Freddy Horion: "Het mag nu eindelijk eens over mij gaan"
Freddy Horion zit al 38 jaar in de cel voor zes moorden. Hoewel hij de 70 voorbij is, zit hij twee keren per week in de fitnesszaal van de gevangenis. Hij wil in conditie zijn op de dag dat hij vrijkomt. In het hoofd van Horion komt hij zéker vrij. "En anders hoop ik zo rap mogelijk op een terminale kanker."
"Hier, het vooruitzicht dat ze me geven.” Freddy Horion wijst naar een document waarop de datum staat waarop hij als levenslang gestrafte vrijkomt. “31 december van het jaar 9999, om 18 uur. Het jaar 9999! Dat is de overtreffende trap van iemand voor de zot houden.”
Toch gelooft Horion dat hij vrijkomt. Om die reden werkt hij nog altijd in de gevangenis en probeert hij elke maand wat centen opzij te zetten. “Want als ik buitenkom, moet ik van nul beginnen. Ik bezit zelfs geen washandje.”
Pano-reporter Bart Aerts bezocht Horion vier jaar geleden voor het eerst in de gevangenis van Hasselt. Sindsdien schrijven ze brieven en bezoekt hij hem af en toe.
Freddy Horion wil niet herkenbaar op televisie komen. “Dat is nergens voor van doen,” zegt hij met Gentse tongval, “want anders kent de jongere generatie mij ook.” Hij lijkt volgens mensen die het kunnen weten nog altijd als twee druppels op de kille killer van destijds. Nog altijd een grote bril, snor en een – uitgedunde – paardenstaart.
Freddy Horion kreeg de doodstraf omdat hij op 23 juni 1979 samen met de intussen overleden gangster Roland Feneulle binnenviel bij een gezin in Sint-Amandsberg. Toen het duo vertrok, lagen er vijf lijken: autohandelaar Roland Steyaert (45), zijn vrouw Leona (47), hun dochters Hilde (13) en Anne-Marie (22). En Marc (24), de verloofde van de oudste dochter. De vijf waren doodgeschoten waren met hetzelfde wapen als een Poolse winkelier vier maanden eerder in de haven van Gent.
Zijn doodstraf werd omgezet in levenslang. Sinds vier jaar komt levenslang neer op minstens vijftien jaar gevangenis. Van dan af kan de veroordeelde vragen vervroegd vrij te komen. Horion deed het al tientallen keren. “Ze zeggen dat ik onvoorspelbaar ben. Dat ze het niet zien aankomen bij mij. Ook mijn houding tegenover mijn lange straf is een probleem, omdat ik me centraal stel. Tijdens het proces stonden de slachtoffers centraal. Het is de logica zelf dat het nu om mij gaat, na 38 jaar. Men kan toch moeilijk een voorwaardelijke vrijlating aanvragen en het over iemand anders hebben, toch?”
Volgens Horion heeft dat niets te maken met of hij spijt heeft of niet. “Het zou erg zijn mocht ik geen spijt hebben. Dat zou er nog aan mankeren.”
'Volgens mijn papieren kom ik vrij in het jaar 9999. Kunnen ze nog meer een mens voor zot houden?'
Freddy Horion zegt dat hij begrijpt dat sommigen vinden dat hij voor eeuwig in de cel moet blijven. “Maar zo werkt een rechtstaat niet. Je wordt gestraft met een doel: re-integratie. Als je iemand 38 jaar in de gevangenis laat zitten, geef je toe dat het systeem faalt.”
Ook in brieven klaagt Horion over zijn situatie. “Een Palestijnse terrorist was in 1979 veroordeeld voor vijf moorden op joden. Hij kwam in 2008 vrij. Die man stond bekend als de langstzittende gevangene van Israël. Ik ben ook veroordeeld in 1979 en zit dus al langer vast. Maar hier vinden ze dat normaal.”
Grootvader
In de uitzending van vanavond breekt Horion één keer. Als hij spreekt over zijn kinderen. “Mijn kinderen kunnen geen bezoek meer aan. Het is erg je kinderen niet te zien opgroeien. Ik weet dat ik een straf verdien. Maar dit is psychische foltering op allerlei vlak.”
Intussen is Horion meerdere keren grootvader geworden. “Die kinderen moeten nu vijftien of zestien jaar zijn. Het zal bijna tien jaar geleden zijn dat ik hen nog zag.” Volgens Horion is dat zijn keuze. “Ik wil hen niet meer zien in de gevangenis. Niemand weet dat ik hun grootvader ben. Er moet maar een iemand in de bezoekerszaal hen herkennen. Dan weet heel Gent wie hun grootvader is.” Volgens Horion heeft zijn dochter de hoop opgegeven hem ooit nog buiten de muren te zien. “Er haken steeds meer mensen af. Ik begin steeds eenzamer te worden.”
Wat Horion zou doen als hij weet dat hij nooit meer vrijkomt? “Hopen dat ik zo rap mogelijk een terminale kanker krijg. Of zelfmoord plegen. Want gewoon je dood afwachten in een dergelijk systeem: dat wens je je ergste vijand niet toe. Dit is erger dan de doodstraf.”