Direct naar artikelinhoud
NieuwsDeventer moordzaak

Nieuw ontlastend bewijs in Deventer moordzaak

In de Deventer moordzaak is opnieuw bewijs gevonden van vervalsingen door de Technische Recherche. Ontlastende vingerafdrukken zijn gewist, er is een nieuwe slachtofferfoto met ontlastende bloedvlek, en uit een proces-verbaal zijn cruciale, ontlastende passages verwijderd.

Ernest Louwes verzet zich in 2004 tegen de twaalf jaar celstraf die hij krijgt opgelegd in het gerechtshof in Den Bosch.Beeld ANP / Robin Utrecht

Dat blijkt uit een onlangs opgedoken cd-rom met ruim 150 foto’s en verslagen van het rechercheonderzoek. Al eerder oordeelde een rechter dat rechercheurs een ‘vals’ proces-verbaal hadden geschreven, en werden hondengeleiders van de politie veroordeeld wegens vervalsing van de honden-geurproef.

Advocaat Geert-Jan Knoops heeft de nieuwe bevindingen afgelopen week onder de aandacht gebracht bij de commissie van advocaat-generaal Aben, die het herzieningsonderzoek naar deze strafzaak leidt. ‘Deze gegevens bevestigen dat de veroordeling van Ernest Louwes onterecht is’, zegt Knoops.

De Deventer moordzaak is een van de langst lopende en meest omstreden rechtszaken in de Nederlandse geschiedenis. In 2000 werd fiscalist Ernest Louwes vrijgesproken van de moord op zijn cliënt Jacqueline Wittenberg. In hoger beroep werd hij tot 12 jaar veroordeeld. Drie jaar later moest het proces worden herzien omdat het verdachte mes onmogelijk het moordwapen kon zijn: gevonden dna was niet van het slachtoffer en de hondengeurproef die Louwes aanwees als dader, bleek vervalst.

In 2004 werd Louwes opnieuw veroordeeld, maar nu op dna-sporen op de bloes van het slachtoffer. In 2013 diende advocaat Geert-Jan Knoops een nieuw herzieningsverzoek in, onder meer met ontlastende feiten over dat dna-onderzoek en een aangestraalde telefoonmast. Dat herzieningsonderzoek loopt nog steeds. Louwes kwam in 2009 vrij nadat hij de opgelegde straf had uitgezeten.

Moordwapen

Op de cd-rom van de Technische Recherche, waarvan de Volkskrant de bestanden heeft ingezien, staat een concept-proces-verbaal over het rechercheonderzoek uit 1999. Dat concept verschilt wezenlijk van het proces-verbaal dat aan het procesdossier werd toegevoegd. Uit dit definitieve verbaal is onder meer de zin verwijderd dat het lemmet van het steekwapen ‘ongeveer 2 centimeter’ meet (het veronderstelde moordwapen was breder), en dat het moordwapen ‘een afgebroken of omgebogen punt had’ (dit was bij het veronderstelde mes niet het geval).

Vingerafdrukken op het mes in de Deventer moordzaak, die niet aan Ernest Louwes toebehoren.Beeld Technische Recherche
In haar requisitoir schreef officier Duijts dat op het mes geen vingerafdrukken waren aangetroffen.

Uit recherchefoto’s op die cd-rom blijkt heel duidelijk dat er meerdere vingerafdrukken zitten op het mes dat als moordwapen was aangemerkt. Daarvan zijn close-upfoto’s genomen. In hun onderzoeksrapport schrijven twee rechercheurs die de foto’s hebben gemaakt echter dat er geen vingerafdrukken op zitten. Tijdens het hoger beroep later bleek dat gevonden dna op het mes niet overeenkomt met dat van Louwes of het slachtoffer. Als dit meteen bekend was geworden, was Louwes hierop nooit veroordeeld.

Verder blijkt uit de foto’s dat de rechercheurs de bloes van het slachtoffer in het mortuarium hebben geopend, dat op de stof met een meetlint is gemeten en er heel duidelijk een bloedvlek zit op een plek waar die op de plaats delict nog niet zat. Dat is cruciaal, want advocaat Knoops probeert al sinds het begin van deze zaak aan te tonen dat de bloes niet is behandeld conform de toen al geldende Forensisch-Technische Norm (FT-norm), die voorschrijft hoe bebloede bewijsstukken direct op de plaats delict moeten worden veiliggesteld om nog bruikbaar te zijn voor dna-onderzoek, juist om te voorkomen dat sporen worden verspreid doordat stofdelen tegen elkaar wrijven (contaminatie). Daarvoor lijkt nu bewijs te zijn.

Op de onderste foto van het NFI zitten bloedvlekken die er op de plaats delict (bovenste foto) nog niet zaten.Beeld Technische Recherche / NFI

Vals proces-verbaal 

Diezelfde twee rechercheurs hebben eerder een vals proces-verbaal opgemaakt over de veiligstelling van die bloes. Zo schreef een van hen hoe zij beiden die bloes verpakten, nummerden en verzonden. Later bleek uit hun getuigenverhoren dat een van hen toen al niet meer bij het onderzoek was betrokken, en dat de ander het beschrevene niet zelf had gedaan, maar ‘van collega’s had gehoord’. Het hof noemde het proces-verbaal ‘vals’ en ‘evident niet-professioneel’.

Maurice de Hond, die de cd-rom kreeg toegespeeld, zette alle inconsequenties in een analytisch rapport op een rij. ‘Ik wil het woord opzet niet in de mond nemen’, zegt Knoops desgevraagd, ‘maar deze recherchestukken tonen wel aan dat onregelmatigheden in dit politieonderzoek niet incidenteel, maar structureel van aard zijn. Dat werpt toch een heel ander licht op deze zaak.’

Lees meer

Dit ging er allemaal mis in de Deventer Moordzaak

De Deventer Moordzaak is al 18 jaar een aaneenschakeling van nieuwe feiten en verrassende wendingen. Het onderzoeksinstituut TNO concludeerde in 2017 dat het alibi van de veroordeelde, Ernest Louwes, wel degelijk kon kloppen. De belastingadviseur beweert al jaren dat hij kort voor het tijdstip van de moord reed op de A28 bij Harderwijk. Hij telefoneerde vanuit de auto kort met zijn cliënte, de 60-jarige weduwe Wittenberg.