De match was nog niet begonnen of het eerste brandje diende geblust. Twee uur voor aanvang stond aan de hoofdingang van het Etihad plots een standje met merchandise in lichterlaaie – gelukkig vielen er geen gewonden.
Op het veld zagen we géén hete standjes, want ook al stond er gigantisch veel op het spel en stonden de zenuwen strak gespannen, het duurde zeventien minuten vooraleer Jashari de eerste overtreding van de wedstrijd maakte. Ook qua kansen was het best een mager beestje, al had Tzolis al na twee minuten nagelaten om de 0-1 op het bord te zetten. De Griek kon alleen op doel af doordat Akanji en Nunes allebei het kopduel met Jutgla verloren, maar liet zich toch nog bijhalen. Hij bediende Talbi nog wel, maar die werd afgeblokt. Zonde, want er lag echt een zee van ruimte.
Prima counter
Soit: niks aan de hand, integendeel. Niet veel later sijpelde tot in het blauw-zwarte bezoekersvak door dat PSG op voorsprong was gekomen, en het duurde niet lang of die werd verdubbeld. Zo had Club zelfs geen stunt meer nodig om zich te plaatsen. Manchester City daarentegen móést winnen om door te gaan. Maar het had heel veel moeite om het compacte Brugse blok uit verband te spelen. Het centrum zat potdicht en Pep Guardiola had Foden en Silva op de zijkant gezet – allesbehalve flukse flankaanvallers en ze brachten Seys en De Cuyper dan ook nauwelijks in de problemen. Mignolet had zich opgemaakt voor een belegering, maar moest alleen een voorzet van Nunes wegboksen. De Bruyne werd weleens in stelling gebracht door Haaland – meestal is het omgekeerd – maar het vizier van captain Kev stond nog niet scherp.
Kortom: Nicky Hayen zag, in zijn vijftigste match als Club-coach, dat het goed was. Dat City zeventig procent balbezit had en drie keer zo veel passes gaf: ach, het zal wel. Voor gevaar moesten we toch aan de overkant zijn, waar Tzolis de bal bijna in de verste hoek krulde – Akanji zat er nog net tussen – en ook Jashari Ederson eens aan het werk zette. Op slag van rust nog één keer Club, dat kon counteren nadat Gündogan zich had vastgelopen. Via Vanaken ging de bal naar links, waar Jutgla kinderlijk eenvoudig wegsnelde van Nunes. Tzolis en Onyedika waren mee naar voren gespurt en het was die laatste die aangespeeld werd en het leer in één tijd tegen de touwen trapte.
0-1, Raphael Onyedika. Wie had dát gedacht? Ook Guardiola kon het niet geloven. Terwijl Hayen met zijn stafleden stond te knuffelen, zakte hij – zwaar vloekend – achterover in zijn stoel. De uitschakeling en regelrechte blamage kwamen nu wel erg dichtbij.
Twee Kroaten
In 45 minuten kan wel nog veel gebeuren en ei zo na stond het na rust alweer gelijk. De perfecte voorzet was van De Bruyne en Stones klopte de gemaskerde Mechele in de lucht, maar knikte naast. City, met Savinho nu in de ploeg, bleef drukken en werd daarvoor beloond. Maar dat de opgerukte Kovacic kon oprukken, uithalen en scoren, mochten Jutgla en Onyedika – de hoofdrolspelers van de 0-1 – zich aanwrijven. Ze hadden de kans om de Kroaat tegen te houden of neer te halen, maar lieten dat na. Mignolet kon je weinig verwijten: het schot was goed geplaatst.
Wat volgde was een kansenfestival, langs beide kanten. Op tien minuten tijd had de bijzonder bedrijvige Tzolis Club drie keer opnieuw op voorsprong kunnen brengen en besloot ook Vanaken nog eens op Ederson. Zonde, die momenten moet je grijpen. Maar evengoed had De Bruyne twee goals kunnen maken en het was uiteindelijk ook City dat opnieuw scoorde. Talbi liet die andere Kroaat – Gvardiol – in zijn rug lopen en diens lage en harde voorzet werd door Ordoñez ongelukkig in eigen doel verwerkt. Op dat moment leek het voor de kwalificatie van Club niet echt uit te maken – door alle andere tussenstanden zag het er uitstekend uit. Maar spijtig was het wel.
Hayen merkte dat sommige spelers erdoor zaten en gooide er voorin verse krachten op, met Vetlesen, Skoras en Vermant. Haaland liet vervolgens na om het balverlies van Jashari af te straffen en zo bleef het spannend, voor City dan. Maar een kwartier voor tijd zorgde Savinho voor de verlossing. Na een knappe crosspass van Nunes troefde de Braziliaan Skoras af en mikte hij de bal onder en dus voorbij Mignolet in doel. 3-1 en ineens beseften ze bij Club dat er toch nog iets kon mislopen. Werd het alsnog een afstraffing, dan kon Dinamo Zagreb alsnog over hen wippen in de stand.
Zover kwam het echter niet. Club haalde zijn slag thuis. Nee, City voor de ogen van heel Europa uitschakelen, lukte niet. Maar het belangrijkste is dat het zich voor de volgende ronde kon plaatsen. Chapeau.