Drie uur moest het treinstation Gare du Nord in Parijs op 8 mei worden ontruimd omdat een ticketverkoper dacht dat hij Antwerpenaar Bilal Al Marchohi in Valenciennes op een trein naar de hoofdstad had zien stappen. Enkele dagen eerder was een intern opsporingsbericht van de Franse politie uitgelekt waaruit bleek dat de Europese veiligheidsdiensten vreesden dat Al Marchohi samen met twee kompanen vanuit Syrië was afgezakt om vlak voor de presidentsverkiezingen een aanslag te plegen. Het was vals alarm.

Aanslagen in Parijs

Nu blijkt dat Al Marchohi wellicht nooit is teruggekeerd nadat hij in november 2013 naar Syrië was getrokken. Hij sloot zich aan bij Jabhat Al Nusra, de plaatselijke tak van Al Qaeda, zoals veel Belgische strijders. Abu Fadil, zoals hij zichzelf noemde, was gekomen om oorlog te voeren. Dat blijkt uit de ‘personeelsfiche’ van IS. In Syrië had hij contact met verscheidene andere Belgische en Nederlandse Syriëstrijders. Bij zijn overstap naar IS gaf hij Abu Hamza op als referentie. Dat is wellicht Yousef Bazarouj uit Molenbeek. Die gaf op zijn beurt Abu Omar op, wat meer dan waarschijnlijk refereert aan de Belg Abdelhamid Abaaoud, het brein achter de aanslagen van Parijs.

Twee vrouwen

In Raqqa werkte Al Marchohi bij de IS-politie. Hij verstuurde verschillende boodschappen via sociale media, waarin hij België en Nederland bedreigde. Hij zou in september 2015 de Antwerpse bekeerlinge Tatiana Wielandt en haar schoonzus Bouchra Abouallal terug naar Syrië hebben gelokt. De twee vrouwen waren begin 2014 na een verblijf van zo’n halfjaar vanuit Syrië naar Antwerpen teruggekeerd omdat ze zwanger waren en hun echtgenoten gestorven waren. Al Marchohi kon hen ervan overtuigen om na de bevalling terug te keren naar het kalifaat.

Al Marchohi leefde in Raqqa samen met een Syrische en een Nederlandse vrouw. Die Nederlandse, Ilham Borjani (23) uit Gouda, zit in het vluchtelingenkamp Ain Issa, waar de vrouwen en kinderen van IS-strijders uit Raqqa worden opgevangen. Ze heeft een zoon, is zwanger van een tweede kind en heeft er geen spijt van dat ze naar Syrië is vertrokken, maar wil nu terug naar Nederland, want “iedereen verdient een tweede kans”.