Officieel is het doel om de volleybalsport een nog grotere uitstraling te bieden door twee gelijkaardige competities voor mannen en vrouwen te organiseren in een samenwerking tussen het FIVB, organisatiebureau IMG en 21 nationale federaties. Zo moet het publiek beter betrokken worden.

In een ‘round robin’-systeem, een competitievorm waarin elke deelnemer tegen een andere deelnemer strijdt, spelen 12 basislanden (voor verschillende jaren verzekerd van deelname) en 4 challengerteams (voor één jaar verzekerd van deelname, de laatste twee degraderen) in totaal 130 wedstrijden. Elk land speelt minstens 15 wedstrijden, normaal gezien tijdens vijf opeenvolgende lange weekends. De basislanden spelen gastheer/gastvrouw voor minstens één groep.

Op welke manier de keuze voor de deelnemende landenploegen gebeurde, werd vrijdag niet onthuld, maar het is duidelijk dat niet enkel sportieve redenen de doorslag gaven. De Red Dragons zijn (zoals verwacht) niet van de partij, de Yellow Tigers nemen deel als challenger.

De Dragons (dit jaar nochtans slechts één set verwijderd van een plaats bij de top-6 in de World League, waarin Italië als laatste eindigde) zijn duidelijk ongelukkig over hun niet-aanduiding. Slovenië (dat normaal gezien een plaats had in de vroegere World League) diende al een klacht bij het Hof van Arbitrage voor de Sport (TAS).

Over de juiste data, over het feit of deze wedstrijden meetellen voor de wereldranglijsten en over nog een aantal andere belangrijke agendapunten moet nog onderhandeld worden.

Deelnemers mannen:

Basislanden: Brazilië, Italië, Verenigde Staten, China, Servië, Frankrijk, Argentinië, Iran, Polen, Duitsland, Japan en Rusland

Challengers: Australië, Zuid-Korea, Canada en Bulgarije

Deelnemers vrouwen:

Basislanden: Brazilië, Italië, Verenigde Staten, China, Servië, Nederland, Thailand, Turkije, Zuid-Korea, Duitsland, Japan en Rusland

Challengers: Argentinië, Dominicaanse Republiek, Polen en België