In dit bedrijf mogen werknemers zelf kiezen hoeveel ze verdienen. En dat lijkt te werken

Volgens CEO Jason Trost werd het systeem 3 jaar geleden ingevoerd en paste het perfect in het streven van het bedrijf naar een zo groot mogelijke transparantie. Werknemers moeten hun loon niet onderhandelen met iemand die boven hen staat in een hiërarchie, maar mogen zelf een voorstel doen, waarna hun collega’s stemmen of die persoon dat geld echt waard is.

Elk salaris wordt vervolgens gepubliceerd in een intern systeem waar iedereen het loon van elkaar kan raadplegen en twee keer per jaar kan je je loon ook heronderhandelen. Aanvankelijk was dat elke maand, maar volgens Trost was dat systeem “veel te storend”. “Het is een waanzinnig proces, maar het werkt”, vertelt Trost aan nieuwssite Business Insider. “Ik denk ook dat dit het eerlijkste systeem is. Het geeft werknemers terecht het idee dat ze meer controle hebben over hun job en hun positie.”


De basis van het systeem is dus sociale consensus. “Als je substantieel meer zou vragen dan wat je collega’s verdienen, zal je waarschijnlijk snel afgeblokt worden. Collega’s evalueren wat je vraagt in een soort interne rechtbank”, aldus de CEO. “Sommigen zullen vinden dat het bedrag ongeveer correct is, anderen vinden het dan weer te veel of te weinig. Meestal vinden ze het te veel. En daarna volgt er positieve of negatieve feedback. Alles gebeurt dus open en bloot.” (lees hieronder verder)

Angeline Mulet-Marquisenie is een ingenieur uit Frankrijk die intussen 4 jaar bij Smarkets in Londen werkt. Volgens haar veroorzaakt het systeem soms moeilijke gesprekken tussen collega’s, maar uiteindelijk resulteert het in een gezondere omgeving. “Er wordt sowieso gepraat over verschillen in salaris, of die informatie nu publiek is of niet”, zegt ze. “Dat alles openlijk gebeurt, is goed. We weten wat iedereen verdient en er is weinig ongelijkheid in hoe mensen betaald worden.”

Het systeem kende zijn kinderziektes, volgens Trost. Zo was er ooit een werknemer die een project moest doen dat hij liever niet deed en bij wijze van protest verdubbelde hij zijn loon. Uiteindelijk moest de man fors gas terugnemen, “maar het was tijdverlies en het maakte mensen van streek”. “Doorgaans komt het de flexibiliteit en de menselijkheid echter ten goede.” (lees hieronder verder)

Volgens de man is het systeem ook goed voor werknemers die hun job wel goed doen, maar niet goed zijn in onderhandelen. Het zou ook kantoorintriges en hielenlikkerij verminderen.

Of Trost het een goed idee vindt om het ook in andere bedrijven te doen? “Dat hangt van het bedrijf af”, zegt hij. “Voor kleinere bedrijven en start-ups kan het zeker werken. Voor grotere, gevestigde bedrijven ligt het moeilijker. Daar hangt het van het management af of ze de moed hebben om met de positieve en de negatieve kanten van het systeem om te gaan. Maar het kan het waard zijn.”