"DJ Luk is geniaal": wat is het geheim van een goede dj-naam?

Als ik mijn MacBook de voorbije jaren had gebruikt om tunes in plaats van teksten te produceren, dan was ik nu een succesvolle dj met de naam Gerbil Bite. Dat zeg ik niet. Dat zegt één van de duizend online quizzes die je helpen om een geschikte nom de plume te creëren voor je draaitafelkunsten. Melodyful, bijvoorbeeld, geeft razend spannende opties als DJ Crazy Lady, DJ Unforgettable en DJ Beat Inspector. Ver weg van blijven, denken wij. Zelfs als je hooguit de parochiezaal ambieert, ja.

Het vinden van een naam waarmee je als turntablist door het creatieve leven gaat, is geen sinecure – al lijkt het alsof iedereen een ander idee heeft over wat een goede artiestennaam eigenlijk ís. De basisregels zijn allicht hetzelfde als een bedrijfsnaam: zegt de naam iets over jezelf? (Nee, Laidback Luke, je muziek is NIET laidback!) Is hij uitspreekbaar? Gaan mensen hem juist schrijven? Zijn de domeinnaam, Facebook-pagina en Twitter-handle nog beschikbaar? Wat krijg je als je die naam intikt in Google? En vooral: komt er ‘Lil’ in voor?

Volgens data van Spotify bevat het streamingplatform ondertussen meer dan achtduizend artiesten met ‘Lil’ aan het begin van hun naam. In 2018 waren 33 van de duizend meest gestreamde tracks van een Lil-artiest. En zelfs een electronic dance music festival waar Lils doorgaans niet stevig vertegenwoordigd zijn, wist dit jaar maar liefst drie Lil’s te verzamelen: Lil Debbie, Lil Kleine en Lil Pump. Allen uiteraard schatplichtig aan de eerste Lil die de hitlijsten beroerde: Lil Green, de legendarische Amerikaanse blueszangeres uit de jaren 40.

De affiche van Tomorrowland lezen, voelt altijd een beetje alsof je een random chatbox op het ter ziele gegane mIRC bent binnengevallen: namen als Wasted Penguinz en DJ Jean staan broederlijk zij aan zij met Brohug, Mr Pig en Rødhåd.  En wie of wat de fuck is Talla 2XLC eigenlijk? En is er überhaupt iemand die Que 9 ként?

Makkelijk gaat ook

“Ik blijf overdag meestal bij de podia waar ze mijn soort muziek spelen”, zegt Frederik aan de Pussy Lounge. Of is het de Theatre Formidable? Zelfs de podiumnamen zijn hier complicated. “Ik let niet echt op de dj's. Pas op: voor de grote namen verplaats ik me wel. Wie zeg je dat dit is? Gerbil Bite? Nooit van gehoord, maar het beukt wel lekker, hé!” Hij is hier vooral voor Mark with a K en The Viper, en durft zelf ook wel eens een plaatje opleggen - onder de bijzonder geïnspireerde naam DJ Freek. “Sommige mensen lezen het als 'freak' en dat vind ik wel fijn. Maar eerlijk, ze hadden mij geboekt voor een fuifje dat plots posters nodig had, en toen heb ik die naam gekozen. Sindsdien gebruik ik dat dus.”

Waarom het moeilijk maken als het ook makkelijk kan, vindt Frederik. Ook Armin Van Buuren, Pete(r) Thong, Ida Engberg, Lee Burridge, Amelie Lens en Yves Deruyter hielden het simpel – handig voor de belastingcontroleur. Anderen, zoals David Guetta, Steve Aoki of Steve Angello, gingen voor een lichte variatie op wat er op hun identiteitskaart staat. 

Ook Dillon Francis besloot het onder zijn eigen naam te doen. Naar eigen zeggen geïnspireerd door zijn grote voorbeeld Calvin Harris. Alleen spijtig dat die eigenlijk écht Adam Wiles heet. Sip. Charlotte de Witte gebruikt pas sinds drie jaar de naam die haar ouders haar gegeven hebben – als Raving George verhulde ze vijf jaar lang het feit dat ze een vrouw was, om eventuele discriminatie te vermijden.

Conquest of Paradise

Sommige dj’s worden geboren met een naam die gemáákt lijkt om op een affiche te staan, maar toch besloot Orlando Higginbottom om voor het vlot bekkende Totally Enormous Extinct Dinosaurs te gaan. Bruno Martini daarentegen heeft het X-factorgehalte van zijn echte naam volledig omarmd - zijn pa heet Gino Martini. En toen we twee jaar geleden Dimitri Vangelis op de affiche zagen staan vonden we dat zo’n geniale wordplay op Dimitri Vegas en de bekende Griekse componist dat we anderhalf uur tevergeefs op een hardstyle remix van 'Conquest of Paradise' hebben staan wachten. Bleek dat echt zijn naam te zijn.

Toch zijn de meeste draaitafelridders van mening dat hun doordeweekse naam een beetje te alledaags is voor een internationale succescarrière. Mike Levy vond zich meer in zijn alter ego Gesaffelstein – een samentrekking van Gesamtkunstwerk en Einstein - terwijl Tim Berglund zich voor Avicii baseerde op het boeddhisme. Robbert van de Corput (aka Hardwell) nam er dan weer zijn middelbareschooldiploma bij en vertaalde zijn achternaam naar het Latijn (cor = hart) en Engels (put = well). Hij zag wel even over het hoofd dat je hart met een t in plaats van met een d schrijft, maar dat is misschien creatieve vrijheid.

Dj-duo Guy-Manuel de Homem-Christo en Thomas Bangalter gingen eerst door het leven als Darlin’ tot een muziekjournalist hun muziek omschreef als “daft punky trash”. De grafische effecten van een Diplo-show verraden al de fascinatie van Thomas Wentz voor de Diplodocus, en nadat Joel “Deadmau5” Zimmerman een dode muis in zijn computer had gevonden en bekend begon te staan als “that dead mouse guy” had hij zijn alter ego en bijhorende podiumoutfit gevonden.

Personal branding

Sommige verhalen achter de dj-namen van de Groten Der Turntables kent iedereen, maar weet iemand hoe Uneak of Chocolate Puma aan hun pseudoniem kwamen? Waarom BLiSS voor die schrijfwijze kiest? Waarom DJ Luk het gortdroog en hemelsklaar houdt, terwijl Eats Everything mysterieus blijft? En wat is de deal ‘Tofke’ eigenlijk? We hadden het hen natuurlijk zelf kunnen vragen, maar in de naam van goede (of luie, zo u wil) journalistiek besloten we er enkele experts in personal branding bij te halen.

“Voor een artiestennaam geldt hetzelfde als voor eender welke andere merknaam: zorg dat je herkenbaar bent bij de gewenste doelgroep en dat je daarbij de juiste, emotionele perceptie opwekt”, weet Stef Verbeeck, brand strategist bij  Pavlov Branding. “En dat je - als het even kan - ook uniek genoeg klinkt.” Trek daar alvast een les uit White Noise en WHITENO1ZE - beiden geboekt voor weekend één van Tomorrowland.

“De meerderheid van de discjockeys kiest echter voor een nom de plume die een verhaal vertelt”, aldus Verbeeck. “Zij volgen daarmee dezelfde redenering als de meerderheid van de rock- en metalbands. Al mag het - afhankelijk van het genre - wel wat stoerder, origineler of gevaarlijker klinken. Namen als NGHTMRE, Unexist of Bountyhunter zouden, wat dat betreft, niet eens misstaan op de affiche van Graspop. Ze stralen iets bruuts en dreigends uit dat bij een bepaald publiek vast inslaat als een bom.” Vincent Buyssens, marketeer bij het reclamebureau Friendship, stemt in. “Zeker zo’n Unexist, dat is volgens mij nomen est omen. De muziek die hij maakt en draait, is zo hard en erover dat hij jouw bestaan letterlijk ongedaan kan maken.”

Leve Luk

Andere namen vindt Verbeeck dan weer minder origineel. “Chocolate Puma, Da Tweekaz, die dingen klinken dan al wat zwoeler, ze lijken mij vooral merknamen die ontstonden uit een al dan niet geïntoxiceerde brainstormsessie van hetzij de betrokken protagonisten, hetzij het marketingteam van een platenmaatschappij. In beide gevallen in een poging hip te klinken, overigens.” Ook Buyssens heeft het niet zo voor dat soort krampachtige pseudoniemen. “Ik snap dat namen als Da Tweekaz wérken en populair zijn in het genre, maar het doet mij altijd wat denken aan Netlog, of aan koppels die een Facebook-account delen.”

Maar ondanks het gebrek aan originaliteit - “waarschijnlijk bestaan er zo honderd exemplaren” - zijn beide brandingexperts enthousiast over Dj Luk als artiestennaam. “Het is een naam die in zijn eenvoud ook meteen uitblinkt in zijn genialiteit”, aldus Verbeeck. “Klinkt als de naam van een dj-coryfee die iedereen kent en geen introductie nodig heeft”, vindt Buyssens. “En als het al niet verwijst naar zijn voornaam, kan het ook gewoon een cool woord zijn in een of andere obscure taal.” 

“Ik ben niet bekend met 's mans werk, maar zijn artiestennaam doet me meteen denken aan klassiekers als 'De Marie Louise' en 'Les Lac du Connemara' op het oer-Vlaamsche trouwfeest”, zegt Verbeeck. “Al heeft het dus ook wel iets cool, zo ironisch vasthouden aan wat wellicht zijn eigen naam is. Het is bijna non-conformistisch.”

De rebelse DJ Luk bemande op vrijdag 20 juli om zes uur de decks van de Rave Cave. Hij heeft ‘Marie Louise’ niet gedraaid.