potentiële huurders.

RFR heeft alvast ervaring in het renoveren van opvallende kantoorgebouwen in New York City, zoals de Seagram Building en het Lever House in Park Avenue. Voor dat laatste moest het ook al de grond huren. Aby Rosen bleek het moeilijk te hebben om die te betalen. De schulden van het Lever House werden onlangs doorverkocht. Wat de rol van RFR voortaan zal zijn, is niet duidelijk. Op dit moment baat de projectmakelaar het gebouw wel nog altijd zelf uit. Sommigen vragen zich af of waarom Rosen opnieuw een soortgelijk risico wil nemen. Anderen wijzen erop dat mogelijk vooral de Oostenrijkers risico lopen, afhankelijk van de niet bekendgemaakte details van de deal.