"Het gevoel bij het zoveelste trainersdiscours over teamprocessen? Man, jij doet maar wat"
Hans Vandeweghe is sportjournalist bij De Morgen.
Volleybalcoach Dominique Baeyens heeft een boek uit over coachen. Het heet Coachen met gezond verstand en verscheen op Valentijnsdag, hopelijk is dat toeval. Gisteren signeerde hij tussen de bekerfinales van de mannen en vrouwen.
Ik ben geen coach, maar ik koel al mijn hele leven mijn pap met coaches. Eerst als speler en met een aantal coaches (die toen nog trainers heetten) heb ik veel discussies gehad. Ze werden daarna kaal, of grijs, en ik ben nog steeds geen van beide. Later als journalist. Het gevoel bij het zoveelste trainersdiscours over complexe teamprocessen? Man, jij doet maar wat en je weet in de verste verte niet of het goed uitpakt, hou op met dat gebazel. Bazelen heeft Baeyens, begiftigd met de Pajotse nuchterheid, nooit gedaan dus hij hoeft zich niet aangesproken te voelen. Toch kon ik bij het lezen van de wervende tekst voor zijn boek een glimlach niet onderdrukken.
Er Is Geen Verband Tussen Topsport en de Bedrijfswereld, en zet daar maar drie uitroeptekens achterna
"… Een coach moet altijd zoeken naar innovatie, hoe klein ook, alleen al om je spelers alert te houden. Een coach moet nieuwsgierig blijven. Steeds op zoek gaan naar een nieuwe aanpak, nieuwe methodes om zijn spelers, zijn team beter te maken…"
Dat geldt voor iedereen die vooruit wil. Neem nu een friturist: als plots frieten met satékruiden in zijn, moet hij mee.
"… Dominique Baeyens werkte gedurende zijn hele carrière met topteams. Zijn jarenlange ervaring leidde tot een specifieke visie op leiderschap, samenwerking en teamprocessen…"
Oké, maar Dominique Baeyens is/was een topcoach in de sjablonensport volleybal. Dat is een opeenvolging van standaardsituaties, waarbij nog meer analyse en tactiek dan psychologie komt kijken.
Maar dan: "… Zijn expertise uit de sportwereld is rechtstreeks toepasbaar op de interne werking en de teamprocessen in organisaties en bedrijven…"
Daar gaan mijn tenen van krullen. Er Is Geen Verband Tussen Topsport en de Bedrijfswereld, en zet daar maar drie uitroeptekens achterna. Het verband wordt kunstmatig opgeklopt om een bredere verkoopbasis te creëren en de bedrijfswereld gaat daar graag in mee want die schurkt graag aan tegen de topsport.
Samson en Gert versus Macbeth
Gisteren was Baeyens op de radio en werd hem gevraagd welke raad hij Anderlecht-coach Hein Vanhaezebrouck zou meegeven. Ik zag hem spotlachen, hij aarzelde even, sprak slim van niet alles te weten wat er speelt, maar zei toen toch dat hijzelf nooit spelers in het openbaar zou afvallen. Kortom, hij hield zich op de vlakte en terecht, want je kunt volleybal, een bijna wiskundig spel, niet vergelijken met voetbal, de toevalssport bij uitstek.
Daarbij is volleybal een hogere beschaving vergeleken bij de jungle voetbal. In het volleybal gaan spelers en coaches onheus met elkaar om als ze elkaar één keer kwaad aankijken. Het volleybal is Samson en Gert; het voetbal is Macbeth, in elke donkere hoek staat er één met een mes.
Tien ontslagen en één vrijwillige wissel (Clement), dat moet een Europees record zijn, al is het niet duidelijk hoe dat in Griekenland dit jaar precies zit
Neem nu onze eerste klasse, inmiddels de bananenrepubliek van het Europees voetbal. Tien ontslagen en één vrijwillige wissel (Philippe Clement), dat moet een Europees record zijn, al is het niet duidelijk hoe dat in Griekenland dit jaar precies zit. Na het ontslag van Mircea Rednic bij Moeskroen doen vijf van de zestien teams in de eerste klasse van het Belgisch voetbal het nog met hun eerste trainer: Charleroi, Antwerp, Club Brugge, Standard en Zulte Waregem.
Moedig Essevee
Charleroi en Antwerp mogen nog alles verliezen, hun trainer blijft allicht zitten na een knap seizoensbegin. Club Brugge had eerst niet te veel vertrouwen in Ivan Leko, maar die deed het prima. Uitleggen waarom het na een desastreuze start ineens wel begon te lopen, dat is hem tot nog toe niet gelukt, zoals hij ook niet weet waarom het nu al een aantal weken net iets minder gaat. Nog een paar verlieswedstrijden en in dat huisje aan de Olympialaan zal een lijstje met kandidaat-vervangers worden bovengehaald.
Als één trainer verdiende ontslagen te worden, maar dan op basis van onbehoorlijk gedrag, dan wel Ricardo Sá Pinto van Standard. Ze lieten hem zitten. Zulte Waregem is het moedigst geweest door Francky Dury aan boord te houden. Van hem wil ik nog wel eens een boek lezen of een lezing bijwonen. Al die andere trainers blijven beter weg van de computer: met gekruiste vingers tikken is lastig.