Al vroeg in de wedstrijd was het overduidelijk dat op de Nederlandse belofte Tibor Del Grosso geen maat stond. De topfavoriet reed meteen weg van de rest en kwam nooit meer in de problemen. De rest van het podium was Belgisch. Na een spannend duel werd Kay De Bruyckere tweede en Jente Michels derde. Met ook nog Seppe van den Boer als vijfde konden de Belgen terugblikken op een succesvol WK bij de beloften.

Del Grosso werd voor de tweede keer op rij wereldkampioen. Hij had zoveel overschot dat hij nog tijd had voor een trucje onderweg en een kusje richting het publiek. De Nederlander verzorgde het spektakel. Zijn viering maakte het duidelijk: hij is de nummer 1 bij de beloften.

“Alarmfase rood”

Helaas werd de cross geteisterd door problemen in de materiaalpost. Tijdens de cross van de beloften bleek er te weinig druk te komen uit de hogedrukreinigers waardoor de gewisselde fietsen niet tijdig klaar geraakten. Geraakt dit opgelost tegen de wedstrijden van de profs? “Dit is alarmfase rood”, klonk het rond het parcours.

De organisatie vond er daarom niets beter op dan een tuinslang over het parcours te leggen. Iets wat niet mag, maar uitzonderlijke situaties vragen om uitzonderlijke maatregelen. Al was het daar nog niet mee opgelost. Afwachten of het euvel verholpen wordt tegen dat de eliteploegen rijden, de vrouwen zaterdagnamiddag en de mannen zondag.

Spannender

Bij de juniores was het een pak spannender dan bij de beloften. Na de eerste ronde leek het erop dat de Fransen hun eerste WK-medaille zouden pakken: de Franse Lise Revol had toen al een voorsprong van 24 seconden. Maar een ronde later was de voorsprong van Revol alweer gehalveerd. De Tsjechische Barbora Bukovska had de turbo aangezet en reed los naar de Franse wielrenster.

Bukovska begon aan de voorlaatste ronde met een voorsprong van 10 seconden. Foutloos blijven was voor haar dus de boodschap. Revol was wel al zeker van minstens zilver. De Canadese topfavoriete Rafaelle Carrier volgde op één minuut.

Bukovska was zeer zeker van haar zaak. Te zeker: Na de vierde van vijf rondes begon de Tsjechische al te juichen. Te vroeg natuurlijk, maar ook Revol dacht dat de cross was afgelopen. Een zeer bijzonder moment. De achterstand van Revol was niet groot. De spanning was te snijden.

In de slotfase kwam het tot een duel tussen Revol en Bukovska. De technisch betere Revol ging erop en erover, maar in de vorige rondes was de Tsjechische altijd beter in de laatste rechte lijn. Niet in deze laatste ronde: we kregen een Franse wereldkampioene en een Tsjechische zilveren medaille. Het brons was voor de Canadese Carrier.

Lees ook

 Sanne Cant neemt op WK afscheid van het internationale veldrijden: “Dat ik zo weinig profiteerde van mijn zeges, was mijn grootste fout”