Tijd voor meer weiger- ambtenaren
Het geweten hoort altijd boven de wet te staan. Niet lichtzinnig of onbezonnen en met volle aanvaarding van de consequenties die zoiets heeft in de rechtsstaat, maar niemand kan zich verschuilen achter de regels als hij of zij wordt aangesproken op moraal.
Het is een verwijt dat veel aan de islam gemaakt wordt. Dat moslims de rechtsstaat ten diepste niet zouden respecteren. Het lijkt een manier om het diepe wantrouwen wat door velen gekoesterd wordt ten opzichte van hun geloof, een redelijk karakter te geven. Het punt is dat voor hen Gods (of Allah’s) wetten boven die van Nederland gaan. En, zegt men dan, uiteindelijk is alleen degene welkom in dit land die zich onderwerpt aan de grondwet.
Het eerste klinkt mij heel gereformeerd in de oren: God meer gehoorzaam zijn dan mensen. Het tweede klinkt mij nogal blasfemisch in de oren: je onderwerpen aan de grondwet. Geef de keizer zijn belastingcenten, prima, maar buig enkel en alleen voor God. Zoals de vrienden van Daniël met alle respect niet knielen voor het gouden beeld van de Babylonische keizer, knielt geen gelovige voor een grondwet.
Niemand is ontslagen van zijn geweten. Ook niet in overheidsdienst, agenten niet, rechters niet en politici niet. Het houdt me bezig nu we deze week met een paar mensen wanhopig aan de bel trekken om kinderen die al meer dan vijf jaar in Nederland geworteld zijn, te beschermen tegen de snoeiharde Nederlandse regelgeving.
Dat het kinderpardon definitief niet verruimd wordt, betekent dat er in de komende tijd vierhonderd kinderen midden in de nacht door een politiemacht van hun bed zullen worden gelicht. Maar elk van deze agenten zou ten minste moeten overwegen om deze dienst te weigeren of die nu moslim, christen, of humanist is. Elk van hen heeft een geweten en kan nagaan dat hier kinderen op brute wijze geslachtofferd worden als gevolg van een falend asielbeleid en vanwege een rechtse wind in de samenleving. Als je de opdracht krijgt in het holst van de nacht met twintig agenten naar Katwijk of Emmen te rijden om daar eigenmachtig een huisje op een gezinslocatie binnen te stappen en de doodsbange vader en moeder onverwachts en desnoods ruggelings en in onderbroek in de arrestantenwagen te krijgen; en om de kinderen bij gebrek aan medewerking desnoods de handen achter de rug te tapen.
Probleem is dat het je je baan kan kosten. Maar het geweten dan? Er is een hogere wet dan de staatswet, altijd. Wat voor geloof je ook aanhangt.
